قايران ەركىن
زاماندارىڭ،
تارلىققا جوق
امالدارىڭ.
ەركىن دالا،
ەركىڭ قايدا؟
ەركىڭدەگى
كوركىڭ قايدا؟
نۋلى، نۋلى
جەرىڭ قايدا؟
سۋلى،سۋلى
كولىڭ قايدا؟
ەركىن كوشكەن
ەلىڭ قايدا؟
ەل قورعانى
ەرىڭ قايدا؟
تۋرا ايتاتىن
ءبيىڭ قايدا؟
بي بارداعى
كۇيىڭ قايدا؟
ادال كوڭىل
اقتىق قايدا؟
جالعان انتتان
ساقتىق قايدا؟
باۋىر تارتقان
جۇرەك قايدا؟
نامىس قىزعان
سۇيەك قايدا؟
نۋلى جەردەن
كوشتى ايىردى،
سۋلى كولدەن
سۇستى ايىردى.
ەر ورنىنا
ەركەك قالدى،
كولەڭكەدەن
ۇركەك قالدى.
بي ورنىنا
ءبيىڭ بولدى.
بي دەۋ ءبىراق
قيىن بولدى.
قارالدى بي
جاقتاۋ بولدى.
قارانى جان
اقتاۋ بولدى.
باۋىر، جۇرەك
تالاس بوپ تۇر.
نامىس، سۇيەك
قالاش بوپ تۇر.
مالىڭ الداۋ،
تالاۋدا تۇر.
جانىڭ ارباۋ،
قاماۋدا تۇر.
اياعىڭدى
تۇساۋ قىستى.
جاقتارىڭدى
قۇرساۋ قىستى.
كورمەسىڭە
پەردەڭ مىقتى.
وتپەسىڭە
كەرمەڭ مىقتى.
ەندى جاتىپ،
ۇيىقتاۋ قالدى.
ۇيىقتاعاندى
ماقتاۋ قالدى.
«ءالدي، ءالدي!» -
دەپ تەربەتكەن،
ۇيىقتاسىن دەپ
كوپ تەربەتكەن.
قارنىڭ اشسا،
ۇلىقتارىڭ
جىلىك شاعىپ،
ماي بەرمەكشى.
توڭساڭ، تۇلكى
قۇيرىقتارىن
جىپكە تاعىپ،
باي بەرمەكشى.
«ءالدي، ءالدي!» -
مەن دە دەيمىن.
ءسىرا، «الديگە»
سەنبە دەيمىن.

---