1.
ارالادىم ءبىراز كۇن
ەدىلدىڭ ساعا ولكەسىن.
قازاقتى كوردىم قۋارعان
جۇك تاسىپ، تەسكەن جەلكەسىن.
بالىق اۋلاپ بوزارىپ،
جايلاۋ قىلعان كول ءتوسىن.
سەلەڭدەيتىن سەلەڭگە
مۇجىقتىڭ اڭدىپ بولكەسىن.
ءسوز سويلەسە، سابايتىن
ورىستىڭ «سوۆسەم...» «تولكوسىن...
ويلانباسا، مىناۋ كۇي
كەلتىرەر كىمنىڭ كۇلكىسىن؟!

2.
سالالى سوناۋ ساعادا
ءبىراز ەل بار باي ۇلى.
جورعاسى مەن جۇيرىگى -
قالتىلداعان قايعى.
قۇرىق سالعان قۇلىنى -
تۋلاتىپ شانىشقان جايىنى.
قالاعىڭداي قايىقتىڭ
سىرىڭكە قارا زايىبى!
قارا سۋ، بالىق - قورەگى،
جوقتىقتان جوق-اۋ ايىبى.
بۇل كۇيگە تۇسپەي، قۇتىلار
قازاعىڭنىڭ قاي ۇلى؟!

3.
اۋىلعا جەتتىك قايىقپەن
كوكجيەككە كۇن باتا.
ءبىر لاشىقتىڭ تۇسىنا
تۇرا قالدىق ءۇن قاتا.
«قوش كەلدىڭ!»- دەپ قارسى الدى
اق ساقالدى ءبىر اتا.
بەس بەكىرەسىن سەكىرتىپ،
الىپ كەپ، دەدى: «اق باتا!»
بەكىرەسىن جەپ شۇكىر عىپ،
ءبىز دە جاتتىق اي باتا.
اي باتا دەگەن جاي ءبىر ءسوز،
جانعا ءبىر اۋىر وي باتا!

4.
ءبىر اۋىل بەرىش ىشىندە ەك
قونعان وزەن بويىنا.
كۇن شىقتى، قۇربان مەيرامى
باستالدى قۇربان سويىلا.
ءبىرازدان بىتكەن بوزبالا
تويىپ اپ قۇربان قويىنا،
شومەلەدەي شاشتارى،
كۇيەكتەي كەسەت مويىندا،
دۇركىرەسىپ جونەلدى
سەلەنگە - سەرگەي تويىنا...
ەلىڭنىڭ جايى وسىلاي،
كەلە مە ەش زات ويىڭا؟

5.
باعلان جەيتىن قارت، مەيلى،
بالىق جەپ كىرسىن كورىنە.
اللاشىل، ايتشىل مولداسى
شىقسىن-اق جۇماق تورىنە.
قالادا جۇرگەن ىنىشەك،
قايىس بۋعان بەلىنە -
كوز قىرىڭدى سالا كور
قازاقتىڭ قىرشىن تولىنە.
ماقساتىڭ بولسا شەرلى ەلدى
شىعارۋ ءومىر ورىنە،
قاش قالادان، قاراعىم،
ەلىڭە قايت، ەلىڭە!

---