سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 5 كۇن بۇرىن)
اينا كورمەگەن توعىشارلار

اشۋتاستى بويىنداعى ءبىر اۋىل مالدارىن كەزەكتەسىپ باعاتىن. ءوز كەزەگىندە مال جايىپ جۇرگەن قوڭىرباي كەنەت شىرالجىن ەتەگىندە جىلتىراعان ءبىر زات كوردى. الىپ قاراپ ەدى، ونىڭ بەتىنەن وزىندەي ءبىر جىگىت كورىندى. نە ەكەنىن بىلە المادى، قالتاسىنا سالدى دا، مالىن جايىپ جۇرە بەردى.

قوڭىرباي مالىن جۋساتىپ، از ۋاقىت مىزعىپ، تىنىعۋ ءۇشىن ۇيىنە كەلدى، شەشىندى دە، توسەگىنە جاتا قالدى. وسى كەزدە ۇيگە ايەلى جاڭىل كەلىپ، ونىڭ ءىلۋلى تۇرعان شاپانىنىڭ قالتاسىنان ماناعى جىلتىر زاتتى الدى. ونى تاماشالاپ قاراپ ەدى، بەيتانىس ادەمى ءبىر كەلىنشەك كورىندى. ىزا كەرنەدى، ءوز بويىنا ءوزى يە بولا المادى، جىلاپ جىبەردى. قولىنا جىلتىر زاتتى الدى دا، جۇگىرە باسىپ شەشەسىنىڭ ۇيىنە باردى. جىلتىر زاتتى ونىڭ قولىنا ۇستاتتى دا:

— مىنانى قاراشى! قوڭىرباي ءبىر سۇلۋ تاۋىپتى، مەنى تاستاپ، سونى الماقشى، — دەپ وكسىپ جىلاي بەردى.

قارت انا جىلتىر زاتتى الىپ قارادى. قىزى ايتقانداي سۇلۋ كەلىنشەك ەمەس، بەتىن ءاجىم باسقان، ۇرتى سۋالىپ، كوزى شۇڭىرەيگەن كەمپىردى كوردى.

— بالام! — دەدى ول جاڭىلعا. — سەن بوسقا جاسىما. قوڭىرباي سەنەن ايىرىلىپ، مىناداي سۇمىرايدى الا قويماس، — دەيدى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما