سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 2 كۇن بۇرىن)
كۇندى ىزدەگەن دوستار

جازدىڭ جايماشۋاق كۇنى ەدى. اينالانىڭ ءبارى ادەمى، كوكتە كۇن كۇلىمدەپ، شۋاعىن شاشىپ تۇر. كۇننىڭ شۋاعى اينالاعا نۇرىن توگىپ، جان بىتكەننىڭ بارىنە ەرەكشە كوڭىل كۇي سىيلاپ تۇردى. جازدىڭ وسىنداي جايماشۋاق كۇنىندە ورماندا ەرەكشە ءبىر وقيعا بولدى.

ءبىر مەزەتتە اسپاندى قارا بۇلت تورلاپ، كۇننىڭ بەتىن جاۋىپ تاستادى. سول-اق ەكەن اينالانىڭ ءبارى قاراڭعىلانىپ، كۇن كۇرت سالقىنداپ كەتتى. نايزاعاي ويناپ جاڭبىر جاۋا باستادى. جاۋراعان بالاپان اعاشتىڭ تۇبىنە جاسىرىنىپ قالدى. قورىققانىنان جىلاي باستادى. ونى كورىپ قاسىنا مىسىق كەلەدى.

مىسىق: بالاپان، سەن نەگە جىلاپ وتىرسىڭ؟

بالاپان: اسپاندى بۇلت تورلادى، كۇننىڭ كوزى جوعالىپ كەتتى. مەن قورقىپ وتىرمىن.

مىسىق: سەن قورىقپا، بالاپان! ەكەۋىمىز دوس ەمەسپىز بە؟ ءجۇر، مەن ساعان كۇندى ىزدەۋگە كومەكتەسەيىن.
ءسويتىپ ەكەۋى كۇندى ىزدەۋگە شىعادى. از ءجۇردى مە، كوپ ءجۇردى مە، كەلە جاتىپ، بۇتانىڭ تۇبىندە جاسىرىنىپ وتىرعان قوياندى كورەدى.

بالاپان: سالەم، قويان!

قويان: سالەم، دوسىم!

مىسىق: ساعان نە بولدى؟ نەگە جىلايسىڭ؟

قويان: كۇننىڭ ساۋلەسى بولماعان قانداي جامان! مەن قورقىپ وتىرمىن.

مىسىق: بىلەسىڭ بە، قويان، كۇن ساۋلەسى بارىمىزگە قاجەت. ءبىز بالاپان ەكەۋىمىز كۇندى ىزدەۋگە شىقتىق. بىزبەن بىرگە باراسىڭ با؟

قويان: ارينە، مىسىق دوسىم! مەن دە بارامىن.
ءسويتىپ، ءۇستى-باسى سۋ بولىپ، توڭىپ قالعان قوياندى ەرتىپ ءۇش دوس كۇندى ىزدەۋدى جالعاستىرادى. جولدا قۇيرىعىن بۇلعاڭداتىپ، سىلقىم تۇلكى كەلە جاتتى.

مىسىق: امانسىڭ با، تۇلكىشەك؟

تۇلكى: جولدارىڭ بولسىن، بالاقايلار!

مىسىق: تۇلكى، تۇلكى كۇندى قالاي تابۋعا بولادى؟

تۇلكى: كۇندى قايتپەكسىڭدەر؟ ونى تابۋ سەندەردىڭ قولدارىڭنان كەلە قويماس. مەنىڭ سەندەرمەن بوس سويلەپ تۇراتىن ۋاقىتىم جوق. اتەشتەن سۇراڭدار، سول ءبارىن بىلەدى. ال مەن كەتتىم!

ۇشەۋى قول ۇستاسىپ، اتەش دوسىنا بەت الادى. اتەش كەلە جاتقان قوناقتاردى كورىپ امانداسادى:

اتەش: كۋ - كا - رە - كۋ، كۋ - كا - رە - كۋ! امانسىڭدار ما، دوستارىم!

بالاپان: سالەم، اتەش دوسىم!

قويان: اتەش دوسىم، سەن كۇندى قايدان تابۋ كەرەك ەكەنىن بىلەسىڭ بە؟

مىسىق: بىزگە كومەكتەسشى، اتەش دوسىم، ايتپەسە، بارلىعىمىز قاتتى جاۋرادىق، كوڭىل - كۇيىمىز جوق.

اتەش: جارايدى. مەن سەندەرگە كومەكتەسەيىن. اناۋ تاۋدىڭ باسىنداعى اق بۇلتقا جەتسەڭدەر، ول سەندەردى كۇنگە الىپ بارادى. كۋ - كا - رە - كۋ!

بالاپان: تاۋعا؟ جوق، مەن تاۋعا شىعا المايمىن!

قويان: ءبىز قالاي تاۋعا شىقپاقپىز؟ مەن قورقامىن، بارمايمىن!

مىسىق: دوستار، بۇلارىڭ نە؟ سەندەرسىز مەن جالعىز قالاي تاۋعا شىعىپ، كۇندى تابامىن؟ كۇن بارىمىزگە دە وتە قاجەت قوي.

اتەش: مىسىق دۇرىس ايتادى. دوستار قاشان دا ءبىر - بىرىنە كومەكتەسۋى كەرەك. دوستار تاتۋ، بىرگە بولسا، كەز كەلگەن قيىندىقتى جەڭۋگە بولادى. كەتتىك، ەندەشە!

بارلىعى قول ۇستاسىپ بيىك تاۋعا جەتەدى. تاۋعا شىعۋ ولارعا قيىن بولدى. وسىنىڭ ءبارىن بۇلت كورىپ تۇرادى.

بۇلت: دوستار، سەندەر كۇننىڭ ءاردايىم جارقىراپ تۇرعانىن قالايسىڭدار ما؟

ءبارى: يا، ءيا، ارينە، قالايمىز! كۇن – بىزگە كەرەك.

بۇلت: ولاي بولسا، مەن كۇننىڭ كوزىن اشىپ بەرەيىن.

كۇننىڭ جىلى شۋاعى جاندارىن جىلىتىپ، قۇشاقتارى مەيىرىمگە تولعان دوستار قۋانىسىپ، ءان ايتادى.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما