اسىق ويىنى
جازدىڭ كۇنى. اسپان شايداي اشىق. جاپىراقتارى جايقالعان جاسىل اعاشتىڭ قويۋ كولەڭكەسىنىڭ استىندا ءبىر توپ بالا اسىق ويناۋدا. ءبارى دە ويىننىڭ قىزىعىنا باتقان. قولدارىنداعى قورعاسىن ساقالارىن شيىرىپ، قاز-قاتار تىزىلگەن اسىقتاردى دالدەپ سوعۋدا.
— مەنىڭ ساقام كەرەمەت. بۇگىن وڭقاي اسىقتارىمنىڭ اراسىنان وسى بىرەۋىن تاڭداپ، وتكىر دە ۇشكىر پىشاقپەن ويىپ، ىشىنە قورعاسىندى بالقىتىپ قۇيدىم، — دەدى ساپار.
— وڭقاي اسىق دەگەن نە؟ — دەپ سۇرادى قالادان اۋىلداعى اتاسىنا جازعى دەمالىسقا كەلگەن نەمەرەسى ءالي.
— وڭقاي اسىق الشى تۇرعاندا، قايىرىلعان باسى وڭ جاققا قاراي باعىتتالادى. سول جاققا باعىتتالسا، ونداي اسىقتى سوڭقاي، كەيدە سولاڭقاي اسىق دەپ تە اتايدى.
— تايكەسىنىڭ تۇسىن دا ادەمىلەپ ەگەۋلەپسىڭ ءا؟ — دەدى ءسابيت بايقامپازدىق تانىتا ونىڭ قولىنداعى ساقانى مەڭزەپ.
— ءيا، تايكە تۇسى تەپ-تەگىس بولعاندىقتان، سوندا عانا اسىق الشىسىنان مىقتاپ تۇرادى، — دەدى ساپار.
ساپار وسى ءسوزدى اليگە ادەيى ارناپ ايتقانداي، كوز جانارىن وعان قاراتا ءۇن قاتتى.
— دۇرىس ايتادى ساپار، — دەدى ءاليدىڭ اتاسى نەمەرەسىنىڭ اسىق جايلى تۇسىنىگى مەن تانىمىن نىقتاي تۇسكىسى كەلىپ.
— اسىقتىڭ الشىسى دەگەنىمىز نە، اتا؟ — دەدى ءالي.
ساپار ءاليدىڭ اسىق جايلى تۇسىنىگى مۇلدەم جوق ەكەنىن بايقاعانىمەن، ونى كەمسىتكىسى كەلمەدى.
— نە، سونى دا بىلمەيسىڭ بە؟ — دەگەن ىشكى ويى جىلت ەتە قالعانىمەن، ونى سىرتقا شىعارماي، ويىننىڭ قىزىعىنا لەزدە بەرىلدى.
اسىق ويىنى قىزعىلىقتى بولدى. بۇگىن، شىنى كەرەك، ساپار جاقسى وينادى. اسىق تىگىپ ويناۋ بارىسىندا ول ون شاقتى اسىقتى ۇتىپ الدى. سولاردىڭ اراسىنان جانە ءبىر اسىقتى تاڭداپ الدى دا:
— مىنا ءبىر اسىق ماعان وتە ۇناپ تۇر. قولعا ۇستايتىن مىقتى ساقا بولاتىنداي ەكەن. بۇنى مەن قىزىل بوياۋعا بوياپ، ىشىنە قورعاسىن قۇيامىن، — دەدى ول.
ءسويتتى دە، قالعان اسىقتارىنىڭ ءبارىن دە ەكى ۋىسىنا تولتىرىپ الدى. سودان سوڭ ءبارى دە ۇيدى-ۇيلەرىنە قاراي بەت الدى.
ءالي مەن اتاسى دا ءوز ۇيلەرىنە قاراي ءجۇردى. اتاسى وسى جولى اليگە كولەمى الاقانداي ءبىر قاپشىقتىڭ ىشىندەگى اسىقتاردى ۇسىندى. بۇلاردى ءوزى نەمەرەسىنە ارناپ، ءبىراز ۋاقىتتان بەرى جيناپ جۇرگەن ەدى.
ءالي توسىن سىيعا قاتتى قۋاندى. اسىقتاردى قولىنا الىپ، ءاربىرىن جەكە-جەكە ۇستاپ، ولارعا ەداۋىر ۋاقىت بويى تاڭىرقاي قارادى.
اتاسى سودان سوڭ اليگە اسىقتار جونىندە ءوزى بىلەتىن كەيبىر ءمان-جايلاردى تاپتىشتەپ تۇسىندىرە باستادى.
— بالام، — دەدى ول نەمەرەسىنە، — الگىندە اسىق جايلى ساپار مەن ءسابيت ايتقان ءبىراز مالىمەتتەرگە قانىق بولدىڭ.
— ءيا، اتا. ءبىراق اسىقتى كوپ ويناماعاندىقتان، بالالار ايتقان بۇك، شىك، تايكە، الشى دەگەن سوزدەردى دە ونشا ۇعىنا المادىم، — دەدى ءالي شىن نيەتپەن.
— اسىقتار تۇرىسىنا قاراي الشى، تايكە دەپ اتالادى. جاتىسىنا قاراي بۇك، شىك دەيدى. تومپايىپ جاتسا — بۇك، ال شالقايىپ جاتسا — شىك بولادى، بالام،— دەدى اتاسى. ءسويتتى دە، اسىقتاردى ءوز قولىمەن الشىسىنان، تايكەسىنەن تۇرعىزدى. سودان سوڭ بۇگىنەن جانە شىگىنەن جاتقىزىپ كورسەتتى.
— ءتۇسىندىم، اتا. ەندى ەشقاشاندا ۇمىتپايمىن، — دەدى ءالي.
ەرتەسىنە ءالي بالالارمەن بىرگە اسىق ويناۋعا كىرىسىپ كەتتى. بىرتە-بىرتە اسىق ويىنىنىڭ تاسىلدەرىنە بويى دا ۇيرەندى. ءتىپتى، ساپار جانە سابيتتەرمەن بىرگە اسىقتاردىڭ اراسىنان ساقا سايلاۋدى دا تاپ باسىپ تاباتىن بولدى. ولارمەن اسىققا قورعاسىندى بالقىتىپ قۇيۋدى دا تەز ارادا مەڭگەرىپ الدى.
ال ءبىر قاتارعا تىزىلگەن اسىقتاردى دالدەپ، ءوز ساقاسىمەن ءدوپ تيگىزۋى دە، كۇن وتكەن سايىن وزگەلەردەن كەم تۇسكەن جوق.
You Might Also Like
-
ماقساتتىڭ اتاسى جىلقى باعادى. ونى ءاردايىم كۇتىپ، باپتايدى. كوكتەم، جاز، كۇز جانە قىس مەزگىلدەرىندە اتاسى ماقساتتى وزىمەن بىرگە ەرتىپ، جىلقىلاردى كورىپ قايتادى. اتاسىنىڭ اتتارى ونشا كوپ ەمەس.
