نەشە قىرشىن جاستاردىڭ
كەۋدەسىنەن وق ءوتىپ،
اۋىزدارىنان قان كەتىپ،
ىشىنە تارتىلىپ كوزدەرى،
ىڭىرانۋ بوپ سوزدەرى،
شىتىناپ كوكشىل كوزدەرى.
ەلەستەپ كوزىنە ارمانى،
جەتەم دەپ ويعا العانى،
ەلدەگى قاتىن-بالانىڭ،
اكە، شەشە، اعانىڭ
كورمەي، جىلاپ قالعانى.

مىنە سونداي زاماندا،
جاۋ اسكەرى قالاندا؛
مال-مۇلكىڭنەن كۇدەر ءۇز!
اجارى ءتاۋىر قاتىن-قىز
زورلاۋى مەن تالاندا.
تالاي ميلار بۇرقىرار،
ساز بالشىقتاي تاباندا.
ادام كۇشى جەتەر مە،
مۇنان دا ءارى جامانعا؟!
سوندايلاردى ۇيالماي،
قوسارمىسىڭ ادامعا؟...
بولنيساعا بارعاندا،
ساي-سۇيەگىڭ سىرقىراپ؛
كەيبىرەۋلەر قورقىرار،
كەيبىرەۋلەر قىرقىراپ،
دارىگەر پىشاق سالعاندا:
كەيلەر شىڭعىرىپ، شىرقىراپ.
كەيىنىڭ ەرنى كەزەرەر،
ىمداپ جۇتىم سۋ سۇراپ؛
وكپە تۇسى - جان جەردەن.

جان تۇراتىن ءار جەردەن،
كەيىنىڭ قانى بۇرقىراپ.
قايعىلانىپ وتىرار،
كوزدەن جاسى جىلتىراپ...

---