مەن قاراپايىم قارتتاردى سۇيەم،
He دەگەن كەرىم ەدى!
He بىلەدى وسى جۇرت، نە بىلەدى؟!
بابالاردىڭ بالاسى - قاريالار
سيرەپ بارا جاتقانداي كورىنەدى.
ساقالىڭنان اينالدىم، قارت-بابالار،
ۇرپاعىڭا نە ايتاسىڭ ارتتا قالار؟
و، ءتىرى شەجىرەلەر، قالدىرىڭدار،
قانەكي، نەلەرىڭ بار سالتقا جارار؟
قانەكي، نەلەرىڭ بار، اتالارىم؟
ۇرپاعىڭا ۇران قىپ اپارامىن.
سەنىمدەرىڭدى اقتايمىن، اقتايمىن دا،
سەندەردىڭ مۇراگەرىڭ اتانامىن.
وسىلاي دەپ قارتتاردان قالاپ كەلەم،
ونەگە، وسيەتىن ساناپ كورەم.
ساناپ كورەم... تويمايمىن... سۇرانامىن،
سەبەبى مەن دە ءبىر كۇن جاۋاپ بەرەم.
قارتتار ءبىزدى تاستايدى-اۋ، كۇيىنەمىن،
وي، ءومىر-اي، نەعىلعان قيىن ەدىڭ!؟
سوندىقتان دا ساداق بوپ يىلەمىن،
ساۋىت بولام، تەك قانا كيىنە ءبىل...

---