سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 1 كۇن بۇرىن)
ءتورت شىراق

ءبىر بولمەدە ءتورت شىراق جانىپ تۇردى جانە بىرتە-بىرتە ەرىپ، تاۋسىلا باستادى. بولمەنىڭ تىنىشتىعى سونشالىق، ولاردىڭ سىبىر اڭگىمەلەرى ەستىلىپ جاتتى.

ءبىرىنشىسى ايتتى:

«مەن — تىنىشتىقپىن. مەنى ادامدار باعالامايدى، ساقتامايدى. مەندە سونۋدەن باسقا جول قالعان جوق!» بۇل شىراقتاعى وت ءسونىپ قالدى...

ەكىنشىسى ايتتى:

«مەن — سەنىممىن. ءبىراق ادامدار بىر-بىرىنە سەنبەيدى. كوپشىلىكتە سەنىم ولگەن. مەندە دە سونۋدەن باسقا جول قالعان جوق!» وسىلايشا ەكىنشى شىراق تا ءسوندى...

ءۇشىنشىسى ايتتى:

«مەن — ماحابباتپىن. مەنىڭ ارى قاراي جانۋعا كۇشىم جەتپەيدى. ادامدار مەنى باعالامايدى جانە تۇسىنبەيدى. ولار وزدەرى ءۇشىن جانىن بەرۋگە دايىن جاقىن ادامدارىن جەك كورەدى».كوپ كۇتتىرمەي ءۇشىنشى شىراق تا ءسوندى...

بولمەگە ادام جۇگىرىپ كىردى. ءۇش سونگەن شىراقتى كورگەن ول، قورقىنىشتان:

— سەندەر نە ىستەپ جاتسىڭدار؟! سەندەر جانۋلارىڭ كەرەك. مەن تۇنەكتەن قورقامىن! — دەپ ايعايلادى. كوزىنە جاس الىپ وتىرا كەتتى...

وسى سوزدەردەن تولقىپ كەتكەن ءتورتىنشى شىراق بىلاي دەدى:

«قورىقپا، جىلاما! مەن جانىپ تۇرعاندا، ول ۇشەۋىن ءالى كوپ تۇتاندىرامىن. مەن — ءۇمىتپىن!»

شىنىندا دا، ەڭ سوڭعى ولەتىن — ءۇمىت...


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما