InfoHub Logo

قورقىتتىڭ اۋىلى سىرداريانىڭ جاعاسىندا بولىپتى. اسقان كۇيشى، قوبىزشى قورقىت ءبىر كۇن دە ۇيىندە وتىرماي، ىلعي ەل كەزىپ، قوبىزىمەن كۇي تارتادى ەكەن. كۇيدى قۇمارلانىپ تارتقان سايىن قورقىتتىڭ ءولىم جايلى قايعىسى جەڭىلدەنىپ جوعالا بەرىپتى. ءبىر كۇنى تۇسىندە ءتاڭىرى ايان بەرىپ، قورقىتقا ايتىپتى: «سەن ءولىمدى اۋزىڭا الماساڭ، ساعان ەشۋاقىتتا ءولىم جوق».

بۇدان كەيىن ءبىرتالاي زامان وتەدى. قورقىت ءولىمدى اۋزىنا الماي قوبىزىن تارتىپ، ەل ارالاپ جۇرە بەرىپتى. كۇندەردىڭ ءبىر كۇنىندە ەل ارالاپ ءجۇرىپ، ءبىر اۋىلدا وتىرسا، بايلاۋلى تۇرعان وگىزى دالاعا قاشىپ بارادى ەكەن. وگىزىن قۋىپ ءجۇرىپ: «مۇنى ولسەم دە ۇستاماي قويماسپىن» دەپتى.
وسى ءسوزدى اشۋ ۇستىندە ايتارىن ايتسا دا، قاتتى وكىنەدى، شوشيدى. ءتۇس كورگەننەن بەرى، مىنە، ءولىمدى ءبىرىنشى رەت اۋزىنا الىپ وتىر، ەندى ءولىم تىرناعىنا ىلىنگەنى مە؟! جوق، بۇل جەردەن كەتۋ كەرەك.

استىنا جەلمايا ءمىنىپ، جەلدىرتىپ دۇنيەنىڭ ءتورت بۇرىشىن كەزىپ كەتەدى. كۇنباتىسقا دا، كۇنشىعىسقا دا، سارىارقاعا دا، قۇبلاعا دا بارادى. بارعان جەرىنىڭ بارىندە دە وزىنە قازىلىپ جاتقان كوردى كورەدى. قورقىت تا ولاردان: «مۇنى كىمگە قازىپ جاتىرسىڭدار؟» دەپ سۇراسا، «قورقىت اۋليەگە» دەپ جاۋاپ بەرەدى. قايدا بارسا دا، الدىنان قورقىتتىڭ قازۋلى كورى شىعادى. قازۋلى كوردەن وزىنە قۇرىلعان ءولىم تورىنان قايتسە قۇتىلماق؟ دۇنيە كەزىپ ءجۇرىپ ءولىم قۇرىعىنان قۇتىلماسىن بىلگەن سوڭ، قورقىت ءوزىنىڭ تۋعان جەرى، سۇيىكتى مەكەنى — سىردارياعا قايتىپ كەلەدى.

ەلىنە كەلگەسىن قورقىت جەلماياسىن سويىپ، ونىڭ تەرىسىمەن قوبىزىنىڭ سىرتىن قاپتايدى. قۇرعاق جەردە تۇرسا، ءبىر كۇنى اجال جەتىپ كەلەر دەگەن قاۋىپپەن ءبىر قىرمىزى ماساتى كىلەمدى الىپ، سىرداريانىڭ سۋىنا توسەپ، سوندا قوبىزىن تارتىپ تۇرا بەرىپتى. قورقىت دۇنيە كەزگەندەگى ارمانىن دا، ولىمنەن قاشقان قايعىسىن دا، ءوزى كورگەن جاقسىلىق-جاماندىق جايلارىن دا قوبىزىندا ويناعان عاجاپ سۇلۋ كۇيلەرىمەن جەتكىزىپ باياندايدى. قورقىت كۇيلەرىن بۇكىل دۇنيە، جان يەسى تۇگەل ۇيىپ تىڭدايدى. اسپانداعى قۇس ۇشۋىن، جەل ەسۋىن توقتاتىپ، قورقىت كۇيىن تىڭداپتى. سارىارقانىڭ اڭدارى دا سىرداريانىڭ جاعاسىنا شۇبىرىپ كەلىپ قورقىت كۇيىن تىڭدايدى. سىرداريا اعىسىن توقتاتىپتى، ۇستىنە توسەلگەن قورقىتتىڭ كىلەمى سۋعا نە اعىپ، نە باتىپ كەتپەي، كوپ زامان سۋ ورتاسىنداعى كەمەدەي قالقىپ تۇرىپ الىپ، قورقىتقا ءولىم كەلتىرمەيتىن ارال بولىپتى.

قورقىت سىرداريانىڭ كوز جاسىنداي سۋىنا قاراپ وتىرىپ، قوبىزىن كۇيلەپ، «ءولىم مەنى قانشا قۋسا دا، مەن ونى بۇل جەرگە كەلتىرمەسپىن» دەپ قوبىزىن ۇزدىكسىز تارتا بەرىپتى. قورقىتتىڭ كۇڭىرەنگەن كۇيلەرىن بالقىپ تىڭداعان اجال دا بۇعان جاقىن كەلە الماپتى. قورقىت وسىلايشا كۇندىز-تۇنى ۇيقى كورمەي، قوبىز تارتىپ ولىممەن الىسىپتى. كوپ زاماندار بويى ۇزدىكسىز قوبىز تارتقان قورقىت قالجىراپ، قالعىپ كەتەدى. قورقىتتى ىزىنە ءتۇسىپ اڭدىعان اجال سول كەزدە قايراق جىلان كۇيىندە جورعالاپ كىلەمگە كەلىپ شاققاندا، قورقىت وسىدان اۋىرىپ ولەدى. ءبىراق قورقىت ولسە دە، ونىڭ ۇزاق زامان تارتقان قوبىزىنىڭ كۇيلەرى توقتالماعان. قورقىتتىڭ مولاسى سىرداريانىڭ جاعاسىندا قارماقشىدان ون سەگىز شاقىرىم جەردە ءبىر بەلەستىڭ ۇستىندە تۇر. قورقىتتىڭ قوبىزىن سول مولاعا بىرگە قويعان ەكەن، ول وزىنەن-وزى مۇڭدى كۇي تارتىپ، قورقىتتىڭ ءوزىن تىڭداعانداي سارناپ تۇراتىن بولىپتى. قاسىنان وتكەن جانعا ءاردايىم «قورقىت، قورقىت» دەگەن مۇڭدى ءۇن ۇزىلمەيدى ەكەن.

قورقىتتى تىڭداعان بارلىق ەل، بارلىق ءانشى، كۇيشى، ءا مەن كۇيدى، قوبىزدى ويناۋدى قورقىتتان ۇيرەنىپ، العاشقى قوبىزدى قورقىت جاساپتى.

---