جاڭا جىل عاجايىپتارى
تاقىرىپ: جاڭا جىل عاجايىپتارى
جۇرگىزۋشى 1: قىمباتتى قوناقتار، اتا - انالار، بالالار! سىزدەردى جاڭا جىل مەرەكەلەرىڭىزبەن قۇتتىقتايمىز! جاڭا جىل سىزدەردىڭ ومىرلەرىڭىزگە شاتتىق، دەندەرىڭىزگە ساۋلىق، وتباسىلارىڭىزعا ىنتىماق تىلەيمىز.
جۇرگىزۋشى 2:
قۇتتى بولسىن قوناقتار!
جاڭا جىلىڭ تاعى دا.
قول سوعىپ قارسى الايىق،
شاقىرايىق ورتاعا
ەرتەڭگىلىگىن باستاسىن
«ەرەكەتاي» ورتاڭعى توبى دا.
بالالار اۋەنمەن زالعا كىرەدى
جۇرگىزۋشى1:
كەل، جاڭا جىل، جاڭا جىل
قارسى الامىز ءبىز سەنى.
اق كوڭىلمەن، پەيىلمەن،
بارشامىزدىڭ تورىندە – دەپ بالالاردى تاقپاقتارىمەن ورتاعا شاقىرامىز.
بالالاردىڭ تاقپاقتارى
جۇرگىزۋشى: جاڭا جىلدا بىزگە قوناققا كەلىپ، كوپ سىيلىق بەرەتىن ول كىم؟
بالالار: اياز اتا
مىستان كەمپىر مەن كيكيمورا كەلەدى
مىستان كەمپىر: مەن مىستان كەمپىرمىن، بي بيلەپ، ءان سالامىن بالالارعا سىيلىقتى دا بەرەمىن. جىل سايىن اياز اتا، اياز اتا دەپ شاقىرادى دا جاتادى.
كيكيمورا: سونى ايتام اۋ ءبىزدىڭ مىستاننىڭ اياز اتادان قاي جەرى كەم؟
جۇرگىزۋشى: ءبىراق بالالار سىزدەردى كۇتكەن جوق ەدى. سوندا دا ءبىزدىڭ اياز اتامىز بەن اقشاقارىمىز قايدا؟
كيكيمورا: قايدا، قايدا دەم الىپ جاتىر ولار
اقشاقاردىڭ داۋىسى ەستىلەدى
اقشاقار: اياز اتا قايداسىڭ! اۋ!
مىستان كەمپىر: ا! اياز اتانى تابا الماي ءجۇرسىڭ بە؟ ءقازىر ساعان اياز اتا كەلەدى. (شىعىپ كەتەدى)
كيكيمورا: ال سەندەر اۋىزدارىڭدى جابىڭدار، وندا سەندەردى وزىممەن بىرگە ورمانعا الىپ كەتەمىن.
اقشاقار كىرەدى
اقشاقار: سۇيسىندىرەر ماڭايدى،
اقشاقارمىن ارايلى
جالت - جۇلت ەتكەن جۇزىمنەن،
كۇمىس ساۋلە تارايدى.
بالالار سالەمەتسىڭدەر مە؟ اياز اتا ءالى كەلمەدى مە؟ ول قايدا ءجۇر ەكەن؟ مۇمكىن ءقازىر كەلىپ قالار، ال بىزدەر بالالار مەرەكەنى جالعاستىرا بەرەيىك!
«جاڭا جىل» ءانى ايتىلادى
مىستان كەمپىر اياز اتانىڭ كيىمىن كيىپ كەلەدى، شىرشانىڭ استىنا اكەلىپ قاپشىقتى تىعىپ قويادى.
مىستان كەمپىر: سالەم بالالار! قالدارىڭ قالاي! مىنانى تىعىپ قويايىن، مىنالار الىپ كەتىپ جۇرەر.
اقشاقار: اياز اتا سەن قايدا بولدىڭ؟ مەن سەنى كوپ ىزدەدىم عوي!
مىستان كەمپىر: سەن مەنى نەگە ىزدەپ ءجۇرسىڭ، كەلەم دەگەسىن كەلەم، مىنە مەن مۇندامىن.
اقشاقار: اياز اتا ءبىزدىڭ اقشاقارلارىمىزدى قايدا تاستاپ كەتتىڭ؟
مىستان كەمپىر: كىمدى، ا، اقشاقارلاردى ما؟ ولار مۇندا. اقشاقارىم مۇندا كەل.
كيكيمورا اقشاقاردىڭ كيىمىن كيىپ كەلەدى
اقشاقار: اياز اتا مىنا اقشاقارىڭىز قىزىق ەكەن.
مىستان كەمپىر: سولاي ما؟ مەن ونى بايقاماپپىن. ال، اقشاقارىم ءان ايت.
كيكيمورا: مەن كوڭىلدى اقشاقارمىن. اق مامىقتاي اپپاقپىن.
مىستان كەمپىر: جارايدى دوعار ءانىڭدى.
اقشاقار: اياز اتا اقشاقارلار ولاي بيلەمەيدى عوي.
اقشاقارمىن اپپاقپىن،
قالاي تىنىش جاتپاقپىن
مەنسىز قىستىڭ ءسانى جوق،
ءانمىن، ءبيمىن، تاقپاقپىن
قانە، مەنىڭ كىشكەنتاي سىڭلىلەرىم بيگە شىعىڭدار.
«اقشاقارلار» ءبيى
اقشاقار: اياز اتا بىزگە بالالاردى قۇتتىقتاۋ كەرەك.
مىستان كەمپىر: قۇتتىقتاۋ دەيسىڭ بە؟ ول قالاي؟
اقشاقار: اياز اتا ساعان نە بولدى؟ بىزگە شىرشانىڭ شامدارىن جاعىپ، شىرشانى اينالا بي بيلەپ، بالالارعا سىيلىق بەرۋىمىز كەرەك.
مىستان كەمپىر: ءاي، مىناۋ نە دەيدى؟ سونىڭ ءبارىن مەن جاسايمىن با؟ وي، مەنىڭ قارتايعان جاسىمدا مىناۋ نە دەگەن قيىن جۇمىس ەدى ا؟ جارايدى اقشاقار قانە، ءانىڭدى باستا.
كيكيمورا: ورماندا شىرشا ءوسىپ تۇر، وندا جالعىز ينە تۇر.
اقشاقار: توقتاتىڭدار، توقتاتىڭدار! بۇل ءان دۇرىس ەمەس ءقازىر بالالار سەندەرگە ءاندى قالاي ايتاتىندارىن كورسەتەدى.
«سىرعاناق» ءانى
بالالاردىڭ تاقپاقتارى
مىستان كەمپىر: جارايدى ءاندى ايتتىق، تاقپاق ايتتىق، ال، ەندى ماعان سىرىڭكە اكەل.
اقشاقار: ول نە ءۇشىن اتا؟
مىستان كەمپىر: قالاي نە ءۇشىن، مەن ەندى شىرشانى جاقپايمىن با؟
اقشاقار: اياز اتا سەن بۇگىن ءبىرتۇرلى قىزىقسىڭ. شىرشانى سىرىڭكەمەن ەمەس، سەنىڭ سيقىرلى تاياعىڭمەن جاعادى عوي.
جۇرگىزۋشى: اياز اتا شىرشانى جاعۋ ءۇشىن «شىرشا شامدارى جارقىرا!» دەگەن سيقىرلى سوزدەردى ايتىپ، تاياعىڭدى سەرمەۋىڭ كەرەك.
مىستان كەمپىر: ا، سولاي ما؟ ەندەشە ءاي شىرشا جان تەز، بول (شىرشانى اينالىپ، سەكىرىپ جۇرەدى)
كيكيمورا: سەن مىستان نە ىستەپ تۇرسىڭ، جاعىپ جىبەرەيىك ونى سىرىڭكەمەن مىنە سوندا ناعىز قىزىق بولادى.
اقشاقار: جارايدى اتا سەنىڭ ايتقان سوزدەرىڭە شىرشا شامدارى جانبايتىن سياقتى. اياز اتا ءبارى جاڭا جىلدى كۇتۋگە دايىندالىپ جاتىر. كورىپ تۇرسىڭ با؟ ايتپاقشى، سەن وسى مانا نەگە كوپ كەشىكتىڭ؟
مىستان: ا، مەن ۇيدە فۋتبول قاراپ، وتىرىپ قالدىم. ماعان ولاردىڭ سىرعاناعانى ۇنايدى.(ەدەندە ارى - بەرى سىرعاناپ جۇرەدى)
اقشاقار: ساعان نە بولعان اتا، ول فۋتبول ەمەس، حوككەي عوي.
مىستان: ءاي مەيلى نە بولسا دا، ماعان ءبارىبىر، ەندى مەن نە ىستەۋىم كەرەك سونى ايتشى؟
اقشاقار: بالالارمەن بىرگە ويىن ويناۋىمىز كەرەك
مىستان: ويىن دەيسىڭ بە؟ قانداي ويىن ويناساق ەكەن؟ ا، تاپتىم! بىزدەر جاسىرىنباق وينايمىز. ءاي، اقشاقار سەن انا تۇرعان قاپشىققا كىر، ال ءبىز سەنى ىزدەيتىن بولامىز.
اقشاقار: جوق اتا، ءبىز ۇنەمى باسقا ويىن وينايتىن ەدىك قوي.
مىستان: ال بۇگىن جاسىرىنباق وينايمىز. ايتتىم ءبىتتى.
اقشاقاردىڭ باسىنا قاپشىق كيگىزىپ قويادى
مىستان: الاقاي، ءبىز جەڭدىك!
جۇرگىزۋشى: سەندەر نە ىستەدىڭدەر ا؟ بالالاردا اياز اتا دا، اقشاقار دا جوق ەندى ولار نە ىستەيدى؟
مىستان: نە ىستەگەنى قالاي؟ مەن مۇندا نە ءۇشىن تۇرمىن؟ ءقازىر ءبىز بالالارمەن ويىن وينايتىن بولامىز.
«كىم شاپشاڭ؟» ويىنى
اياز اتانىڭ داۋىسى شىعادى
اياز اتا: قىزىم، اقشاقارىم قايداسىڭ؟
كيكيمورا: ناعىز اياز اتا كەلە جاتىر. قاشىڭدار، تىعىلىڭدار!
اياز اتا: قۇتتى بولسىن، بالالار،
كەلگەن جاڭا جىلدارىڭ.
وتكەن جىلى كەلىپ ەم
ءبارىڭدى دە كورىپ ەم.
جىل وتكىزىپ كەلەم دەپ
ۋادەمدى بەرىپ ەم!
سالەمەتسىڭدەر مە بالالار، قوناقتار! ۋادە بەرگەسىن سەندەردى جاڭا جىلدارىڭمەن قۇتتىقتاعالى كەلىپ وتىرمىن. سەندەردە نەگە تىپ - تىنىش. ءان قايدا، بي قايدا؟
مىستان كەمپىر شىعىپ، بارا جاتىرعاندا اياز اتا كورىپ قالادى
اياز اتا: بالالار، مەنىڭ اقشاقارىمدى كوردىڭدەر مە؟ شاناعا سالىپ قويعان سىيلىققا تولى قاپشىعىم دا جوق، ونىڭ قايدا كەتكەنىن دە بىلمەي قالدىم. ءاي، مىناۋ كىم تاعى؟
مىستان: مەن اياز اتامىن
اياز اتا: كىم دەيدى؟ ال، مەن كىممىن سوندا؟
مىستان: مەن قايدان بىلەيىن؟
اياز اتا: ا، سەنى ما؟ ءقازىر تۇرا تۇر.
مىستان: ءما، اندا قاراڭدار اقشاقار كەلە جاتىر.
بالالار باسقا جاققا قاراپ تۇرعاندا مىستان كەتىپ قالادى.
اياز اتا: ءاي، ماناعى قايدا كەتتى؟
جۇرگىزۋشى1: اتا، ءسىز ۇزاق جول ءجۇرىپ كەلدىڭىز شارشاعان بولارسىز، ءسال وتىرىپ دەم الىڭىز ال بالالار سىزگە تاقپاق ايتىپ بەرەدى
بالالاردىڭ تاقپاعى (اياز اتا تۋرالى)
جۇرگىزۋشى2: اياز اتا ءبىزدىڭ بالالاردىڭ سىزگە ارناعان ءبيىن تاماشالاڭىز
«قۇرتاقاندار» ءبيى
اياز اتا: راحمەت بالالارىم سەندەر تاقپاقتى دا، ءاندى دە جاقسى ايتادى ەكەنسىڭدەر، ءبيدى دە جاقسى بيلەيدى ەكەنسىڭدەر. مەنىڭ وسى اقشاقارىم قايدا كەتتى ەكەن؟
جۇرگىزۋشى1: اياز اتا ونى مىستان كەمپىر الىپ كەتتى
اياز اتا: نە دەيدى؟ سول مىستاندى ما؟ قولىما ءتۇسسىن وسىدان كورسەتەمىن مەن وعان.
جۇرگىزۋشى: بالالار، بىزدەر اياز اتانىڭ كوڭىلىن كوتەرۋ ءۇشىن «اياز اتا» ءانىن ايتىپ بەرەيىكشى.
مىستان اقشاقاردى الىپ شىعىپ كەتپەكشى بولادى
مىستان: مىنانى قالاي الىپ كەتسەم ەكەن، ا؟ انانىڭ قاسىنان قالاي وتەمىن؟
اياز اتا: ا، سەن مۇندا ءجۇر ەكەنسىڭ عوي؟ اقشاقارىم قايدا؟ اكەل ونى مۇندا
مىستان: جوق مەن ونى بەرمەيمىن. ونى مەن تاپتىم.
اياز اتا: ا، سولاي ما ءقازىر مەن سەنى قاتىرىپ تاستايىن!
مىستان: جوق، جوق تەك اشۋلانا كورمە، ءقازىر مەن سەندەرگە اقشاقاردى دا، سىيلىقتارىڭدى دا قايتارامىن، تەك سەندەر مەنىڭ تىلەكتەرىمدى ورىنداساڭدار بولدى.
اياز اتا: ا، سىيلىقتى دا سەن كەتكەن ەكەنسىڭ عوي!
جۇرگىزۋشى: ول قانداي تىلەك، ءبىز سەنىڭ ايتقاندارىڭنىڭ ءبارىن ورىندايمىز، تەك اقشاقاردى قايتارساڭ بولدى.
مىستان: وسى بالالار مانادان بەرى قازاقشا سويلەپ جاتىر، ءاي، وسىلار ءبىر اۋىز اعىلشىنشا بىلەدى مە ەكەن؟
جۇرگىزۋشى2: بالالار بىزدەر بالاباقشادا اعىلشىن تىلىندە ۇيرەنەمىز عوي، يا؟ ەندەشە قانە اعىلشىنشا تاقپاق ايتىپ بەرەيىكشى.
گۇلشات داۋرەن ديلناز
مىستان: ءما، بۇلاردى قارا، بىلدىرلاپ ارەڭ سويلەپ جۇرگەندەرىمەن قويماي، اعىلشىنشا تاقپاق جاتتاپ الىپ تى عوي. ءاي، جارايدى ەندى مەن مىنا بالالارمەن جارىسقىم كەلىپ تۇر. سەندەر بىلەسىڭدەر مە مىنا مەنىڭ سىپىرتقىم بار عوي، زىرىلداپ ۇشقاندا وعان ەشتەڭە جەتە المايدى عوي.
«كىم تەز؟» ويىنى
جۇرگىزۋشى: بالالاردىڭ شاپشاڭدىقتارىن بايقادىڭ، تاعى ايتاتىن تىلەگىڭ بار ما؟
مىستان: مەن جاس كۇنىمدە وتە كەرەمەت بيلەيتىن ەدىم، ءارى وتە كەرەمەت سۇلۋ ەدىم. وسى وتىرعان بالالار مەنەن ارتىق بيلەر مە ەكەن؟
جۇرگىزۋشى: بالالار، قانە، ءبىز مىستانعا قالاي بيلەيتىنىمىزدى كورسەتەيىكشى.
«جاستار» ءبيى
اياز اتا: ءاي، مىستان بالالار سەنىڭ تىلەكتەرىڭدى ورىندادى، ەندى بىزگە اقشاقاردى الىپ كەل!
مىستان اقشاقاردى الىپ كەلەدى
مىستان: اقشاقارلارىڭدى الىپ كەلدىم، الىڭدار! ال سىيلىقتارىڭدى وزدەرىڭ تاۋىپ الىڭدار. قوي مەن تاعى بىردەڭە بۇلدىرمەي تۇرعاندا مىنا جەردەن كەتىپ قالايىن.
اياز اتا: مىنا مىستان مەنىڭ سىيلىقتارىمدى قايدا تاستادى ەكەن؟
جۇرگىزۋشى: اياز اتا الدىمەن مىنا شىرشا شامدارىن جاعۋعا كومەكتەسىڭىزشى.
اياز اتا: ال، بالالار ءبارىمىز بىرگە «شىرشا شامدارى جارقىرا!» دەپ ايتايىق.
جۇرگىزۋشى2: بالالار شىرشا شامدارى جانىپ، جاڭا جىلدىڭ كەلۋى تاياپ قالدى، ءبىراق كەتەتىن جاڭا جىل قانداي جىل بولدى ەكەن؟
جىلقى:
سالەمەتسىڭدەر مە بالاقايلار!
سالەمەتسىڭدەر مە قوناقتار!
مەن كەلەمىن قۋانىپ،
مول شاتتىققا بولەنىپ
ءبىر جىل بويى سىزدەرمەن،
دوس بولامىن شاتتانىپ.
جۇرگىزۋشى:
كەلدى مىنە جاڭا جىل.
دۋمانداتتى شارتاراپ
توي، مەرەكە، سالتانات،
تارتۋلارىن ارقالاپ – دەپ كەلگەن جاڭا جىلىمىزعا ارناپ بالالار تاقپاقتارمىزدى ايتايىقشى.
جۇرگىزۋشى: بالالار مانا مىستان كەمپىر كەلگەندە، ونىڭ قولىندا اياز اتانىڭ قاپشىعى بولىپ پا ەدى؟ ول ونى قايدا تىعىپ قويدى ەكەن؟ قانە، بالالار سول سىيلىقتاردى تاۋىپ الايىقشى.
اياز اتا: بالالارىم مىناۋ مەنىڭ سەندەرگە اكەلگەن سىيلىعىم. قانە، قىزىم كومەكتەسشى بالالارعا تاراتۋعا. ال، جاڭا جىل ەلىمە، حالقىما قۇت بولىپ ەن. مىنا بالالاردى وزىڭە تاپسىرامىن. بالالار، قوناقتار مەنىڭ كەتەتىن ۋاقىتىم بولدى. باسقا دا بالالاردى قۇتتىقتاپ سىيلىق تاراتۋىم كەرەك. ساۋ بولىڭدار!
اقشاقار: ساۋ بولىڭدار!
جۇرگىزۋشى: وسىمەن بىزدەر ەرتەڭگىلىگىمىزدى اياقتايمىز.
جۇرگىزۋشى 1: قىمباتتى قوناقتار، اتا - انالار، بالالار! سىزدەردى جاڭا جىل مەرەكەلەرىڭىزبەن قۇتتىقتايمىز! جاڭا جىل سىزدەردىڭ ومىرلەرىڭىزگە شاتتىق، دەندەرىڭىزگە ساۋلىق، وتباسىلارىڭىزعا ىنتىماق تىلەيمىز.
جۇرگىزۋشى 2:
قۇتتى بولسىن قوناقتار!
جاڭا جىلىڭ تاعى دا.
قول سوعىپ قارسى الايىق،
شاقىرايىق ورتاعا
ەرتەڭگىلىگىن باستاسىن
«ەرەكەتاي» ورتاڭعى توبى دا.
بالالار اۋەنمەن زالعا كىرەدى
جۇرگىزۋشى1:
كەل، جاڭا جىل، جاڭا جىل
قارسى الامىز ءبىز سەنى.
اق كوڭىلمەن، پەيىلمەن،
بارشامىزدىڭ تورىندە – دەپ بالالاردى تاقپاقتارىمەن ورتاعا شاقىرامىز.
بالالاردىڭ تاقپاقتارى
جۇرگىزۋشى: جاڭا جىلدا بىزگە قوناققا كەلىپ، كوپ سىيلىق بەرەتىن ول كىم؟
بالالار: اياز اتا
مىستان كەمپىر مەن كيكيمورا كەلەدى
مىستان كەمپىر: مەن مىستان كەمپىرمىن، بي بيلەپ، ءان سالامىن بالالارعا سىيلىقتى دا بەرەمىن. جىل سايىن اياز اتا، اياز اتا دەپ شاقىرادى دا جاتادى.
كيكيمورا: سونى ايتام اۋ ءبىزدىڭ مىستاننىڭ اياز اتادان قاي جەرى كەم؟
جۇرگىزۋشى: ءبىراق بالالار سىزدەردى كۇتكەن جوق ەدى. سوندا دا ءبىزدىڭ اياز اتامىز بەن اقشاقارىمىز قايدا؟
كيكيمورا: قايدا، قايدا دەم الىپ جاتىر ولار
اقشاقاردىڭ داۋىسى ەستىلەدى
اقشاقار: اياز اتا قايداسىڭ! اۋ!
مىستان كەمپىر: ا! اياز اتانى تابا الماي ءجۇرسىڭ بە؟ ءقازىر ساعان اياز اتا كەلەدى. (شىعىپ كەتەدى)
كيكيمورا: ال سەندەر اۋىزدارىڭدى جابىڭدار، وندا سەندەردى وزىممەن بىرگە ورمانعا الىپ كەتەمىن.
اقشاقار كىرەدى
اقشاقار: سۇيسىندىرەر ماڭايدى،
اقشاقارمىن ارايلى
جالت - جۇلت ەتكەن جۇزىمنەن،
كۇمىس ساۋلە تارايدى.
بالالار سالەمەتسىڭدەر مە؟ اياز اتا ءالى كەلمەدى مە؟ ول قايدا ءجۇر ەكەن؟ مۇمكىن ءقازىر كەلىپ قالار، ال بىزدەر بالالار مەرەكەنى جالعاستىرا بەرەيىك!
«جاڭا جىل» ءانى ايتىلادى
مىستان كەمپىر اياز اتانىڭ كيىمىن كيىپ كەلەدى، شىرشانىڭ استىنا اكەلىپ قاپشىقتى تىعىپ قويادى.
مىستان كەمپىر: سالەم بالالار! قالدارىڭ قالاي! مىنانى تىعىپ قويايىن، مىنالار الىپ كەتىپ جۇرەر.
اقشاقار: اياز اتا سەن قايدا بولدىڭ؟ مەن سەنى كوپ ىزدەدىم عوي!
مىستان كەمپىر: سەن مەنى نەگە ىزدەپ ءجۇرسىڭ، كەلەم دەگەسىن كەلەم، مىنە مەن مۇندامىن.
اقشاقار: اياز اتا ءبىزدىڭ اقشاقارلارىمىزدى قايدا تاستاپ كەتتىڭ؟
مىستان كەمپىر: كىمدى، ا، اقشاقارلاردى ما؟ ولار مۇندا. اقشاقارىم مۇندا كەل.
كيكيمورا اقشاقاردىڭ كيىمىن كيىپ كەلەدى
اقشاقار: اياز اتا مىنا اقشاقارىڭىز قىزىق ەكەن.
مىستان كەمپىر: سولاي ما؟ مەن ونى بايقاماپپىن. ال، اقشاقارىم ءان ايت.
كيكيمورا: مەن كوڭىلدى اقشاقارمىن. اق مامىقتاي اپپاقپىن.
مىستان كەمپىر: جارايدى دوعار ءانىڭدى.
اقشاقار: اياز اتا اقشاقارلار ولاي بيلەمەيدى عوي.
اقشاقارمىن اپپاقپىن،
قالاي تىنىش جاتپاقپىن
مەنسىز قىستىڭ ءسانى جوق،
ءانمىن، ءبيمىن، تاقپاقپىن
قانە، مەنىڭ كىشكەنتاي سىڭلىلەرىم بيگە شىعىڭدار.
«اقشاقارلار» ءبيى
اقشاقار: اياز اتا بىزگە بالالاردى قۇتتىقتاۋ كەرەك.
مىستان كەمپىر: قۇتتىقتاۋ دەيسىڭ بە؟ ول قالاي؟
اقشاقار: اياز اتا ساعان نە بولدى؟ بىزگە شىرشانىڭ شامدارىن جاعىپ، شىرشانى اينالا بي بيلەپ، بالالارعا سىيلىق بەرۋىمىز كەرەك.
مىستان كەمپىر: ءاي، مىناۋ نە دەيدى؟ سونىڭ ءبارىن مەن جاسايمىن با؟ وي، مەنىڭ قارتايعان جاسىمدا مىناۋ نە دەگەن قيىن جۇمىس ەدى ا؟ جارايدى اقشاقار قانە، ءانىڭدى باستا.
كيكيمورا: ورماندا شىرشا ءوسىپ تۇر، وندا جالعىز ينە تۇر.
اقشاقار: توقتاتىڭدار، توقتاتىڭدار! بۇل ءان دۇرىس ەمەس ءقازىر بالالار سەندەرگە ءاندى قالاي ايتاتىندارىن كورسەتەدى.
«سىرعاناق» ءانى
بالالاردىڭ تاقپاقتارى
مىستان كەمپىر: جارايدى ءاندى ايتتىق، تاقپاق ايتتىق، ال، ەندى ماعان سىرىڭكە اكەل.
اقشاقار: ول نە ءۇشىن اتا؟
مىستان كەمپىر: قالاي نە ءۇشىن، مەن ەندى شىرشانى جاقپايمىن با؟
اقشاقار: اياز اتا سەن بۇگىن ءبىرتۇرلى قىزىقسىڭ. شىرشانى سىرىڭكەمەن ەمەس، سەنىڭ سيقىرلى تاياعىڭمەن جاعادى عوي.
جۇرگىزۋشى: اياز اتا شىرشانى جاعۋ ءۇشىن «شىرشا شامدارى جارقىرا!» دەگەن سيقىرلى سوزدەردى ايتىپ، تاياعىڭدى سەرمەۋىڭ كەرەك.
مىستان كەمپىر: ا، سولاي ما؟ ەندەشە ءاي شىرشا جان تەز، بول (شىرشانى اينالىپ، سەكىرىپ جۇرەدى)
كيكيمورا: سەن مىستان نە ىستەپ تۇرسىڭ، جاعىپ جىبەرەيىك ونى سىرىڭكەمەن مىنە سوندا ناعىز قىزىق بولادى.
اقشاقار: جارايدى اتا سەنىڭ ايتقان سوزدەرىڭە شىرشا شامدارى جانبايتىن سياقتى. اياز اتا ءبارى جاڭا جىلدى كۇتۋگە دايىندالىپ جاتىر. كورىپ تۇرسىڭ با؟ ايتپاقشى، سەن وسى مانا نەگە كوپ كەشىكتىڭ؟
مىستان: ا، مەن ۇيدە فۋتبول قاراپ، وتىرىپ قالدىم. ماعان ولاردىڭ سىرعاناعانى ۇنايدى.(ەدەندە ارى - بەرى سىرعاناپ جۇرەدى)
اقشاقار: ساعان نە بولعان اتا، ول فۋتبول ەمەس، حوككەي عوي.
مىستان: ءاي مەيلى نە بولسا دا، ماعان ءبارىبىر، ەندى مەن نە ىستەۋىم كەرەك سونى ايتشى؟
اقشاقار: بالالارمەن بىرگە ويىن ويناۋىمىز كەرەك
مىستان: ويىن دەيسىڭ بە؟ قانداي ويىن ويناساق ەكەن؟ ا، تاپتىم! بىزدەر جاسىرىنباق وينايمىز. ءاي، اقشاقار سەن انا تۇرعان قاپشىققا كىر، ال ءبىز سەنى ىزدەيتىن بولامىز.
اقشاقار: جوق اتا، ءبىز ۇنەمى باسقا ويىن وينايتىن ەدىك قوي.
مىستان: ال بۇگىن جاسىرىنباق وينايمىز. ايتتىم ءبىتتى.
اقشاقاردىڭ باسىنا قاپشىق كيگىزىپ قويادى
مىستان: الاقاي، ءبىز جەڭدىك!
جۇرگىزۋشى: سەندەر نە ىستەدىڭدەر ا؟ بالالاردا اياز اتا دا، اقشاقار دا جوق ەندى ولار نە ىستەيدى؟
مىستان: نە ىستەگەنى قالاي؟ مەن مۇندا نە ءۇشىن تۇرمىن؟ ءقازىر ءبىز بالالارمەن ويىن وينايتىن بولامىز.
«كىم شاپشاڭ؟» ويىنى
اياز اتانىڭ داۋىسى شىعادى
اياز اتا: قىزىم، اقشاقارىم قايداسىڭ؟
كيكيمورا: ناعىز اياز اتا كەلە جاتىر. قاشىڭدار، تىعىلىڭدار!
اياز اتا: قۇتتى بولسىن، بالالار،
كەلگەن جاڭا جىلدارىڭ.
وتكەن جىلى كەلىپ ەم
ءبارىڭدى دە كورىپ ەم.
جىل وتكىزىپ كەلەم دەپ
ۋادەمدى بەرىپ ەم!
سالەمەتسىڭدەر مە بالالار، قوناقتار! ۋادە بەرگەسىن سەندەردى جاڭا جىلدارىڭمەن قۇتتىقتاعالى كەلىپ وتىرمىن. سەندەردە نەگە تىپ - تىنىش. ءان قايدا، بي قايدا؟
مىستان كەمپىر شىعىپ، بارا جاتىرعاندا اياز اتا كورىپ قالادى
اياز اتا: بالالار، مەنىڭ اقشاقارىمدى كوردىڭدەر مە؟ شاناعا سالىپ قويعان سىيلىققا تولى قاپشىعىم دا جوق، ونىڭ قايدا كەتكەنىن دە بىلمەي قالدىم. ءاي، مىناۋ كىم تاعى؟
مىستان: مەن اياز اتامىن
اياز اتا: كىم دەيدى؟ ال، مەن كىممىن سوندا؟
مىستان: مەن قايدان بىلەيىن؟
اياز اتا: ا، سەنى ما؟ ءقازىر تۇرا تۇر.
مىستان: ءما، اندا قاراڭدار اقشاقار كەلە جاتىر.
بالالار باسقا جاققا قاراپ تۇرعاندا مىستان كەتىپ قالادى.
اياز اتا: ءاي، ماناعى قايدا كەتتى؟
جۇرگىزۋشى1: اتا، ءسىز ۇزاق جول ءجۇرىپ كەلدىڭىز شارشاعان بولارسىز، ءسال وتىرىپ دەم الىڭىز ال بالالار سىزگە تاقپاق ايتىپ بەرەدى
بالالاردىڭ تاقپاعى (اياز اتا تۋرالى)
جۇرگىزۋشى2: اياز اتا ءبىزدىڭ بالالاردىڭ سىزگە ارناعان ءبيىن تاماشالاڭىز
«قۇرتاقاندار» ءبيى
اياز اتا: راحمەت بالالارىم سەندەر تاقپاقتى دا، ءاندى دە جاقسى ايتادى ەكەنسىڭدەر، ءبيدى دە جاقسى بيلەيدى ەكەنسىڭدەر. مەنىڭ وسى اقشاقارىم قايدا كەتتى ەكەن؟
جۇرگىزۋشى1: اياز اتا ونى مىستان كەمپىر الىپ كەتتى
اياز اتا: نە دەيدى؟ سول مىستاندى ما؟ قولىما ءتۇسسىن وسىدان كورسەتەمىن مەن وعان.
جۇرگىزۋشى: بالالار، بىزدەر اياز اتانىڭ كوڭىلىن كوتەرۋ ءۇشىن «اياز اتا» ءانىن ايتىپ بەرەيىكشى.
مىستان اقشاقاردى الىپ شىعىپ كەتپەكشى بولادى
مىستان: مىنانى قالاي الىپ كەتسەم ەكەن، ا؟ انانىڭ قاسىنان قالاي وتەمىن؟
اياز اتا: ا، سەن مۇندا ءجۇر ەكەنسىڭ عوي؟ اقشاقارىم قايدا؟ اكەل ونى مۇندا
مىستان: جوق مەن ونى بەرمەيمىن. ونى مەن تاپتىم.
اياز اتا: ا، سولاي ما ءقازىر مەن سەنى قاتىرىپ تاستايىن!
مىستان: جوق، جوق تەك اشۋلانا كورمە، ءقازىر مەن سەندەرگە اقشاقاردى دا، سىيلىقتارىڭدى دا قايتارامىن، تەك سەندەر مەنىڭ تىلەكتەرىمدى ورىنداساڭدار بولدى.
اياز اتا: ا، سىيلىقتى دا سەن كەتكەن ەكەنسىڭ عوي!
جۇرگىزۋشى: ول قانداي تىلەك، ءبىز سەنىڭ ايتقاندارىڭنىڭ ءبارىن ورىندايمىز، تەك اقشاقاردى قايتارساڭ بولدى.
مىستان: وسى بالالار مانادان بەرى قازاقشا سويلەپ جاتىر، ءاي، وسىلار ءبىر اۋىز اعىلشىنشا بىلەدى مە ەكەن؟
جۇرگىزۋشى2: بالالار بىزدەر بالاباقشادا اعىلشىن تىلىندە ۇيرەنەمىز عوي، يا؟ ەندەشە قانە اعىلشىنشا تاقپاق ايتىپ بەرەيىكشى.
گۇلشات داۋرەن ديلناز
مىستان: ءما، بۇلاردى قارا، بىلدىرلاپ ارەڭ سويلەپ جۇرگەندەرىمەن قويماي، اعىلشىنشا تاقپاق جاتتاپ الىپ تى عوي. ءاي، جارايدى ەندى مەن مىنا بالالارمەن جارىسقىم كەلىپ تۇر. سەندەر بىلەسىڭدەر مە مىنا مەنىڭ سىپىرتقىم بار عوي، زىرىلداپ ۇشقاندا وعان ەشتەڭە جەتە المايدى عوي.
«كىم تەز؟» ويىنى
جۇرگىزۋشى: بالالاردىڭ شاپشاڭدىقتارىن بايقادىڭ، تاعى ايتاتىن تىلەگىڭ بار ما؟
مىستان: مەن جاس كۇنىمدە وتە كەرەمەت بيلەيتىن ەدىم، ءارى وتە كەرەمەت سۇلۋ ەدىم. وسى وتىرعان بالالار مەنەن ارتىق بيلەر مە ەكەن؟
جۇرگىزۋشى: بالالار، قانە، ءبىز مىستانعا قالاي بيلەيتىنىمىزدى كورسەتەيىكشى.
«جاستار» ءبيى
اياز اتا: ءاي، مىستان بالالار سەنىڭ تىلەكتەرىڭدى ورىندادى، ەندى بىزگە اقشاقاردى الىپ كەل!
مىستان اقشاقاردى الىپ كەلەدى
مىستان: اقشاقارلارىڭدى الىپ كەلدىم، الىڭدار! ال سىيلىقتارىڭدى وزدەرىڭ تاۋىپ الىڭدار. قوي مەن تاعى بىردەڭە بۇلدىرمەي تۇرعاندا مىنا جەردەن كەتىپ قالايىن.
اياز اتا: مىنا مىستان مەنىڭ سىيلىقتارىمدى قايدا تاستادى ەكەن؟
جۇرگىزۋشى: اياز اتا الدىمەن مىنا شىرشا شامدارىن جاعۋعا كومەكتەسىڭىزشى.
اياز اتا: ال، بالالار ءبارىمىز بىرگە «شىرشا شامدارى جارقىرا!» دەپ ايتايىق.
جۇرگىزۋشى2: بالالار شىرشا شامدارى جانىپ، جاڭا جىلدىڭ كەلۋى تاياپ قالدى، ءبىراق كەتەتىن جاڭا جىل قانداي جىل بولدى ەكەن؟
جىلقى:
سالەمەتسىڭدەر مە بالاقايلار!
سالەمەتسىڭدەر مە قوناقتار!
مەن كەلەمىن قۋانىپ،
مول شاتتىققا بولەنىپ
ءبىر جىل بويى سىزدەرمەن،
دوس بولامىن شاتتانىپ.
جۇرگىزۋشى:
كەلدى مىنە جاڭا جىل.
دۋمانداتتى شارتاراپ
توي، مەرەكە، سالتانات،
تارتۋلارىن ارقالاپ – دەپ كەلگەن جاڭا جىلىمىزعا ارناپ بالالار تاقپاقتارمىزدى ايتايىقشى.
جۇرگىزۋشى: بالالار مانا مىستان كەمپىر كەلگەندە، ونىڭ قولىندا اياز اتانىڭ قاپشىعى بولىپ پا ەدى؟ ول ونى قايدا تىعىپ قويدى ەكەن؟ قانە، بالالار سول سىيلىقتاردى تاۋىپ الايىقشى.
اياز اتا: بالالارىم مىناۋ مەنىڭ سەندەرگە اكەلگەن سىيلىعىم. قانە، قىزىم كومەكتەسشى بالالارعا تاراتۋعا. ال، جاڭا جىل ەلىمە، حالقىما قۇت بولىپ ەن. مىنا بالالاردى وزىڭە تاپسىرامىن. بالالار، قوناقتار مەنىڭ كەتەتىن ۋاقىتىم بولدى. باسقا دا بالالاردى قۇتتىقتاپ سىيلىق تاراتۋىم كەرەك. ساۋ بولىڭدار!
اقشاقار: ساۋ بولىڭدار!
جۇرگىزۋشى: وسىمەن بىزدەر ەرتەڭگىلىگىمىزدى اياقتايمىز.
You Might Also Like
-
ايىمجان ورتا مەكتەبىنىڭ فيزيكا ءپانى ءمۇعالىمى حابايەۆا گ. س.
