قىرىقتا دانەڭە جوق دارا تۇرعان،
باياعى بالا مىنەز، بالا تۇلعام.
ءدال وسىلاي ون التى جاسىمدا مەن،
باسىمنان ءتۇن وتكەرىپ، تاڭ اتىرعام.
باياعىداي مىنەزىم، اقىلىم دا،
كەتكەنىم جوق ءالى ۇزاپ شاقىرىمعا.
مىتىپ قالسام وكشەمدى اتىرىلعان،
جيرەن تاي جوق جالعىز-اق تاقىمىمدا.
باياعىداي كۇندەرىم تۇنگە ۇلاسقان،
ءتۇندى سۇيەم...
ءسۇيۋشى ەم ءتۇندى جاستان.
ءومىر دەگەن مەكتەپتى بىتىرە الماي،
كوشە الماي-اق كەلەمىن ءبىر كلاستان.
باياعىداي شىت-شىبىر جەيدەلەرىم،
باياعىداي كۇلگەنىم، سويلەگەنىم.
باياعىداي ۇرتتاپ اپ ىستىق استان،
اۋزىم كۇيىپ قالادى كەيدە مەنىڭ.
باياعىداي...
ءبارى دە باياعىداي.
باياعىداي كىلەمىن جايادى ماي.
ەندى ماعان قىرىقتىڭ قىلىعىن بەر،
اقىلىن بەر، ارىن بەر، ايا، قۇداي!..

---