ەمحانادا بار ەدى ءبىر كەلىنشەك،
ەمدەلۋگە، اسقا دا ءبىر كەلۋشى ەك.
ەرلى-زايىپ ادامدار دەپ قالاتىن،
ەرتەلى-كەش ەكەۋمىز بىرگە جۇرسەك.
كولەڭكەسىز كوڭىلدى جاتقا بۇرماي،
سويلەستىك اسىپ-تاسىپ اقتارىلماي.
اسەرلى قاراپايىم اڭگىمەمىز،
جازىسقان عاشىقتاردىڭ حاتتارىنداي.
سىرلاستىق ادام جايلى، زامان جايلى،
ءومىر جايلى، جاقسى مەن جامان جايلى.
جاسىرامىز بىرىمىز-بىرىمىزدەن،
اڭگىمەمىز ارىگە بارا المايدى.
...يەسى كەلىپ ءبىر كۇن الىپ كەتتى،
بايقايمىن، ءبىر كەلىنشەك نالىپ كەتتى.
ساۋىعىپ قالعانداي ەم ساياسىندا،
سىر كەتتى، سىرمەن بىرگە جارىق كەتتى.
ايىقتىرا قويمادى بەكەر ءۇمىت،
جازىلاتىن جايىم جوق جەكە ءجۇرىپ.
ءتورت بۇكتەلىپ توسەكتە جاتىپ قالدىم،
قانىم مەنىڭ قايتادان كوتەرىلىپ.

---