ومىردە نەشە ءتۇرلى ۋدى ءىشتىم،
نەشە ءتۇرلى ازاپقا، جانىم، ءتۇستىڭ.
اعايىننىڭ ىشىنەن الا شىقسا،
جاۋ ىشىندە بار ما ەكەن سونان كۇشتىڭ.

كۇندەيدى، بالەن دەيدى كورە المايدى،
مەن كىرگەن قاۋىمعا ولار ەنە المايدى.
ەرتەڭ جانى شىعاتىن شۇبار جىلان،
سوڭىما جىلدان ارتىق ەرە المايدى.

قارا كوڭىل ادالعا سەنە المايدى،
اقتى قارا قاشان دا جەڭە المايدى.
ءومىر بويى تىلەگەن ءبىر تىلەگىن،
ماحمۇت بۇگىن جاۋىنا بەرە المايدى.

بۇل جولدا كەرەك ەمەس جاندى اياۋ،
ول ونشا ۇزاق ەمەس تۇر عوي تاياۋ.
ۇلى كەۋدە ىشقىنىپ جان بەرسە دە،
شىناشاقتا قوزعالعان قاندى قوي-اۋ.

مەن سوعان ءسوزسىز ءالى-اق جەتەم دەيمىن،
شىن دوسىممەن قوسىلىپ كەتەم دەيمىن.
وتكەن كۇندى تەك قانا اڭگىمە قىپ،
قالعان كۇندە باقىتپەن وتەم دەيمىن.

ول ويىم كەشىكپەي-اق بولۋى انىق،
كوزىم جەتتى ساۋلەسى كۇننەن جارىق.
شىن ءومىر، شىن ادىلدىك سول كۇندە ورناپ،
مەن سەكىلدى قۋانار ميلليون حالىق.

سول كەزدە سويلەسەرمىز قايمىقپاستان،
كوز جىپىقتاپ ەت جۇرەك شايلىقپاستان.
وتكەن كۇنگى سۇرقيا سۇر جىلاندى،
ءسوز قىلىپ شىعارارمىز تالاي داستان.

كەيىنگى جاس بالالار وقىپ كورەر،
كەيدە جىلاپ، كەي كەزدە ساق-ساق كۇلەر.
كىم ادام، كىم ايۋاندىق ىستەگەنىن،
كىمنىڭ دوس، كىمنىڭ قاسىن انىق بىلەر.

سوندا ولار سىن كوزىمەن ءادىل قارار،
ەل جاۋى كىم ەكەنىن دالدەپ تابار.
سول جاۋدىڭ ۇرىم-بۇتاق تۇقىمىنا،
اياماي ادىلەت زاڭ بالتا شابار.

ارمانىم سول ءومىردى كورسەم ەكەن،
سوعان دەيىن ادام بوپ جۇرسەم ەكەن.
ءومىر بويى تىلەگەن وسى تىلەك،
سارعايتىپ ساعىندىرماي كەلسەڭ ەكەن.

---