قانداي راقات!
جۇرەيىك، دوستار، كۇندە ءوستىپ.
رەنجۋ دەگەن،
رەنجۋ دەگەن - بىلمەستىك.
باۋىرلارىم-اۋ!
ءبارىمىز قيىن كۇن كەشتىك،
ارامىزعا ءبىزدىڭ
قاي جاقتان كەلدى كۇندەستىك؟!
ءجۇرۋشى ەدىك قوي
مۇڭىمىز بىرگە، ارمان دا،
ارماندان ءجۇرىپ،
كەلدىك قوي وسى ورمانعا،
كوزىمىزدى اشىپ،
قارايىق اتار تاڭدارعا،
كۇندەستىك قۇرىسىن!
كۇندەستىك قۇرىسىن جالعاندا!
تاعدىرىمىزعا
تاماشا كۇندەر تاپ كەلىپ،
وتىرمىز، مىنە،
ەلۋگە جەتپەي ب ا ق كورىپ.
كۇندەستىك قۇرىسىن!
كۇندەستىك دەگەن - جات كورىك،
تاستايىق ونى، ناق ورتاسىنان قاق ءبولىپ!
ەلدەر مەن ەلدەر،
ماتەريكتەر مەن ماتەريك
دوستاسىپ جاتىر،
تاتۋلىق تۋىن كوتەرىپ.
باۋىرلاستىقتىڭ جالاۋىن ءبىز دە كوتەرىپ.
جارقىن ومىردەن
جاۋلاسپاي ءجۇرىپ وتەلىك!
قاراساندارشى،
قانشاما دوستان ايرىلدىق...
ءبىرىمىز ناعىز،
ءبىرىمىز جالعان قايعىردىق...
تازالايىقشى
ىنتىماق دەگەن ايدىندى،
قالىپقا تۇسپەي تۇرعانىمىزدا مايمىلدىق!
ويلاڭدار، دوستار!
ونەردە «جارىس» بولمايدى!
ورەسى جەتپەي،
كۇندەستىك قىلعان وڭبايدى.
ونەرىڭ جەتىپ،
وسە الماي قالساڭ، سول قايعى...
كۇندەس تالاسقان
ونەرىڭ ونەر بولمايدى!!!

---