مەن-داعى ولەڭ جازبايمىن ەرمەك ءۇشىن،
ەرمەك ءۇشىن، نەمەسە ولمەۋ ءۇشىن.
جازسام، جازام جىردى مەن، جاسىرمايمىن،
جارالى جۇرەكتەردى ەمدەۋ ءۇشىن.
ەرمەك ءۇشىن بەلگىلى جىرلاماسىم،
ەرمەك دەسە، ەل مەيلى تىڭداماسىن.
وتسەم بولدى ارقالاپ ادامداردىڭ
قۋانىشىن، شاتتىعىن، مۇڭ-نالاسىن.
قۋات الىپ ابايدىڭ تىل-كۇشىنەن،
جىر جازامىن ابايدىڭ ۇلگىسىمەن.
اباي بولىپ تابىنسام ءبىر كىسىگە،
اباي بولىپ تۇڭىلەم ءبىر كىسىدەن.
ولمەۋ ءۇشىن - قۇلقىندى جەمدەۋ ءۇشىن.
مەن-داعى ولەڭ جازبايمىن ەرمەك ءۇشىن.
«جازدىم ۇلگى جاستارعا بەرمەك ءۇشىن»
اباي جاققان ءبىر ساۋلە سونبەۋ ءۇشىن.

---