سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 5 كۇن بۇرىن)
داعدى مەن يشارا

حالقىمىزدىڭ ەجەلدەن قالىپتاسقان ادەت-­عۇرپىن­دا كوڭىل اۋدارارلىق پسيحولوگيالىق ءىس­-ارەكەتتەر كوپ كەزدەسەدى. سونىڭ ىشىندە سەزىمدى، كوڭىل كۇيىن، ءىس­-قيمىلدى ءسوز شىعىنداماي-­اق ىممەن، يشارامەن، ەپ­پەن سەزدىرەتىن، ونى ءدال بەينەلەيتىن ويلى، قىزىقتى ءارى سەستى ۇعىمدار بار. بۇل  —  ادەت­-عۇرىپ يشاراسى. «ىمدى بىلمەگەن — دىمدى بىلمەيدى» دەگەندەي، سول يشارالار ايتپاي­-اق تۇسىنىكتى بولا كەتەدى...

وسىنداي داعدى، ىم­يشارا ارقىلى ادامدار كەلىسۋ، اشۋ-­ىزا، ۇيالۋ، جەڭىلۋ، جەڭۋ، قايعىرۋ، تاعى باسقا كوڭىل-كۇي كورىنىسىن بىلدىرگەن. قازاقتىڭ وسىنىسى كۇنى بۇگىن دە قولدانىلادى. دەگەنمەن تۇرمىس پەن سالتتىڭ، ءومىر مەن تىرشىلىكتىڭ، قوعام مەن ءداۋىردىڭ وزگەرۋىنە بايلانىستى مۇنداي  ادەت پەن داعدىنىڭ كەيبىرەۋلەرى ۇمىت قالدى. ونى جاس ۇرپاقتىڭ بىلگەنى ءجون.

ارقاعا قاعۋ. ريزا بولۋ، ماقۇلداۋ، قولپاشتاۋدى بەينەلەيدى، ياعني «راحمەت، بارەكەلدى، جارايسىڭ» دە­گەن سوزدەردىڭ ورنىنا قولدانىلاتىن العىس بەلگىسى.

الاقانعا تۇكىرۋ. ىنتالىلىق، قۇلشىنۋ. ءبىر ىسكە ىنتالانا كىرىسكەندە الاقانعا تۇكىرىپ الاتىن ادەت بار. مىسالى، بىرەۋ «ىسكە قۇلشىنىپ وتىر» دەگىسى كەلسە، «الاقانىنا تۇكىرىپ وتىر ەكەن» دەيدى. الاقانىن ۇقا­لاۋ دا وسىنا كورسەتەدى.

بارماق كورسەتۋ. ءىسى وڭىنان كەلگەن، جولى بولعان ادامدار ءوزىنىڭ كوڭىل كۇيىن وسىنداي بەلگى ارقىلى بىلدىرەدى.

بارماق تىستەۋ. امالى قۇرۋ، شاراسىزدىق بەلگىسى. سونىڭ وكىنىشىن حالىق «بارماق تىستەپ قالدى»، دەيدى.

بارماق شىعارۋ. بۇلاي ىستەۋ ەرسىلەۋ كورىنىس بول­سا دا، بىرەۋدىڭ ورىنسىز ءىس-­ارەكەتىنە لايىقتى «جاۋ­اپ». مىسالى بىرەۋ بىرەۋدىڭ مالىن، زاتىن ورىنسىز تا­لاپ ەتسە، ونىمەن تالاسپاي­اق، «الارسىڭ مىنانى» دە­گەندەي، قوسساۋساق اراسىنان بارماعىن شىعارا سالادى.

بەت جىرتۋ. ادام ۇيالاتىن سوزدەر ەستىگەندە ايەلدەردىڭ سۇق ساۋساعىمەن بەت «جىرتاتىن» ادە­ءتى بار. بۇل — ۇيالۋ مەن شوشىنۋدىڭ ءبىر ءتۇرى ەكەنى انىق.  ەركەك ادام بەت «جىرتپايدى» تۋرا ماعىناسىندا بەت جىرتۋ — ەڭ جاقىن تۋىسى نە كۇ­يەۋى، بالاسى قايتىس بولعاندا بۇرىنعى قازاق ايەل­دەرى: «قۇدايعا نە جازدىم؟» — دەپ ءوز بەتىن تىر­ناپ جىرتاتىن بولعان. بۇل — ەرتەدەن ساقتالىپ كە­لە جاتقان عۇرىپ. ال اۋىسپالى ماعنادا ادام رەن­جىسكەندە، ءبىر نارسەگە داۋلاسىپ قالعاندا، قارسى ءسوز جارىستىرعاندا باسقالار «پالەنشەلەر بەت جىرتى­سىپ قالدى» دەپ حابارلايدى.

بەت شىمشۋ. ايەلدەرگە ءتان ادەت. ولار بىرەۋدىڭ نەمەسە وزىنە جاقىن قىزدار مەن ايەلدەردىڭ ەرسى ىستەرىن، قيمىلدارىن كورگەندە نەمەسە دورەكى ءسوز­دەرىن ەستىگەندە، قىسىلعان جاعدايدا مۇنىسىن وسى­لاي ىممەن سەزدىرەدى.

بەت باسۋ. ۇياتقا قالعان ادامنىڭ ءىس­-ارەكەتى. ۇياتتى بولعان ادامدار ەكى قولىمەن بەتىن باسىپ، جۇرتقا قاراي المايدى. وندايلارعا باسقالار «نە بەتىڭمەن ءجۇرسىڭ؟» دەپ جەكىرەدى. جايشىلىقتا بەت باسۋ — جامان ىرىم.

بوركىن اسپانعا اتۋ. قاتتى قۋانۋ، شاتتانۋ داع­دىسى. «بوركىن اسپانعا اتىپ قۋاندى» دەگەن ءسوز سو­دان شىققان.

بۇرىم كەسۋ. ايەلدەرگە بەرىلەتىن ەڭ اۋىر جا­زا. ويتكەنى شاش، بۇرىم ايەلدىڭ ءسانى، سالتاناتى، ايەلدىك بەلگىسى بولىپ سانالعان. قازاقتىڭ ەجەلگى زاڭى «قاسىم حاننىڭ قاسقا جولىنان» باستاپ ەرىنە وپاسىزدىق جاساعان نەمەسە وتە اۋىر قىلمىس ءىس­تەگەن، ەل الدىندا ماسقارا بولعان ايەلدەردىڭ بۇ­رىمىن كەسۋ ءتارتىبى قولدانىلعان.

ءبۇيىرىن تايانۋ. جامان ىرىم. ادەتتە قايعى­قا­سىرەتكە ۇشىراعان ادامدار ەكى ءبۇيىرىن تايانادى دا، داۋىس قىلادى، جىلايدى، ايانىشتى كوڭىل كۇيىن ءبىلدىرىپ، زار شەگەدى. بۇل — ايەلدەرگە ءتان ادەت. وسى­عان سايكەس جاستارعا «ءبۇيىرىڭدى تايانبا» دەگەن تىي­ىم ءسوز بار.

ەرىن شىعارۋ. مازاق ەتۋ، كەلەمەجدەۋ دەگەن ءسوز. بۇل ادەتتى كوبىنەسە ايەلدەر، بالالار قولدانادى. بىرەۋلەر وزىنە جاراسپايتىن ءىس ىستەسە، قىلىق كور­سەتسە،  ونى كورگەن ادامدار ەرنىن شىعارىپ كۇلگەن. بۇل باسقالاردى دا ەرسى ءىس­-ارەكەتتەن ساقتان­دىرادى.

ەتەگىن قاعىپ، تۇرىپ كەتۋ. ءتۇڭىلۋدىڭ، قاتتى كەتۋدىڭ باسى. «تۇرا تۇر، بالەم!»، «كورەرمىن، كور­سەتەرمىن!» دەگەن اششى ءزىلدىڭ، كۇش كورسەتۋدىڭ اي­قىن بەلگىسى. مۇنىڭ ارتىندا كەك الۋ، ۇلكەن ۇرىس، داۋ­-جانجال تۇر دەگەن ءسوز

جاعاسىن ۇستاۋ. بۇل — قاتتى قورىقتى، شوشىدى دەگەندى بىلدىرەتىن قازاقي ۇعىم.

جاعىن تايانۋ. تورىعۋ، قامىعۋ، مۇڭايۋ بەلگىسى.

جەلكە قاسۋ. قولدان كەلەر قايرات، امال جوقتىق­تى، جىگەرسىزدىكتى، ارەكەتسىزدىكتى بىلدىرەدى.

جەرگە تۇكىرۋ، جەر تەبۋ. وكىنىش. «ساعان ايت­سا دا، ايتپاسا دا ءبارىبىر» دەگەن دوڭ ايبات، ىزالى كورىنىس.

جۇدىرىق ءتۇيۋ. «كورەسىڭدى  كورسەتەمىن!»  دەگەن كۇش، سەس كورسەتۋدىڭ نىشانى.

جەرگە قاراۋ.  ۇيالۋ، قىسىلۋ، قولى قىسقالىقتان، امالسىزدىقتان جولدان جىعىلۋ. بۇل — ازامات ءۇشىن اۋىر جاعدايدىڭ كورىنىسى.

جەر شۇقۋ. قولىنان كەلەتىن قايرات، كۇشى نەمەسە مۇمكىندىگى جوق ادامنىڭ بەيشارالىق امالى

زارلاۋ. ىشتەگى شەردى اششى ايعايمەن سىرتقا شىعارۋ. كۇيىنىش، وكىنىش جايىن بىلدىرەتىن كوڭىل سىرى.

يىق كوتەرۋ. ەندى قولىنان كەلەتىنى جوق جان­نىڭ سوڭعى ارەكەتى. «ار جاعىن ەندى وزدەرىڭ ءبىلىڭ­دەر» دەگەن ەكى ۇشتى ءارى سۇراۋلى ءپىشىن.

يەك قاعۋ. «مىنا كىسىنىڭ شارۋاسىن ورىندا» نەمەسە «شارۋاعا كىرىس» دەگەن وڭ پەيىلدى بىلدىرەتىن ءۇنسىز ۇعىم.

كوز الارتۋ. ۇرىس باسى، سەس، كۇش كورسەتۋ، ءبى­رەۋگە رەنجۋ ءتۇرى. جەك كورگەن ادامدار دا كوز الار­تادى.

كوز قىسۋ. ىممەن سويلەسۋ. «ۇندەمەي وتىر، ءبا­ءرىن بىلەم» دەگەننىڭ يشاراسى. تاربيە داستۇرىندە بۇل ادەپتىلىك ەمەس.

كوزىن جۇمىپ، باس شايقاۋ. «ۇندەمە، دىمىڭ ىشىڭدە بولسىن» دەگەن يشارا.

كەۋدەسىن سوعۋ. ماقتانۋ نە جەڭىستىڭ ۇلكەن بەلگىسى. بۇل ادەتتى جاۋىن جەڭگەن باتىرلار، قارسىلاسىن جىققان پالۋاندار كوپ قولدانعان.  جەڭىمپازدىڭ كەۋدەسىن سوققانىنىڭ ەرسىلىگى جوق. جايشىلىقتا، ورىنسىز جەردە كەۋدە سوعۋ — ادەپسىزدىك، تاربيەسىزدىك.

قاباق ءتۇيۋ. بىرەۋدى ۇناتپاۋدىڭ، ءبىر ءىستى جارات­پاۋدىڭ نە كوڭىل كۇيى بولماي، رەنجىپ وتىرۋدىڭ كەيپى.

قامشى تاستاۋ. بۇل — ۇلتتىق سالت­ء-داستۇر، ادەت زاڭى بويىنشا شەشەندەر مەن بيلەردىڭ، تالاپكەر­لەردىڭ داۋ-­جانجال كەزىندە ءسوز سۇراۋ عۇرپى.

قول سىلتەۋ. رەنجۋ، وكپەلەۋ. «نە بولساڭ و بول» دەگەندەي، كوڭلى قالعان، جابىرلەنگەن كىسىنىڭ ءىس­ارە­كەتى. بىرەۋگە قول سىلتەسەڭ، ول مۇنى ءوزىن جابىرلەۋ، سوعۋ دەپ تۇسىنەدى. قول سىلتەۋ سوڭى جاقسىلىققا اپار­مايدى.

قول سوعۋ. قوشەمەت كورسەتۋ، ماداقتاۋ، قولپاشتاۋدىڭ جارقىن دا اسەرلى كورىنىسى. قول سوعۋ، شاپالاقتاۋ — اقىن­دارعا، ءانشى­-ونەرپازدارعا، سپورتشى جەڭىمپازدارعا جا­سالاتىن كوپشىلىكتىڭ قۇرمەتى ءارى العىس سەزىمى، اسا زور ريزالىق بەلگىسىنىڭ ءجيى قايتالاناتىن، قولداناتىن ءداس­ءتۇرلى ادەتى. مۇنداي ساتتە قۇرمەت يەلەرى جينالعاندارعا العىس ايتىپ، باس يۋگە ءتيىستى.

قول كوتەرۋ. حالقىمىزدىڭ تانىم-­تۇسىنىگىندە بۇل ادەتتىڭ بىرنەشە ءمان­-ماعىناسى بار. «ءسوزىم بار، ايتارىم بار» دەگەندى بىلدىرەدى. سونداي-اق «قول كوتەردى» دەگەن دە ءسوز بار. ول «ۇردى، سوقتى» دەگەندى بىلدىرەدى. مۇنىڭ «قول كوتەرۋگە» ەشقانداي قاتىسى جوق.

قول قۇسىرۋ. ايىپتى بولۋدىڭ نە سونىسىنا كەشىرىم سۇراۋدىڭ  «قاتا مەنەن»  ەگەن يشاراسى.  ءداستۇر بوي­ىنشا كەشىرىم سۇراۋشى قولىن قۋسىرىپ (ەكى  قولىن جەڭىنە تىعىپ)، ءوز كەمشىلىگىن مويىنداپ، عافۋ وتىنەدى. «الدىڭا كەلسە — اتاڭنىڭ قۇنىن كەش» دەگەن اتالى ءسوز­گە جىعىلعان قازاقتىڭ مۇندايدا كەشىرىم جاساپ، قولىن الىپ، تورىنە شاقىراتىن تەكتىلىگى دە بولعان.

قۇيرىعىن جەرگە ءتۇيۋ. تابالاۋ. ارازداسقان ءوز باسە­كەلەستەرىنىڭ، وزىنە قيانات جاساعان دۇشپاندارىنىڭ باقىتسىزدىققا، قولايسىز جاعدايعا ۇشىراعانىن كور­گەندە، ەستىگەندە جابىرلەنۋشى ادام: «ساعان سول كەرەك!» «قۇدايىم تاپقان ەكەن!» — دەپ، قۇيرىعىن جەرگە ءتۇيىپ، ەسەسى قايتقانداي تابالاپ، قۋانادى.

ماڭدايىن ۇرۋ. قاتتى وكىنۋدەن، ياعني قاتتى قاتا­لاسۋدان، تاعدىرعا مويىنسىنۋدان تۋعان داعدى. ادام­نىڭ وزىنە­ء-وزى بەلگىلەگەن جانە قولداناتىن قاتاڭ جازاسى.  مۇنىڭ ءتارتىبى — وكىنىشتى ادام ءوز ماڭدايىن جۇ­دىرىعىمەن سوعادى. بۇل جازانى كوبىنەسە ەر ادامدار وزىنە قولدانادى.

مۇرىن تىرجيتۋ. مەنسىنبەۋ، تەڭسىنبەۋ. «نەگە كەل­ءدىڭنىڭ» ءتىلسىز بەرىلەتىن نۇسقاسى. بۇعان ماڭداي، بەت تىرجيتۋ دا جاتادى.

سان سوعۋ. قاپى كەتۋ، «قاپ، اتتەگەن-­ايدىڭ» زور بەلگى­ءسى. بۇل جاي وكىنۋ ەمەس، وكسۋ.

ءوبۋ. جاقسى كورگەن ءسابيدى نەمەسە ادامدى ماڭدايى­نان، بەتىنەن ەرنىن تيگىزىپ وبەدى. بۇل — سۇيۋگە جاقىن كورىنىس.

تەرىس قاراۋ. ۇناتپاي، جەك كورۋدىڭ، كورگىسى كەلمەيتىن، قابىلداماعان ادامنىڭ ءىس­-قيمىلى.

توبەسىنە قولىن قويىپ شىعۋ. ەل ­جۇرتىنان بەزىنگەن ادام ورتادان توبەسىنە ەكى قولىن قويىپ شىعادى. بۇل — سيرەك كورىنىس — «ەندى سەندەردى جەلكەمنىڭ شۇقىرى كور­ءسىن،  كورمەيمىن، كەلمەيمىن!» دەگەن اۋىر كەسىم. اۋىر بول سا دا، ەل ىشىنەن كوڭىلى قالىپ، بەزىپ كەتكەندەر بولعان. مىسالى، شاكارىمنىڭ «قالقامان — مامىر» داستانىندا­عى قالقامان ءوزىن وققا بايلاعان ەل­جۇرتىنان وسىلاي بەزىپ، ناعاشىلارىنا كەتكەن. «توبەڭە قولىڭدا قويما» دەگەن تىيىم وسىنداي ادەتتەن ساقتاندىرادى.

تىستەنۋ، ءتىس قايراۋ. اشۋ ­ىزادان، وشتەسۋدەن تۋعان ءىس ­قيمىل. اشۋلى ادام تۋرالى «تىستەنىپ وتىر ەكەن. ءتى­ءسىن قايراپ وتىر ەكەن» دەيدى. شاشىن جۇلۋ. دولى ايەلدەردىڭ اشۋلانعان كەزىندە ءوز شاشىن ءوزى جۇلىپ بۇلىنەتىن ادەتى بولادى. قايعى­قاسىرەتكە تاپ بولعان ايەلدە شاشىن جۇلىپ، زار شەگەدى.

ىرجيۋ (كۇلۋ). ريزا ادامنىڭ كوڭىل كۇيىن بىلدىرەتىن ادەت. بۇل سابىرلىلىق بەلگىسى دەپ تە قابىلدانادى.

ىشەگىن تارتۋ. شوشىنعاندى، قاتتى تاڭدانعاندا بولادى. جالپى ىشەك تارتۋ جاقسى ادەت ەمەس.

حالىق سالتىندا ادەت­-عۇرىپتىڭ تۇرلەرى كوپ. ونىڭ تاربيەلىك، ونەگە، ءتالىمى دە زور. حالىق مىنەز­-قۇلقىن جاقسى بىلەتىن ادامدار اركىم­ءنىڭ ءجۇرىس­تۇرىسىنان، ءىس­-ارەكەتىنەن، قاس­-قاباعىنان­-اق ونىڭ كوڭىل كۇيىن ايتپاي­-اق سەزىپ­ء-بىلىپ وتىرادى. «قاباعىڭ اشىق قوي» دەپ ونىڭ كوڭىلدىلىگىن، «يىعىڭ ءتۇسىپ كەتىپتى عوي» دەپ جابىر قاۋلى جايىن سەزە قويادى. جىگىتتەردىڭ مەزگىلسىز جۇرۋىنەن، ايەلدەردىڭ كەرىلۋىنەن، قىزداردىڭ ورىنسىز كۇلكىسىنەن  اركىم وزىنشە بايلام جاسايدى، ادامدى سول ارقىلى تانىپ، باعالايدى. ءازىل­-قالجدىڭدا كەيبىر تۋىسقاندىق قا­تىناستى بىلدىرەتىن دە ادەت­عۇرىپتار بار. مىسالى، ەكى جىگىت ءبىر­-بىرىنە كۇلىمدەپ، باستارىن قاسىسا، باجا بولعانى. ەگەر جاستار ءبىر ەركەكتىڭ قۇلاعىنان تارتىپ ويناپ جاتسا، ول جەزدەسى بولعانى. ەل ىشىندە وسىنداي ىممەن بىلدىرەتىن ۇعىمدار وتە كوپ. جاقسى دەگەندى باس بارماعىن كورسەتىپ، جامان دەگەندى قولىن سەرمەپ، مۇرنىن تىرجيتا سالاتىن ادەت بار...


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما