قورقاق ءوز كولەڭكەسىنەن دە قورقادى
كەشكى مەزگىل، مال جايلانىپ، جۇرت ورىنعا وتىرعان كەز. قوڭىركەڭنىڭ ءبىر بالاسى سۋاتتان اتىن سۋاردى دا، ونداعى سۇيمەندى قولىنا الىپ، ۇيگە قايتتى. اي جارىق ەدى. كەنەت، ارتىنا قارادى، بىرەۋ سويىل كوتەرىپ وكشەلەپ كەلە جاتىر. زارەسى ۇشىپ كەتتى، اتىنان سەكىرىپ ءتۇسىپ، سۇرىنە-قابىنا ۇيگە كىردى. ۇيدەگىلەر ۇرەيلەنىپ، ءبارى دە قولدارىنا قارۋ الىپ، تىسقا شىقتى. ەشتەمە كورىنبەيدى. الدەن ۋاقىتتا جۇرتتى دۇرلىكتىرىپ جۇرگەن جىگىت قاقپادان شىعا بەرىپ: «ويباي، مىنە، كەلدى!» دەپ كەيىن جالت بەردى. سويتسە، ونىڭ ءوزى قورقىپ، ۇيدەگىلەردى ۇرەيلەندىرىپ جۇرگەنى ءوزىنىڭ كولەڭكەسى ەكەن.
You Might Also Like
-
جاستار باس قوسىپ، ءوزارا ويناپ-كۇلىپ وتىر ەدى. كەنەت، سۇتەمگەن ولاردىڭ ويىنىن ءبولىپ جىبەرەدى، ءوز اكەسىنىڭ تاماشا ءبىر قيمىلىن ايتتى:
-
ەل ادامدارى ارا قونالقى جەردەن قاجىلاردى قارسى الادى. قاجىلاردان «تابارىك» دەپ العان قۇرمالارىن جۇمابەك ءبىر دورباعا سالىپ جينايدى، ەشكىمگە بەرمەيدى، شانا ۇستىندە بۇركەنىپ وتىرىپ ءوزى اعا...
