1
بۇكتەتىلىپ جاتقان بەل
سۇتكە تويعان مارقاداي.
بۇيرا قويۋ قاراعاي
بەلگە بىتكەن شالقالاي.
سۋ جەپ قويعان جۇمىر تاس
ءتۇيىر-تۇيىر مالتاداي.
ارنادا وزەن قىلىقتى
قىلماڭداعان قالقاداي.
تايىزعا بىتكەن قۇبا تال
مويىنداعى القاداي.
جەر ەركەسى جەر مىناۋ،
شەر قالار ما تارقاماي؟!

2
تۇستە تولقىن ەلىرىپ،
ابىرجىپ ەدى ويناقتاي.
كەشكە تولقىن تىپ-تىنىش،
قابىرجىعان قايماقتاي.
تۇستە تولقىن تۋلاپ ەد
ويناقتاعان تايلاقتاي.
كەشكە تولقىن تىنىپ تۇر
قوڭىر ءىڭىر بەيۋاقتاي.
تۇسكى تولقىن تەپ-تەنتەك،
بويلاۋىق، كوزسىز قايراتتاي.
كەشكى تولقىن تۇڭعيىق،
تەك قويماس تەرەڭ ويلاتپاي.

3
تىزىلگەن تولقىن - مەرۋەرت
بىر-بىرىنە تاعىلىپ،
شۇبىرعان تولقىن شۋمەنەن
اعىتقان قويداي اعىلىپ.
كۇڭىرەنگەن تولقىن دولدانىپ،
كوپىرىپ جارعا قاعىلىپ.
جاعادا بۇيرا بالا تال
تاڭ بولىپ تۇر اڭىرىپ.
تولقىنعا قاراپ مەن تۇرمىن
قوڭىر ويمەن قامىعىپ.
سارىارقام قايدا؟ الىستا!
ءجۇرمىن مەن مۇندا ناعىلىپ؟!

4
ەرتە كۇندە ەدىلدىڭ
ەرتەگى دەگەن توعايىن،
دۇلەي توعاي ىشىندە
ورمانبەتتىڭ نوعايىن.
ارقادا جاتقان التى الاش
ول كۇندە بولعان اعايىن.
جورىعى، جولى - ءبارى ورتاق،
بىرگە دە جەگەن ۋايىم.
وتكەن ايقىن، ۇعىمدى،
مىنانى نە دەپ ۇعايىن:
دۇلەي توعاي تۇلدانعان،
تانىپ بولمايدى نوعايىن.

5
ويناپ تۇرعان وقاداي،
ەدىلدىڭ بەتى اق الا.
«اق الاسى نە؟»- دەسەم:
ىلعي شاڭقان شاعالا.
سۋدى سۇيگەن سارى التىن
ساۋلە عوي سۇيگەن باعانا.
كەمەمىز كولبەپ كەلەدى
جىبەكتەي جاسىل جاعاعا.
شوككەن بۇيرا بۇلتتاي
استراحان جاتىر ساعادا.
كورگەن سوڭ ونى، وي كوشتى
ەرتەدەگى اسان اعاعا.

6
اسان قايعى سالدىرعان
استراحانعا جەتەيىن.
قايعىسىز حاندار كۇمبەزىن
ادەيى اتتاپ كەتەيىن.
اساننىڭ تاۋىپ مولاسىن،
سوعان تاۋاپ ەتەيىن.
مولاسىنا تۇنەيىڭ،
اق باتاسىن كۇتەيىن.
«جولىم قۋ!»- دەسە بولعانى،
باسقا جولدى نە ەتەيىن.
ءاز جانىبەك سەندەر بول،
مەن اسان بولىپ وتەيىن!

---