قاز ەدىك قاتار ۇشىپ قاڭقىلداعان،
ساحارا كولگە قونىپ سالقىنداعان.
ءبىر ورتكە قاۋدان شىققان دۋشار بولىپ،
نە قالدى تانىمىزدە شارپىلماعان؟!
الاشتىڭ ادامىنىڭ ءبارى ءمالىم:
كىم قالدى تارازىعا تارتىلماعان؟
دەگەندەر «مەن جاقسىمىن» تولىپ جاتىر،
جاقسىلىق ءوز باسىنان ارتىلماعان.
تاقىلداپ، قۇر پىسىقسىپ سويلەيتىن كوپ،
ەكپىندەپ، ۇشقىر اتشا قارقىنداعان.
بوس بەلبەۋ، بوساڭ تۋعان بوزبالا كەپ
كيىزدەي شالا باسىپ، قارپىلماعان.
ەڭكەڭدەپ ەت اڭدىعان شالدار دا كوپ،
تەلمىرىپ، ءبىر تويعانىن ار قىلماعان.
اق كوڭىل، الاڭ-بۇلاڭ ادامدار بار
ەسەپتەپ ازىن كوپكە، اڭقىلداعان.
قايىرسىز، نەشە ساراڭ بايلار دا بار
قايىقتاي تولقىنداعى قالتىلداعان.
بارىنەن تىنىش ۇيىقتاپ جاتقاندار كوپ،
ۇمتىلىپ تالاپ ويلاپ تالپىنباعان.
سولاردىڭ قاتارىندا ءبىز دە ءجۇرمىز
ءماز بولىپ قۇر تۇيمەگە جارقىلداعان.
نە پايدا ونەرىڭ مەن بىلىمىڭنەن،
ءتيىستى جەرلەرىنە سارپ ۇرماعان؟
بۇل ءبىر ءسوز قاسىرەت ەتىپ، حاتقا جازعان،
قالماعان تۇك قاسيەت، قازاق ازعان.
بايعا مال، وقىعانعا شەن ماقسۇت بوپ،
ويلايتىن جۇرتتىڭ قامىن ادام ازدان.

---