قالتىلداق قايىق ءمىنىپ ەسپەسى جوق،
تەڭىزدە ءجۇرمىز قالقىپ كەشپەسى جوق.
جەل سوقسا، قۇيىن قۋسا جىلجي بەرۋ
بولعانداي تابان تىرەۋ ەش نارسە جوق.
بۇل كۇيگە بۇگىن ەمەس، كوپتەن كىردىك،
الدى-ارتىن اڭداماعان بەتپەن كىردىك.
شىعارماي ءبىر جەڭنەن قول، ءبىر جەردەن ءسوز،
الالىق التى باقان دەرتپەن كىردىك.
بەينە ءبىر قۇدىرەتتى سىناعانداي،
«ساقتار دەپ، ساقتار بولسا» - سەرتپەن جۇردىك.
جات جاقتى جاراتقانعا كۇزەتتىرىپ،
جاقىنمەن ىرىلداستىق، يتتەي ۇردىك.
بىلدىردىك ەلدىڭ سىرىن، ەردىڭ قۇنىن،
ەلەرىپ ەرەگىسكە ەكى-ۇش كۇندىك.
كىرەدى تەنتەك ەسى تۇستەن كەيىن،
مۇشكىلىن ءحالىمىزدىڭ جاڭا بىلدىك.
ءالى دە، ساڭىلاۋسىز سالتىن باعىپ،
ءتۇرى جوق ءىس ايتاتىن پالەن دەرلىك.
«ۇلى توي كوپپەن كورگەن جالعىز مەن بە؟ -
دەپ وتىر، - نە بولسا دا جۇرتپەن كوردىك».

---