تاعى، مىنە، قوشتاستىم ءبىر كۇنىممەن،
قوش ايتىستىم ءبىر كۇنگى تىرلىگىممەن.
توقتاتىپ كەر تولاسسىز قوزعالىستى،
تۇسسەڭ-داعى ءتاڭىردىڭ كىندىگىنەن.
ايلار، جىلدار، عاسىرلار العا اتتاعان،
العا اتتادى كۇنىم دە ارداقتاعان.
مىناۋ جارىق الەممەن بىرگە اينالىپ،
زاۋلاپ بارام، ءبىر كۇنى اۋناپ قالام.
اۋناپ قالام...
بىلەمىن، بىلەمىن مەن!
اجىرايمىن جارماسقان تىرەگىمنەن.
ءقۇلاي بىلەم،
سەبەبى، جۇرە بىلگەم،
قۇسىم ۇشسا بولعانى جۇرەگىمنەن.
ءبىر قۇسىم بار كەۋدەمدە-زىندانىمدا،
بىرگە تۋعان مەنىمەن، تۋعانىمدا.
بايعۇسىما بوستاندىق بەرسەم بولدى،
اۋناپ كەتپەي ازىرگە تۇرعانىمدا.

---