InfoHub Logo

ءبىر كەدەي̆ جىگىتتىڭ قولعا ءۇي̆رەنگەن ماي̆مىلى بولىپتى. ول ماي̆مىلدى ءوزى قاي̆دا بارسا دا، بىرگە ەرتىپ ءجۇرىپتى.

جاز اي̆ىندا ازىن-اۋلاق مالىنا پىشەن شاۋىپ جۇرگەندە دە ماي̆مىلدى سوڭىنا ەرتىپ الاتىن كورىنەدى. «سەرىگىڭ سۇقسىر بولسا دا، جوقتان جاقسى» دەگەندەي̆، جىگىت زەرىككەندە ونى ەرمەك ەتىپ وي̆ناتىپ وتىرادى ەكەن. ماي̆مىلعا ادامشا ءسوي̆لەۋدى دە ءۇي̆رەتپەك بولىپ، كوپ اۋرەلەنەدى. اقىرىندا «الىپ كەل، الىپ بار!» دەگەندەي̆ سوزدەردى تۇسىنەدى. تاياقپەن ءبىر نارسەنى سوعۋدى دا ءۇي̆رەنەدى. يەسى: «ءۇي̆ قاي̆دا؟» — دەپ سۇراعاندا، اۋىل جاقتى نۇسقاي̆دى ەكەن.

جىگىت ماي̆مىلدى شابىندىقتاعى قوسقا كۇزەتشى ەتىپ قالدىرىپ، ءوزى تاماق اكەلۋ ءۇشىن ءۇي̆ىنە كەتىپتى. ءبىراز ۋاقىت وتكەن سوڭ، جالعىز قالعان ماي̆مىل زەرىگەدى دە، قوستىڭ توبەسىنە شىعىپ، ودان ءارى اعاشتىڭ بۇتاعىنا سەكىرىپ، ۇشار باسىنا شىعىپ، جان-جاعىن بارلاي̆دى.

ءشيتى مىلتىق اسىنعان، ازۋلى توبەتىن الدىنا سالعان اڭشى اتىن قان سورپا ەتىپ، ءبورىنى قۋىپ كەلە جاتىر ەكەن. قۋعىننان قالاي̆ قۇتىلارىن بىلمەي̆ ساسقالاقتاعان جىرتقىش ءبىر كەزدە ماي̆مىلدىڭ ءوزى ۇشار باسىنا شىعىپ وتىرعان اعاشقا قاراي̆ وي̆ىسىپتى. اعاشتىڭ تۇبىنە جەتكەسىن ءبورى ماي̆مىلعا:

— مەنى جاسىرا تۇرشى، جارقىنىم؟ وسى قۋعىننان ءتىرى قالسام، ءومىر بوي̆ى قۇلىڭ بولىپ وتەي̆ءىن، — دەپ جالىنىپ، جىلارمان بولادى.

ماي̆مىلدىڭ قاسقىرعا جانى اشىپ، اعاشتان سەكىرىپ تۇسەدى دە، قورباڭداپ جۇگىرىپ بارىپ، قوستىڭ ەسىگىن اشىپ:

— كىر مىناعان! — دەپتى.

ال اڭشى قوستىڭ جانىنا كەلگەندە ونىڭ سۇسىنان قاتتى سەسكەنگەن ماي̆مىل اعاشتىڭ باسىنا شىعىپ كەتىپتى. ول جاي̆ تۇرماي̆، العا قاراي̆ قولىن سىلتەي̆ءدى. اڭشى ونىڭ الداعانىنا سەنىپ، العا قاراي̆ شابا جونەلەدى. ول ۇزاپ كەتكەسىن، ماي̆مىل:

— ءبىر اجالدان قۇتقاردىم، قاسقىرىم! ەندى ءوز جونىڭە جۇرە بەر. ءبىراق بۇل جاقسىلىعىم ءۇشىن قانداي̆ سىي̆لىق بەرەتىنىڭدى اي̆تىپ كەت، — دەي̆ءدى.

— ە-ھە، مىنانىڭ دامەسىنىڭ زورىن قارا! مەن سەنى بورشالاپ، پارشا-پارشاڭدى شىعارىپ، جەپ الاي̆ىن! بۇدان ارتىق ساعان قانداي̆ سىي̆لىق كەرەك؟ — دەپ، ءبورى تىستەرىن ساقىلداتادى.

— ءا-اي̆ء-اي̆، توقتا! مەنى جەۋگە اسىقپا! بىرەۋ تورەلىگىن اي̆تسىن، سەنىكى دۇرىس دەسە، نە ىستەسەڭ دە ەركىڭ، — دەپتى مۇڭاي̆ىپ قالعان مومىن ماي̆مىل.

سول مەزەتتە قارلىعاش قالىقتاپ ۇشىپ كەلەدى. ەكەۋى سوعان جۇگىنەدى. سوندا قارلىعاش:

— قاسەكە، ماي̆مىلدىڭ قوجاسى كەلەتىن مەزگىل بولدى. سوندىقتان بۇل داۋدى الىسىراق، تاسالاۋ جەرگە بارىپ شەشەي̆ىك، — دەي̆ءدى.

ارامدىق وي̆لاپ تۇرعان قاسقىرعا بۇل ۇسىنىس ۇناپ كەتەدى دە:

— دۇرىس اي̆تاسىڭ. كوزگە تۇسپەي̆ءتىن جەرگە باراي̆ىق. ال قالىڭعا قاراي̆ باستا ءبىزدى، — دەي̆ءدى. ول ماي̆مىلدى الدىنا سالىپ، قارلىعاش ۇشقان جاققا جورتا جونەلەدى.

ءشوپ شاۋىپ جۇرگەن جىگىت جىرتقىش اڭدار جۇرەتىن جەرلەردەن ور قازىپ، ونىڭ اۋزىن جەر بەتىمەن بىردەي̆ تەگىستەپ بۇركەمەلەپ، ۇستىنە ولەكسەنىڭ ەتىن تاستاپ جۇرەتىن ەدى. قارلىعاش قاسقىردى تۋرا سولاردىڭ بىرىنە باستاپ كەلە جاتقان-دى. سونداي̆ وردىڭ بىرىنە جەتە بەرگەندە، كوكجال ولەكسەنىڭ ءيىسىن سەزىپ قالادى. كۇنى بوي̆ى قۋعىن كورىپ، قارنى اشقان ونىڭ سىلەكەي̆ءى شۇبىرا جونەلەدى. قاسقىردىڭ كوز جۇمىپ، تامسانىپ تۇرعان ءساتىن پاي̆دالانىپ، ماي̆مىل اعاشتىڭ باسىنا شىعىپ كەتەدى. قاسقىردىڭ ونىمەن ءىسى دە بولماي̆، ولەكسەگە تۇرا ۇمتىلادى. سول ساتتە-اق ول ورعا گۇمپ بەرەدى، مۇنى كورگەن ماي̆مىل قوجاسىنىڭ ناسىباي̆ ۇگەتىن كەلدەگىن اكەلىپ، ءوزىن جەمەكشى بولعان جىرتقىشتى سوعا بەرىپتى، سوعا بەرىپتى.

---