ساراڭ تەز الدانادى
قوجاناسىردىڭ بىرنەشە قويى بار. قىس وتە سۋىق. مالعا جەم جەتىسپەيدى. تەك اۋىل مولداسىندا عانا جەم مول ەكەن. قوجاناسىر مولداعا بارىپ:
— قىمباتتى مولدا، مەن ابدەن قارتايدىم، كوپ ۇزاماي دۇنيەدەن وتەرمىن. مەنىڭ قويلارىمدى وزىڭە ال دا، مەن ولگەندە، جانازامدى شىعارارسىڭ، — دەيدى.
مولدا كەلىسكەن سوڭ، قوجاناسىر قويلارىن سونىڭ قوراسىنا الىپ كەلەدى.
كوكتەم شىعىپ، كۇننىڭ كوزى جىلي باستايدى. ءبىر كۇنى قوجاناسىر قورجىنىن ارقالاپ مولداعا كەلىپتى:
— مولدا، مەن الىس ساپارعا شىققالى تۇرمىن، سەنىڭ مەنىمەن ءجۇرۋىڭ كەرەك، — دەيدى.
— مەنىڭ نەگە بارۋىم كەرەك؟ — دەپ اڭ-تاڭ بولادى مولدا.
— مەن جول-جونەكەي شەيىت كەتسەم، سەن مەنىڭ جانازامدى شىعارۋىڭ كەرەك قوي، — دەيدى بۇل.
مولدا تارس اشۋلانىپ:
— قويلارىڭدى الىپ كەت! — دەپ ايقايلايدى قوجاناسىرعا.
قوجاناسىردىڭ كۇتكەنى دە وسى ەدى.
You Might Also Like
-
ءبىر ۇيدە توي بولىپ جاتقانىن ەستىپ، قوجا ءبىر قاعازدى كونۆەرتكە سالىپتى دا، سول ۇيگە ەسىك قاعادى. ودان:
-
— بالالار اياقتارىن سۋعا سالىپ، شۋلاپ وتىر ەكەن: «مەنىڭ اياعىم قايدا»، — دەيدى بىر-بىرىنە. «جوق، بۇل حۋسەيننىڭ اياعى».
