InfoHub Logo

ەرتەدە ءبىر نۋ ورماندا كارى ايۋ تىرشىلىك ەتىپتى. ايۋدىڭ ەكى قونجىعى بولىپتى. قونجىقتار وسكەن كەزدە، باقىت ىزدەۋگە جولعا شىعىپتى. ولار جولعا شىعار الدىندا اناسىمەن قوشتاسىپتى. ال اناسى قونجىقتارىن قۇشاقتاپ، ەش ۋاقىتتا ءبىر بىرىنەن ايىرىلىسپاۋدى تالاپ ەتتى. اناسىنىڭ بۇيرىعىن ورىنداۋعا ءسوز بەرگەن قونجىقتار جقلعا شىعادى. الدىمەن ولار توعايدىڭ شەتىمەن، سودان سوڭ جازىق دالامەن جۇرەدى. ءسويتىپ ءبىر كۇن ءجۇردى، ەكىنشى كۇن ءجۇردى. اقىرىندا بار قورەكتەرى تاۋسىلدى. ال جولدان تاباتىن ەشتەڭە بولمادى. قونجىقتار ءبىرىنىڭ ارتىنان ءبىرى ەرىپ كەلە جاتتى. سول ۋاقىتتا كىشى قونجىق: اعاتايىم، مەنىڭ قارنىم اشتى! دەپ شاعىمدانادى.

— مەنىڭ دە قارنىم اشتى! دەپ ءوڭى بۇزىلىپ، باسىن شايقايدى. سولاي جۇرە بەردى. كەنەتتەن ۇلكەن ىرىمشىككە كەزىكتى. ءادىل جولمەن تەڭ بولىسپەك ەدى، بولىسە المادى. قونجىقتار ءبىر بىرىنەن ىرىمشىكتى قىزعانىپ، ۇرسىسىپ، اقىرىپ تۇرعاندا كەنەتتەن جاندارىنا تۇلكى كەلەدى — نەگە ۇرسىسىپ تۇرسىڭدار؟ دەپ سۇرايدى.

تۇلكى:

— مەن سەندەرگە ىرىمشىكتى تەڭدەي ءبولىپ بەرەمىن دەدى. تۇلكى ىرىمشىكتى الىپ ەكى بولىككە بولەدى. الايدا الاياق باستى ءبىر جارىمىن ەكىنشىدەن ۇلكەن قىلىپ بولەدى. قونجىقتار بۇعان رەنجىدى.

— مىناۋ ۇلكەن عوي، دەپ اقىردى.

تۇلكى ولاردى جۇباتىپ:

— تىنىش جاستار! كىشكەنە سابىرلىق، ءقازىر ءبارىن رەتتەيمىن.

— مەن ءوزىمنىڭ جۇمىسىمدى بىلەمىن، دەدى. — بۇلاي دا بىردەي ەمەس، دەپ تىنىمسىزدانادى. ول ۇلكەن جارتى بولىكتىڭ جارتىسىن قىلعىتىپ جۇتىپ قويادى. ەندى كىشى جارىمى ۇلكەن بولادى.

وسىلايشا قۋ تۇلكى قونجىقتاردىڭ ىرىمشىگىن تەڭ بولمەي، ءبىرازىن جەپ ازعانتاي عانا قالدىرىپ، ولاردى تەڭەپ، ەكەۋىنە بەرەدى. تۇلكى ولارعا كۇلىپ: مىنە ساراڭ، ارام بولساڭ، ءبىر كۇنى وسىنداي ازىعىڭنان قۇر قالاسىڭ، دەپ ءوز جونىمەن كەتتى.

---