التى جاستان وقىپ ەڭ، اق كىرپىگىم،
نە ايتار ەڭ، سۇراسا ەگەر: «نە ءبىتىردىڭ؟»
«پالەنشەلەر مولدادان وقىپ ءجۇر» دەپ،
جەل اۋىز بوپ ماقتاعان سوزبەن ءجۇردىڭ.

باقاسقا جانىڭ قۇمار بىلمەسەڭ دە،
مىق ءسوزدىڭ ءبىرىن دۇرىس ۇرمەسەڭ دە.
وقۋ مالدى تاڭداماس، زەيىن تاڭدار،
وزدىم عوي قۋىپ جەتىپ كۇندەسەڭ دە.

كوزىڭ كوك، كىرپىگىڭ اق، شاشىڭ سارى،
سارى شولمەك — ازايىپتى بەتتىڭ قانى.
كۇندىز بىلسە، ۇمىتىپ تۇندە ونىسىن،
مۇنشا كەششە بولعانى نە قىلعانى؟!

شۇبارلى جىلقىڭ بار عوي سەمىرتەتىن،
ىشپەي-جەمەي ماس قىلىپ ەلىرتەتىن.
ايداسا جاۋ، ىسقىرسا جەلدىكى ول،
سۇيەگىن اڭ مەن قۇسقا كەمىرتەتىن.

سەنى دە جۇرت سىرتىڭنان «مولدا» دەيدى،
«كەۋدەدە يمان، داۋلەتى قولدا» دەيدى.
قاجى بارعان اكەسى حارامايىن
«اتالى باي، تۇقىمى وردا» دەيدى،

مولدا اتانعان جاقسى عوي، وقۋ بولسا،
باستا زەيىن، كەۋدەدە توقۋ بولسا.
«مولدا» دەپ، «وقىدى» دەپ كىم ايتادى،
بىلتىرعىنى قايتالاپ شوقۋ بولسا.

مەنىڭشە، سەندەي كەششە مولدا بولماس،
تار كەۋدە، شىمشىق باسقا وقۋ قونباس.
بەرگەن پەرنە بۇزادى — سول ءۇشىن عوي،
ءدال سەنى شىن ماقتاسا، مولدا وڭباس.

---