سۋ اقتى، جەتتى اپرەل، قىردان ويعا،
سەكىرىپ ارىق-تۇراق كەتتى تويعا.
جاس بالا: «جازعىتۇرى تۋدى»،- دەسىپ،
جاباعى، كوتەرەم تاي، اقساق قوي دا،
قۋانىپ جان-جانۋار، الشاڭ باسىپ،
قالمادى قايعى-ۋايىم ەشبىر ويدا،
نۇرلى كۇن التىن نۇرىن شاشا باستاپ،
شىقسىن دەپ قىسقى ىزعار وتكەن بويعا.
سۋ اقسا، تاۋ جاڭعىرار سىلدىر قاعىپ،
ءدال سۇلۋ بۇراڭداعان شولپى تاعىپ.
ءتۇرلى ۇنمەن جاڭا كەلگەن جىلدىڭ قۇسى
تۇرعانداي قوبىز ويناپ، انگە سالىپ.
ۇلى باي جىلقى قاماپ، قىل كۇزەۋگە
بەلسەنگەن جىلقىشىعا نوقتالاتىپ.
بالالار ەتەك ءتۇرىپ، زىر جۇگىرىپ،
باتپاققا ءبىرىن ءبىرى دومالاتىپ،
قىرداعى جىلقىشار ۇيقى كورمەس،
قولىنان قۋلىق بيە قۇلىنداتىپ.
ماي كىردى، جەر قۇلپىردى، گۇلدەر جايناپ،
جىبەكتەي كوكورايلار جاتقان جايراپ،
سۇلۋداي بۇراڭداعان بۇتاقتاردا
ءان سالىپ ءار ءتۇرلى قۇس تۇرعان سايراپ،
سۋىقتان توڭىپ ولگەن شىبىن-شىركەي
ءتىرىلىپ، قانات قاعىپ، بىج-بىج قايناپ،
اسپاندا كۇن كۇركىرەپ، وت جارقىلداپ،
جىلى جەل قارا بۇلتتى تەربەپ ايداپ.
ۋىزعا جاڭا تويعان جاس قۇلىندى
شىڭعىرتىپ جىلقىشىلار ۇستاپ، بايلاپ،
ازىراق كۇيلى شىققان قىسىر تايىن
بالالار شاپقىلاسقان ءمىنىپ جايداق .
قىس قىسقان ارىق-تۇراق، جامان-جاۋتىك
كەتتى عوي الدەقاشان تىراقايلاپ.
جاراتقان جانعا راحات جازعىتۇردى
شۇكىر قىل ءبىر اللاعا «يا، قۇدايلاپ».

---