نە ايتام ساعان، جانىم-اي، نە ايتام ساعان
كەتە بەردىم جولمەنەن شايتان سالعان.
«قولدا باردا التىننىڭ ءقادىرى جوق».
قيىن ەكەن قوسىلىپ، قايتا اڭساعان.
...سەن قالدىڭ قادىرىمە جەتپەي مەنىڭ،
شىن بەرىلسەڭ، قارا ءۇزىپ كەتپەيدى ەدىم.
سول ساتتەن كوز الدىمدا قالعانى تەك
ۇستىندە جەلبىرەگەن كوك كويلەگىڭ.
...سونىمەن سەن دە كەتتىڭ، مەن دە كەتتىم،
ويران-اسىر كوڭىلدى جوندەمەك كىم؟
كىمدى سۇيسەڭ ونى ءسۇي، باقىتتى بول!
ءبىراق مەنىڭ سۇيگەنىم سەن دەمەكپىن.
مەيلى كۇن، مەيلى ايلار، جىلدار ءوتسىن،
وكىنىپ، وپىق-جەيتىن مەزگىل جەتسىن.
شىنايى ساعان دەگەن ماحابباتىم
ومىرىڭە قارىز بوپ بىرگە كەتسىن.

---