InfoHub Logo

ەرتەدە اڭداردىڭ قۇيرىعى بولماپتى. تەك اڭ پاتشاسى ارىستاننىڭ عانا قۇيرىعى بار ەكەن.

اڭدارعا قۇيرىقسىز ءومىر ءسۇرۋ، ارينە، وڭاي ەمەس ەدى. قىستا بىردەڭە قىلىپ كۇندەرىن كورگەنىمەن، جازدا سونا مەن ماساعا تالانىپ، قاتتى قينالىپتى. ارقالارىنا قونعان قانسورعىش جاندىكتەردى قاعىپ جىبەرەتىن قۇيرىقتارى بولماعاندىقتان، بەيشارا اڭدار كىرەرگە تەسىك تاپپاي قالادى ەكەن.

كۇندەردىڭ ءبىر كۇنى اڭداردىڭ زارى ارىستانعا جەتەدى.

«قوي، مەن بۇلارعا كومەكتەسەيىن» دەپ ويلايدى ارىستان. ءسويتىپ، اڭدارعا قۇيرىق جاساتادى. قۇيرىقتار دايىن بولعاندا جان-جاققا حابار جىبەرەدى، اڭداردى سارايعا جينايدى.

ءبىرىنشى بولىپ ارىستاننىڭ الدىنا تۇلكى كەلەدى.

— بارەكەلدى! سەن بارىنەن بۇرىن كەلدىڭ. قالاعان قۇيرىعىڭدى ال، — دەيدى وعان اڭ پاتشاسى.

تۇلكىگە كەرەگى دە سول ەدى. ول وزىنە ەڭ ادەمى قۇيرىقتى تاڭداپ الادى. ودان كەيىن سەكەڭدەپ سارايعا ءتيىن دە جەتەدى. وعان دا اپ-ادەمى، ۇلپىلدەپ تۇرعان ۇزىن قۇيرىق بۇيىرادى. جىلقى كەلىپ توگىلىپ تۇرعان جال-قۇيرىقتى تاڭدايدى. وسىلايشا، بارلىق اڭ قالاعان قۇيرىققا يە بولىپ، ارىستانعا العىس ايتادى.

تەك ايۋ عانا سارايعا كەلۋگە اسىقپاعان ەكەن. ول «اڭدار قۇيرىق الىپ جاتىر» دەگەن حاباردى ەستىسە دە، ءتاتتى ۇيقىسىن قيماي، اپانىندا جاتا بەرىپتى.

ارادا قانشا ۋاقىت وتكەنىن كىم ءبىلسىن، ءبىر كۇنى ايۋ ارىستاننىڭ الدىنا بارادى.

— مەن قۇيرىعىمدى الۋعا كەلدىم! ايۋ دەگەن اتىما ساي بىرەۋىن قالدىرىپ قويعان شىعارسىز؟ — دەيدى ارىستانعا.

— كەش قالدىڭ! قۇيرىقتىڭ ءبارىن اڭدار تالاپ اكەتتى، — دەيدى ارىستان وعان.

ايۋدىڭ بىردەن ۇنجىرعاسى ءتۇسىپ كەتەدى. باسىن سالبىراتىپ، ءىلبىپ باسىپ ورماندا كەلە جاتسا، الدىنان بورسىق شىعادى. قاراسا، بورسىقتىڭ اپ-ادەمى، ۇپ-ۇزىن قۇيرىعى بار ەكەن.

— ءاي، انداعى قۇيرىق ساعان لايىق ەمەس قوي! قايتەسىڭ، مۇنداي ۇزىن قۇيرىقتى! ودان دا ماعان سىيلاي سالساڭشى. ورنىنا بال بەرەيىن، — دەيدى ايۋ.

— بەرە المايمىن! بالعا بولا قۇيرىقسىز قالاتىن جايىم جوق، — دەيدى بورسىق.

— بەر، قانە! ايتپەسە، تارتىپ الامىن! — دەيدى ايۋ. سويتەدى دە، بورسىقتى باس سالماق بولادى. بورسىق تۇرا قاشادى. ءبىراق قۇيرىعىنىڭ ۇشى ايۋدىڭ تىرناعىنا ءىلىنىپ قالادى. ايۋ ونى قۇيرىق ەتىپ، ارتىنا جالعاپ الىپتى.

زارەسى ۇشقان بورسىق ءبىر جەرگە كەلگەندە دەمىن الىپ، دەرەۋ جەردى تىرمالاۋعا كىرىسەدى. مۇنى سول ماڭدا جۇرگەن تۇلكى بايقاپ قالىپ:

— بورسىق، ساعان نە بولعان؟ جەردى سونشا تىرمالاعانىڭ نە؟ — دەپ سۇرايدى.

— ايۋدان قاشىپ كەلەمىن. ول قۇيرىعىمدى تارتىپ الماق بولدى. جەردى قازىپ تىعىلماسام، باسقا امال جوق، — دەيدى بورسىق.

— ويباي، وندا مەن دە تىعىلايىن! — دەپ تۇلكى دە جەردى قازۋعا كىرىسەدى.

بورسىق پەن تۇلكى جەردى ابدەن ۇڭگىپ قازىپ، ىشىنە جاسىرىنىپ قالادى. ارتتارىن قۋىپ كەلگەن ايۋ ولاردى تابا الماي، اقىرى اپانىنا قايتادى.

سودان بەرى تۇلكى مەن بورسىق ىندە تۇرادى ەكەن. ال ايۋ سول كۇيى قۇيرىقسىز قالىپتى.

ورىس تىلىنەن اۋدارعان باعدات ءماجيتوۆ

---