ارمىسىڭ، جاڭا جىل!
ارمىسىڭ، جاڭا جىل! اتتى مەكتەپالدى دايارلىق توبىنىڭ جاڭا جىل كەشى
جۇرگىزۋشى: (جۇرگىزۋشىنىڭ داۋىسى تىس جەردەن شىعادى)
تەزىرەك، تەزدەتىپ مۇندا جينالىڭدار،
باستالادى جاڭاجىلدىق كارناۆال،
ماسكا دا بار، بي دە بار، اسىعىڭدار،
شىرشا جانىندا قوناقتاردى قارسى الىڭدار.
ايازاتا شاقىرعاننىڭ ءبىرى داعى قالمايدى،
باستالادى، باستالادى، جاڭاجىلدىق كارناۆال!
كارناۆالدىڭ يەلەرىن قارسى الايىق! (بالالار بيلەپ زالعا شىعادى)
جۇرگىزۋشى: ارمىسىزدار، اياۋلى ۇستازدار، اتا - انالار!
سالەمەتسىزدەر مە، بالالار. سەندەر بۇگىن، ءساندى كيىنىپ، ادەمى بولىپ كەتىپسىڭدەر. مىنا جەردە دجۋنگليدىڭ بارلىق اڭدارى، سۇيىكتى ەرتەگىلەرىمىزدىڭ كەيىپكەرلەرى دە جەتىپتى. ال، بۇگىن بالالار، قانداي مەرەكە؟
بالالار: جاڭا جىل!
جۇرگىزۋشى: بالالار، بۇگىن ءبىز جاڭا جىلدى قارسى الۋعا جينالدىق. كەلىڭدەر. ءسان قۇراپ تۇرىپ، قول ۇستاسىپ ءجۇرىپ ءان سالايىق.
ءان «اپپاق - اپپاق، جاپالاقتاپ...»
جۇرگىزۋشى: بالالار، ورتامىزداعى اسەم نە؟
بالالار: شىرشا!
جۇرگىزۋشى: شىرشامىز قانداي ادەمى! ويىنشىقتارى نەتكەن كوپ! ال، كىم بىزگە شىرشاعا ارنالعان ولەڭدەرىن ايتىپ بەرەر ەكەن؟
تولعاناي: تاماشا، تاماشا،
شىرشامىز تۇر جاراسا.
باسىندا اسەم جۇلدىزى،
كوز تويمايدى قاراسا.
جۇرگىزۋشى: جارايسىڭ، قانداي جاقسى تاقپاق! بالالار، ەستىدىڭدەر مە، بىرەۋ كەلە جاتىر. ولاي بولسا سول قوناقپەن بىزدەر تىعىلىسپاق وينايىق. كانەكي، ءبارىمىز شىرشانىڭ ارعى جاعىنا تىعىلايىق. ( بالالار تىعىلادى، اقشاقار كەلەدى)
اقشاقار: مەكتەپتە بالالاردىڭ جاڭا جىل مەيرامىنا كەلە جاتىر ەدىم. ەندى مەن قايدا كەلدىم؟ وسى جاڭا ءان ەستىگەن سياقتى ەدىم، ال ەندى ەشكىم جوق، قىزىق ەكەن. (بالالاردى ىزدەيدى. مىسىقتىڭ داۋسى شىعادى). جوق ول جەردە مىسىق ەكەن، ءارى قاراي ىزدەيىن (جاقىنداسا ءيتتىڭ داۋىسى شىعادى). جوق ول جەردە يت ەكەن، ءارى قاراي ىزدەيىن(بالالاردى تابادى). سالەمەتسىزدەر مە بالالار! مەكتەپتىڭ قاسىنان ءوتىپ بارا جاتىپ ادەمى ءاندى ەستىپ قالدىم، سىزدەرگە مەيرامعا كەلدىم.
جۇرگىزۋشى: سالەمەتسىز بە اقشا قار! ءبىز ساعان وتە قۋانىشتىمىز، تورلەت. ءبىزدىڭ قوناعىمىز بول! اقشاقار، قاراشى قانداي ادەمى شىرشا، قانشاما ويىنشىقتار. ال نەگە شىرشادا شامدار ءسونىپ تۇر؟
اقشاقار: بالالار شىرشامەن وينايىقشى، ءوز شامدارىن جاقسىن، ءسوندىرسىن. شامداردى جاعۋ ءۇشىن سيقىرلى سوزدەرىمىزبەن ونىڭ شامدارىن جارقىراتايىق!
قۋانت، ءبىزدى تاڭىرقات
شامدارىڭدى جارقىرات (3 رەت ايتۋ كەرەك)
ويىن: بالالار: قۋانت، ءبىزدى تاڭىرقات
شامدارىڭدى جارقىرات! (قولدارىن شاپالاقتايدى).
ال ەندى شامداردى سوندىرەيىك، قاتتى، قاتتى ۇرەمىز. (بالالار ۇرەدى، شامدار سونەدى) ويىن
1 - 2 رەت وينالادى.
اقشاقار: قانداي سيقىرشىمىز ءبارىمىز. ءبىراق شىرشادا شامدار جانىپ تۇرسىن، سوندا عانا شىرشا ادەمى.
(ايۋدىڭ داۋىسى شىعادى.)
جۇرگىزۋشى: مىناۋ كىم ەكەن؟
اقشاقار: قورىقپاڭدار بالالار، ول ايۋ. قىستا ايۋ ۇيىقتايدى، ال بىزدەر ونى وياتىپ جىبەردىك. (ايۋدىڭ قاسىنا بارىپ) ايۋ ويان، جاڭا جىل كەلدى. (ايۋدىڭ داۋىسى شىعادى). ويانعىسى كەلمەيدى. ايۋ، سەن جاڭا جىلدى كورگىم كەلەدى دەپ ايتاتىن ەدىڭ، تۇر، جاڭا جىل كەلدى. (ايۋ وياندى).
جۇرگىزۋشى: سالەمەتسىز بە ايۋ. بىزبەن ويناشى.
ايۋ: سالەمەتسىزدەر مە، بالالار، قوناقتار. سالەمەتسىز بە اقشاقار. (كوزىن ۋقالاپ، اۋزىن اشىپ، كەرىلىپ) مەن سەندەرمەن وينامايمىن، ودان دا مەن ۇيىقتايمىن (شىرشانىڭ الدىنا جاتادى دا ۇيىقتايدى).
ويىن: «ايۋدى وياتايىق». بالالار ايۋدىڭ قاسىنا جايمەن بارىپ توپىلداتادى. ايۋ بالالاردى قۋادى دا قايتادان جاتادى. ويىن 2 رەت وينالادى.
ايۋ (ويانىپ): اقشاقار، ال اياز اتا قايدا؟
اقشاقار: بىلمەيمىن ايۋ. اياز اتادا جۇمىس كوپ قوي: شىرشانى ادەمىلەۋ، بالالاردىڭ بارلىعىنا سىيلىقتار دايىنداۋ.
ايۋ: مەن ورمانعا بارىپ اياز اتانى ىزدەپ كەلەيىن. (ايۋ شىعىپ كەتەدى).
جۇرگىزۋشى: ايۋ مەن اياز اتا كەلگەنشە اقشاقارعا ارناپ بي بيلەپ بەرەيىك. (بي: «وزبەك ءبيى»).
اقشاقار: راحمەت بالالار، قانداي كوڭىلدى، كەرەمەت بي بيلەپ بەردىڭدەر. ال نەگە اياز اتا مەن ايۋ كەشىگىپ جاتىر. قانەكي بالالار، شاقىرايىق ولاردى.
بالالاردىڭ ءبارى: اياز اتا! ايۋ! (دەپ 2 رەت ايتقاندا، ەسىك اشىلادى دا، سىپىرعىشىنا مىنگەن جالماۋىز كەمپىر جۇگىرىپ كىرەدى).
جالماۋىز كەمپىر: پاي - پاي! مەن قايدا كەلدىم ءوزى. مىنا شىرشانىڭ كەرەمەتىن - اي! ۇيگە الىپ كەتسەم بە ەكەن؟/وسى كەزدە مىستان تومەنگە ەڭكەيىپ، شىرشانىڭ تۇبىرىمەن جۇلىپ العىسى كەلەدى. /
جۇرگىزۋشى: مىستان كەمپىر!( مىستان وعان ءمان بەرمەيدى دە شىرشانى جۇلۋىن توقتاتپايدى). ءبىز «جاڭا جىل» مەيرامىن تويلاپ جاتىرمىز، تيمەڭىز ءبىزدىڭ شىرشامىزعا!
مىستان سوزگە ءمان بەرمەي، بىلاي دەيدى: تۋۋ! (ماڭدايداعى تەرىن ءسۇرتىپ، تۇرىپ.) مىنا شىرشانىڭ تامىرىنىڭ تەرەڭ وتىرعىزىلعانىن - اي، جۇلىنبايدى عوي. (سول كەزدە شىرشاداعى جىلتىراعان كىلتتى كورىپ قالادى دا:) مىناۋ قانداي قىزىق كىلت ءوزى، وسى كىلت باعاناعى مەنىڭ ۇشىپ كەلە جاتىپ كورگەن، ساندىقتىڭ كىلتى بولار. سول ساندىقتان بip كەرەمەت ءدامنىڭ يici شىعىپ ەدى، مۇمكىن اقشا دا بار شىعار. مەن شىرشاعا تيمەي - اق، وسى كىلتتى الىپ بارىپ ساندىقتى اشايىن، مۇمكىن تاماعىنا تويىپ، اقشاسىنا بip بايىپ قالارمىن!
(جالماۋىز كeمپip كeتiپ قالادى.)
جۇرگىزۋشى: بالالار، كانە تويدى جالعاستىرايىق، اياز اتا مەن ايۋ كەشىكتى عوي. مۇمكىن اداسىپ كەتكەن بولار. انىمىزدە شىرقاپ، اتامىزدى شاقىرايىق!
ءان: «شىرشا جىرى» جىرلانادى (جاڭا جىل، جاڭا جىل)
Eciكتىڭ سىرتىنان داۋىستار ەستىلىپ، ىلە - شالا زالعا اياز اتا مەن ايۋ كىرەدى.
ايۋ: بالالار مەن اياز اتانى تاپتىم. سەندەر شاقىرماعاندا بىزدەر اداسىپ كەتەدى ەكەنبىز.
اياز اتا: اياۋلى انالارعا، ارداقتى ۇل - قىزدارعا
ءبۇلدىرشىن بالالارعا بip سالەم!
قانداي جارقىن جۇزدەرىڭ،
قانداي اسەم جىرلارىڭ
اساۋلارمەن الىسقان،
اساۋ جەلمەن جارىسقان
اتالارىڭ سەندەرگە
شارشاپ كەلدى الىستان
/بالالارمەن امانداسادى) راحمەت، راقمەت بالالارىم!
اقشاقار: سالەمەتسىز بە، اياز اتا. بىزدەر بالالارمەن وينادىق، بيلەدىك. ال ەندى بالالار سىزگە بي ورىنداپ بەرەدى. (بي: «شىعىس ءبيى»).
جۇرگىزۋشى: اياز اتا! ءسىز ءبىزدىڭ بالالارعا سىيلىقتار اكەلدىڭىز بە؟
اياز - اتا: ارينە، بارلىق سىيلىق مىنا ساندىقتىڭ ىشىندە! اقشاقار ساندىقتىڭ كىلتى قايدا؟ (اقشاقار يىعىمەن بىلمەيمىن دەگەندەي شارا جاسايدى.)
جۇرگىزۋشى: قانداي كىلتتى سۇراپ تۇرسىز؟ باعاناعى شىرشاداعى ءىلىنىپ تۇرعان كىلت پە؟
اياز - اتا: ءيا، سول كىلت شىعار.
جۇرگىزۋشى: اياز اتا، ول كىلتتى مىستان الىپ كەتتى. ول ءتىپتى شىرشامىزدى الا كەتكىسى كەلگەن.
اياز - اتا: قاپ، اتتەگەن - اي! كانە، ءبىز اقشاقار ەكەۋمىز ونى ىزدەپ كەلەيىك.
(وسى كەزدە زالعا مىستان كىرەدى.)
مىستان: ا - ا، بالەم! تاپتىم، ساندىق مىندا تۇر ەكەن عوي (ونى اشايىن دەپ جاتقاندا ەرىكسىز بip كۇش ونى ارتقا قاراي يتەرەدى)
اياز - اتا: مىنا ۇرلىقشى مۇندا ءجۇر عوي. كانە كىلتتى ماعان بەر، بالالار سىيلىقتارىن كۇتىپ قالدى.
مىستان: ويباي - تاعى، نە دەيدى. سىيلىق وزىمە دە كەرەك.
اياز - اتا: اھ، بالەم! ولاي بولسا وزىڭنەن كور. مەن ceنi قاتىرىپ تاستايىن. اياز - اتا: «كانە تاياعىم مىنا مىستاندى قاتىرىپ تاستا»
(مىستان كەمپىر تۇرعان بويىندا قاتىپ قالادى.)
مىستان: ءاي، اياز شال! كەرەگى جوق، قالپىما كەلتىر! وي، نە icتeceم ەكەن.
اياز - اتا: بەرەسىڭ با ساندىقتىڭ كىلتىن؟
مىستان: جوق، بەرمەيمىن.
اياز - اتا: ا - ا، وندا وسىلاي تۇرا بەر. مەن كەتتىم.
مىستان: جوق، اياز - اتا! كەتپەشى، بەرەمىن كىلتىڭدى، تەك بالالار مەنىڭ قويار تىلەگىمدى ورىنداسىن، ماعان ءان ايتىپ، بي بيلەپ بەرسىن.
حور: «شىرشا جىرى»
بي: «بۋراتينو»
(وسى كەزدە مىستان قالپىنا كەلەدى)
مىستان: جارايسىڭدار، بالالار، ءاندى وتە جاقسى ايتاسىڭدار ەكەن.
اياز - اتا: ال، ەندى بالالار، مىنا شىرشاعا ارنالعان، ماعان، كەلگەن جاڭا جىلعا، اقشاقارعا ارنالعان ونەرلەرىڭ بولسا، اياماڭدار!
(وقۋشىلار تاقپاقتارىن ايتۋعا شىعادى)
رامازان: جىلدىڭ ءانىن باستايىن،
اياز - اتا كەپ قالدى.
مايىسادى جاس قايىڭ،
كوتەرە الماي كوپ قاردى.
تولعاناي: جاڭا جىل كەلدى مىنە جەرىمىزگە،
اكەلسىن قۇت بەرەكە ەلىمىزگە.
جاقسىلىقپەن قۋانايىن جىل بولىپ،
قيىندىق جولاتپاسىن ەلىمىزگە.
جۇرگىزۋشى: (جۇرگىزۋشىنىڭ داۋىسى تىس جەردەن شىعادى)
تەزىرەك، تەزدەتىپ مۇندا جينالىڭدار،
باستالادى جاڭاجىلدىق كارناۆال،
ماسكا دا بار، بي دە بار، اسىعىڭدار،
شىرشا جانىندا قوناقتاردى قارسى الىڭدار.
ايازاتا شاقىرعاننىڭ ءبىرى داعى قالمايدى،
باستالادى، باستالادى، جاڭاجىلدىق كارناۆال!
كارناۆالدىڭ يەلەرىن قارسى الايىق! (بالالار بيلەپ زالعا شىعادى)
جۇرگىزۋشى: ارمىسىزدار، اياۋلى ۇستازدار، اتا - انالار!
سالەمەتسىزدەر مە، بالالار. سەندەر بۇگىن، ءساندى كيىنىپ، ادەمى بولىپ كەتىپسىڭدەر. مىنا جەردە دجۋنگليدىڭ بارلىق اڭدارى، سۇيىكتى ەرتەگىلەرىمىزدىڭ كەيىپكەرلەرى دە جەتىپتى. ال، بۇگىن بالالار، قانداي مەرەكە؟
بالالار: جاڭا جىل!
جۇرگىزۋشى: بالالار، بۇگىن ءبىز جاڭا جىلدى قارسى الۋعا جينالدىق. كەلىڭدەر. ءسان قۇراپ تۇرىپ، قول ۇستاسىپ ءجۇرىپ ءان سالايىق.
ءان «اپپاق - اپپاق، جاپالاقتاپ...»
جۇرگىزۋشى: بالالار، ورتامىزداعى اسەم نە؟
بالالار: شىرشا!
جۇرگىزۋشى: شىرشامىز قانداي ادەمى! ويىنشىقتارى نەتكەن كوپ! ال، كىم بىزگە شىرشاعا ارنالعان ولەڭدەرىن ايتىپ بەرەر ەكەن؟
تولعاناي: تاماشا، تاماشا،
شىرشامىز تۇر جاراسا.
باسىندا اسەم جۇلدىزى،
كوز تويمايدى قاراسا.
جۇرگىزۋشى: جارايسىڭ، قانداي جاقسى تاقپاق! بالالار، ەستىدىڭدەر مە، بىرەۋ كەلە جاتىر. ولاي بولسا سول قوناقپەن بىزدەر تىعىلىسپاق وينايىق. كانەكي، ءبارىمىز شىرشانىڭ ارعى جاعىنا تىعىلايىق. ( بالالار تىعىلادى، اقشاقار كەلەدى)
اقشاقار: مەكتەپتە بالالاردىڭ جاڭا جىل مەيرامىنا كەلە جاتىر ەدىم. ەندى مەن قايدا كەلدىم؟ وسى جاڭا ءان ەستىگەن سياقتى ەدىم، ال ەندى ەشكىم جوق، قىزىق ەكەن. (بالالاردى ىزدەيدى. مىسىقتىڭ داۋسى شىعادى). جوق ول جەردە مىسىق ەكەن، ءارى قاراي ىزدەيىن (جاقىنداسا ءيتتىڭ داۋىسى شىعادى). جوق ول جەردە يت ەكەن، ءارى قاراي ىزدەيىن(بالالاردى تابادى). سالەمەتسىزدەر مە بالالار! مەكتەپتىڭ قاسىنان ءوتىپ بارا جاتىپ ادەمى ءاندى ەستىپ قالدىم، سىزدەرگە مەيرامعا كەلدىم.
جۇرگىزۋشى: سالەمەتسىز بە اقشا قار! ءبىز ساعان وتە قۋانىشتىمىز، تورلەت. ءبىزدىڭ قوناعىمىز بول! اقشاقار، قاراشى قانداي ادەمى شىرشا، قانشاما ويىنشىقتار. ال نەگە شىرشادا شامدار ءسونىپ تۇر؟
اقشاقار: بالالار شىرشامەن وينايىقشى، ءوز شامدارىن جاقسىن، ءسوندىرسىن. شامداردى جاعۋ ءۇشىن سيقىرلى سوزدەرىمىزبەن ونىڭ شامدارىن جارقىراتايىق!
قۋانت، ءبىزدى تاڭىرقات
شامدارىڭدى جارقىرات (3 رەت ايتۋ كەرەك)
ويىن: بالالار: قۋانت، ءبىزدى تاڭىرقات
شامدارىڭدى جارقىرات! (قولدارىن شاپالاقتايدى).
ال ەندى شامداردى سوندىرەيىك، قاتتى، قاتتى ۇرەمىز. (بالالار ۇرەدى، شامدار سونەدى) ويىن
1 - 2 رەت وينالادى.
اقشاقار: قانداي سيقىرشىمىز ءبارىمىز. ءبىراق شىرشادا شامدار جانىپ تۇرسىن، سوندا عانا شىرشا ادەمى.
(ايۋدىڭ داۋىسى شىعادى.)
جۇرگىزۋشى: مىناۋ كىم ەكەن؟
اقشاقار: قورىقپاڭدار بالالار، ول ايۋ. قىستا ايۋ ۇيىقتايدى، ال بىزدەر ونى وياتىپ جىبەردىك. (ايۋدىڭ قاسىنا بارىپ) ايۋ ويان، جاڭا جىل كەلدى. (ايۋدىڭ داۋىسى شىعادى). ويانعىسى كەلمەيدى. ايۋ، سەن جاڭا جىلدى كورگىم كەلەدى دەپ ايتاتىن ەدىڭ، تۇر، جاڭا جىل كەلدى. (ايۋ وياندى).
جۇرگىزۋشى: سالەمەتسىز بە ايۋ. بىزبەن ويناشى.
ايۋ: سالەمەتسىزدەر مە، بالالار، قوناقتار. سالەمەتسىز بە اقشاقار. (كوزىن ۋقالاپ، اۋزىن اشىپ، كەرىلىپ) مەن سەندەرمەن وينامايمىن، ودان دا مەن ۇيىقتايمىن (شىرشانىڭ الدىنا جاتادى دا ۇيىقتايدى).
ويىن: «ايۋدى وياتايىق». بالالار ايۋدىڭ قاسىنا جايمەن بارىپ توپىلداتادى. ايۋ بالالاردى قۋادى دا قايتادان جاتادى. ويىن 2 رەت وينالادى.
ايۋ (ويانىپ): اقشاقار، ال اياز اتا قايدا؟
اقشاقار: بىلمەيمىن ايۋ. اياز اتادا جۇمىس كوپ قوي: شىرشانى ادەمىلەۋ، بالالاردىڭ بارلىعىنا سىيلىقتار دايىنداۋ.
ايۋ: مەن ورمانعا بارىپ اياز اتانى ىزدەپ كەلەيىن. (ايۋ شىعىپ كەتەدى).
جۇرگىزۋشى: ايۋ مەن اياز اتا كەلگەنشە اقشاقارعا ارناپ بي بيلەپ بەرەيىك. (بي: «وزبەك ءبيى»).
اقشاقار: راحمەت بالالار، قانداي كوڭىلدى، كەرەمەت بي بيلەپ بەردىڭدەر. ال نەگە اياز اتا مەن ايۋ كەشىگىپ جاتىر. قانەكي بالالار، شاقىرايىق ولاردى.
بالالاردىڭ ءبارى: اياز اتا! ايۋ! (دەپ 2 رەت ايتقاندا، ەسىك اشىلادى دا، سىپىرعىشىنا مىنگەن جالماۋىز كەمپىر جۇگىرىپ كىرەدى).
جالماۋىز كەمپىر: پاي - پاي! مەن قايدا كەلدىم ءوزى. مىنا شىرشانىڭ كەرەمەتىن - اي! ۇيگە الىپ كەتسەم بە ەكەن؟/وسى كەزدە مىستان تومەنگە ەڭكەيىپ، شىرشانىڭ تۇبىرىمەن جۇلىپ العىسى كەلەدى. /
جۇرگىزۋشى: مىستان كەمپىر!( مىستان وعان ءمان بەرمەيدى دە شىرشانى جۇلۋىن توقتاتپايدى). ءبىز «جاڭا جىل» مەيرامىن تويلاپ جاتىرمىز، تيمەڭىز ءبىزدىڭ شىرشامىزعا!
مىستان سوزگە ءمان بەرمەي، بىلاي دەيدى: تۋۋ! (ماڭدايداعى تەرىن ءسۇرتىپ، تۇرىپ.) مىنا شىرشانىڭ تامىرىنىڭ تەرەڭ وتىرعىزىلعانىن - اي، جۇلىنبايدى عوي. (سول كەزدە شىرشاداعى جىلتىراعان كىلتتى كورىپ قالادى دا:) مىناۋ قانداي قىزىق كىلت ءوزى، وسى كىلت باعاناعى مەنىڭ ۇشىپ كەلە جاتىپ كورگەن، ساندىقتىڭ كىلتى بولار. سول ساندىقتان بip كەرەمەت ءدامنىڭ يici شىعىپ ەدى، مۇمكىن اقشا دا بار شىعار. مەن شىرشاعا تيمەي - اق، وسى كىلتتى الىپ بارىپ ساندىقتى اشايىن، مۇمكىن تاماعىنا تويىپ، اقشاسىنا بip بايىپ قالارمىن!
(جالماۋىز كeمپip كeتiپ قالادى.)
جۇرگىزۋشى: بالالار، كانە تويدى جالعاستىرايىق، اياز اتا مەن ايۋ كەشىكتى عوي. مۇمكىن اداسىپ كەتكەن بولار. انىمىزدە شىرقاپ، اتامىزدى شاقىرايىق!
ءان: «شىرشا جىرى» جىرلانادى (جاڭا جىل، جاڭا جىل)
Eciكتىڭ سىرتىنان داۋىستار ەستىلىپ، ىلە - شالا زالعا اياز اتا مەن ايۋ كىرەدى.
ايۋ: بالالار مەن اياز اتانى تاپتىم. سەندەر شاقىرماعاندا بىزدەر اداسىپ كەتەدى ەكەنبىز.
اياز اتا: اياۋلى انالارعا، ارداقتى ۇل - قىزدارعا
ءبۇلدىرشىن بالالارعا بip سالەم!
قانداي جارقىن جۇزدەرىڭ،
قانداي اسەم جىرلارىڭ
اساۋلارمەن الىسقان،
اساۋ جەلمەن جارىسقان
اتالارىڭ سەندەرگە
شارشاپ كەلدى الىستان
/بالالارمەن امانداسادى) راحمەت، راقمەت بالالارىم!
اقشاقار: سالەمەتسىز بە، اياز اتا. بىزدەر بالالارمەن وينادىق، بيلەدىك. ال ەندى بالالار سىزگە بي ورىنداپ بەرەدى. (بي: «شىعىس ءبيى»).
جۇرگىزۋشى: اياز اتا! ءسىز ءبىزدىڭ بالالارعا سىيلىقتار اكەلدىڭىز بە؟
اياز - اتا: ارينە، بارلىق سىيلىق مىنا ساندىقتىڭ ىشىندە! اقشاقار ساندىقتىڭ كىلتى قايدا؟ (اقشاقار يىعىمەن بىلمەيمىن دەگەندەي شارا جاسايدى.)
جۇرگىزۋشى: قانداي كىلتتى سۇراپ تۇرسىز؟ باعاناعى شىرشاداعى ءىلىنىپ تۇرعان كىلت پە؟
اياز - اتا: ءيا، سول كىلت شىعار.
جۇرگىزۋشى: اياز اتا، ول كىلتتى مىستان الىپ كەتتى. ول ءتىپتى شىرشامىزدى الا كەتكىسى كەلگەن.
اياز - اتا: قاپ، اتتەگەن - اي! كانە، ءبىز اقشاقار ەكەۋمىز ونى ىزدەپ كەلەيىك.
(وسى كەزدە زالعا مىستان كىرەدى.)
مىستان: ا - ا، بالەم! تاپتىم، ساندىق مىندا تۇر ەكەن عوي (ونى اشايىن دەپ جاتقاندا ەرىكسىز بip كۇش ونى ارتقا قاراي يتەرەدى)
اياز - اتا: مىنا ۇرلىقشى مۇندا ءجۇر عوي. كانە كىلتتى ماعان بەر، بالالار سىيلىقتارىن كۇتىپ قالدى.
مىستان: ويباي - تاعى، نە دەيدى. سىيلىق وزىمە دە كەرەك.
اياز - اتا: اھ، بالەم! ولاي بولسا وزىڭنەن كور. مەن ceنi قاتىرىپ تاستايىن. اياز - اتا: «كانە تاياعىم مىنا مىستاندى قاتىرىپ تاستا»
(مىستان كەمپىر تۇرعان بويىندا قاتىپ قالادى.)
مىستان: ءاي، اياز شال! كەرەگى جوق، قالپىما كەلتىر! وي، نە icتeceم ەكەن.
اياز - اتا: بەرەسىڭ با ساندىقتىڭ كىلتىن؟
مىستان: جوق، بەرمەيمىن.
اياز - اتا: ا - ا، وندا وسىلاي تۇرا بەر. مەن كەتتىم.
مىستان: جوق، اياز - اتا! كەتپەشى، بەرەمىن كىلتىڭدى، تەك بالالار مەنىڭ قويار تىلەگىمدى ورىنداسىن، ماعان ءان ايتىپ، بي بيلەپ بەرسىن.
حور: «شىرشا جىرى»
بي: «بۋراتينو»
(وسى كەزدە مىستان قالپىنا كەلەدى)
مىستان: جارايسىڭدار، بالالار، ءاندى وتە جاقسى ايتاسىڭدار ەكەن.
اياز - اتا: ال، ەندى بالالار، مىنا شىرشاعا ارنالعان، ماعان، كەلگەن جاڭا جىلعا، اقشاقارعا ارنالعان ونەرلەرىڭ بولسا، اياماڭدار!
(وقۋشىلار تاقپاقتارىن ايتۋعا شىعادى)
رامازان: جىلدىڭ ءانىن باستايىن،
اياز - اتا كەپ قالدى.
مايىسادى جاس قايىڭ،
كوتەرە الماي كوپ قاردى.
تولعاناي: جاڭا جىل كەلدى مىنە جەرىمىزگە،
اكەلسىن قۇت بەرەكە ەلىمىزگە.
جاقسىلىقپەن قۋانايىن جىل بولىپ،
قيىندىق جولاتپاسىن ەلىمىزگە.
نازار اۋدارىڭىز! جاسىرىن ءماتىندى كورۋ ءۇشىن سىزگە سايتقا تىركەلۋ قاجەت.
You Might Also Like
-
تاقىرىبى: ەر توستىك بىزدە قوناقتا. (ماتەماتيكادان قورىتىندى ساباق)
-
ساباقتىڭ تاقىرىبى: ۇلت بولام دەسەڭ، ۇرپاق ساۋلىعىن ويلا
