سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 4 كۇن بۇرىن)
باۋىرساق

(ورىس حالقىنىڭ ەرتەگىسى)

ءبىر شال مەن كەمپىر بولىپتى. بىردە شال جالىنىپ:

— كەمپىر-اۋ، ماعان باۋىرساق ءپىسىرىپ بەرسەڭشى، — دەيدى.  

— نەدەن پىسىرەيىن؟ ۇن جوق قوي.

— ءاي، كەمپىرىم-اي!  قويمانىڭ ءتۇبىن قىرناپ كورسەڭشى، باۋىرساقتىق ۇن تابىلىپ قالار.  

كەمپىرى قويما ءتۇبىن قىرىپ-قىرىپ ەكى ۋىس ۇن تابادى دا، قايماققا شىلاپ، قامىر يلەپ، مايعا باۋىرساق پىسىرەدى. ونى تەرەزەنىڭ الدىنا سۋىتىپ قويادى. باۋىرساق سۋىپ تۇرىپ تۇرىپ، ءبىر كەزدە دومالاي جونەلەدى. دومالاپ كەلىپ تەرەزە الدىنداعى ورىندىققا، ورىندىقتان ەدەنگە، ەدەننەن دالىزگە، دالىزدەن اۋلاعا، اۋلادان سىرتقا، ودان ءارى دومالاي بەرەدى، دومالاي بەرەدى.

ءبىر كەزدە وعان قويان جولىعىپ:

— باۋىرساق، باۋىرساق! مەن سەنى جەپ قويامىن! — دەيدى.

— قويان، سەن مەنى جەمە. مەن ساعان ولەڭ ايتىپ بەرەمىن، ونان دا سونى تىڭدا.

اجەي قويما قىرناعان،
ەكى ۋىس ۇن جيناعان.
بالقايماققا شىلاعان،
   
ءپىسىرىپ مايمەن سىلاعان،
سۋىتىپ تا سىناعان،
باۋىرساقپىن زۋلاعان!
اتايدان دا قۇتىلدىم،
اجەيدەن دە قۇتىلدىم.
قويان سەنەن قۇتىلۋ
قيىن ەمەس بۇل ماعان!

باۋىرساق العا قاراي دومالاي جونەلەدى، قويان اڭىراپ قالا بەرەدى.

باۋىرساق ورمان ىشىندەگى سوقپاقپەن زىمىراپ بارا جاتسا، قارسى الدىنان قاسقىر شىعا كەلەدى:

— باۋىرساق! مەن سەنى جەپ قويام!

— سەن مەنى جەمە، مەن ساعان ولەڭ ايتىپ بەرەيىن.

باۋىرساق اندەتە جونەلەدى:
اجەي قويما قىرناعان،
ەكى ۋىس ۇن جيناعان.
بالقايماققا شىلاعان،
   
ءپىسىرىپ مايمەن سىلاعان،
سۋىتىپ تا سىناعان،
باۋىرساقپىن زۋلاعان!
اتايدان دا قۇتىلدىم،
اجەيدەن دە قۇتىلدىم،
قوياننان دا سىتىلدىم،
قاسقىر، سەنەن قۇتىلۋ،
قيىن ەمەس بۇل ماعان!
دەپ، باۋىرساق دومالاي جونەلەدى. قارسى الدىنان قورباڭداپ ايۋ شىعادى. ول:

— ءاي، باۋىرساق! مەن سەنى جەپ قويامىن! — دەيدى.   
 
— جوق، سەن مەنى جەمە، مەن ساعان ولەڭ ايتىپ بەرەيىن، — دەپ جاۋاپ بەرەدى

باۋىرساق.  
اجەي قويما قىرناعان،
ەكى ۋىس ۇن جيناعان.
بالقايماققا شىلاعان،
   
ءپىسىرىپ مايمەن سىلاعان،
سۋىتىپ تا سىناعان،
باۋىرساقپىن زۋلاعان!
اتايدان دا قۇتىلدىم،
اجەيدەن دە قۇتىلدىم،
قوياننان دا سىتىلدىم،
قاسقىردان دا قۇتىلدىم،
مايماق، سەنەن قۇتىلۋ
قيىن ەمەس بۇل ماعان!

باۋىرساق دومالاي جونەلەدى، ايۋ ونىڭ ىزىنە ءۇڭىلىپ قالا بەرەدى.  

باۋىرساق زىمىراپ بارا جاتسا، قارسى الدىنان تۇلكى شىعا كەلەدى:

— امانسىڭ با، باۋىرساق! كورگەندەرگە ۇنايدى، ءجۇزىڭ قىزىل شىرايلى!

باۋىرساق ماقتاعانعا ءماز بولىپ، ولەڭىن ايتا باستايدى. تۇلكى بولسا قۇمارتا تىڭداعان بوپ، قىبىرىن بىلدىرمەي، باۋىرىمەن سىرعىپ، وعان  جاقىنداي بەرەدى.  

اجەي قويما قىرناعان،
ەكى ۋىس ۇن جيناعان.
بالقايماققا شىلاعان،
   
ءپىسىرىپ مايمەن سىلاعان،
سۋىتىپ تا سىناعان،
باۋىرساقپىن زۋلاعان!
اتايدان دا قۇتىلدىم،
اجەيدەن دە قۇتىلدىم،
قوياننان دا سىتىلدىم،
قاسقىردان دا قۇتىلدىم،
ايۋدان دا سىتىلدىم،
تۇلكى سەنەن قۇتىلۋ
قيىن ەمەس بۇل ماعان!
ادەمى ولەڭ ەكەن! — دەيدى تۇلكى.

— اينالايىن-اي، قارتايعان شاعىم عوي، قۇلاعىمنىڭ مۇكىسى بار. كانە، مەنىڭ مىنا تۇمسىعىما شىق تا، ولەڭىندى تاعى ءبىر شىرقاپ جىبەرشى.

باۋىرساق ولەڭىن ماقتاعانعا ءماز بولىپ، تۇلكىنىڭ تۇمسىعىنا قارعىپ شىعادى دا:

— اجەي قويما قىرناعان — دەپ ولەڭدەتە باستاعاندا تۇلكى باۋىرساقتى «اپ» دەپ ءبىر-اق اساپتى.  


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما