جۇرە-جۇرە مەن ومىرگە قانىقتىم،
ءومىر سىرىن جاڭا ءبىلىپ، جاڭا ۇقتىم.
قىزبالاقتىق كۇندەرىمدى ۇزاتىن،
ەندى، مىنە، اكە بوپ تا قالىپپىن.
سەن ومىرگە باسقا جولمەن باس قادام،
اكەڭ جۇرگەن سوقپاقتاردان قاش، بالام!
ۇعىپ ال دا، ساق بولىپ ءوس، ايتايىن،
ءومىر جولىن اكەڭ بىلاي باستاعان.
مەن اكەمنىڭ تاربيەسىن كورمەدىم،
ال انامنىڭ اقىلىنا كونبەدىم.
ءتىپتى، كەشە وقۋشىلىق كەزدە دە،
تىزگىنىمدى ەشبىر جانعا بەرمەدىم.
ومىرىمدە ءبىر يىلگەن ەمەسپىن،
مەنمەندىگى مەنەن وتكەن جوق ەشكىم.
بولامىن دەپ «جالىن جۇرەك، وت كەۋدە»
بولا الماي، قۋىس كەۋدە بوپ ءوستىم.
ەندى، مىنە، ۇلىم ماعان قارايدى،
وتكىر كوزىن وڭمەنىمە قادايدى.
كوپ قاتەلىك جىبەرىپپىن امال نە؟
كەشىر، ۇلىم، مويىندادىم، جارايدى!

---