كۇڭگىرت تۇسپەن ويعا باتىپ،
ورىندىققا وتىرعان.
جۇرەك قانى سىرتقا اتىپ،
بەت اۋزىنان وقىلعان.

بەك مۇڭايىپ ايتتى كوز:
«ءۇمىتسىزبىن» دەگەن ءسوز.

ءوڭىن تارتقان ىشىنە،
ىزعارلى تولقىن ويلارى.
قاراعىڭ كەلمەس تۇسىنە،
تولقىنعا باتقان بويلارى.

«شىنىممەن بولدىم ساعان قور، –
دەپ كورىنىسى ايتىپ تۇر.

بولىپ قانا سىرتقا اشىق،
كۇلەيىن دەپ ويلايدى.
ىشتەگى ءتۇتىن كەپ باسىپ،
ونىسىنا قويمايدى.

ءۇمىتتى كوڭىل شەگىنىپ،
جىلاتادى ەگىلىپ.

دامەلەنىپ ءۇمىت توسىپ،
كوڭىل قايدا لەپىرگەن؟

ساعىنىپ، ويلاپ، تۋلاپ شوشىپ،
جۇرەك قايدا سەكىرگەن؟

امالسىز ءقازىر سۋىعان،
جىلىلىق جوق جۋىعان.

---