- 03 قار. 2020 00:00
- 344
اقىن
كوشەدە كوڭىلسىز كەلە جاتقانمىن. الماتىعا ءبىر-اق ساتتە كۇز كەلدى. كەشەگى شىلدەنىڭ اپتاپ ىستىعى ءبىر-اق تۇندە عايىپ بولىپ، تاۋ جاقتان سالقىن اۋا شىم-شىمداپ قويناۋىنا باتىرىپ الدى ارۋ قالانى. شاھاردى كوڭىلسىزدىك باستى. ول كىسىنى الىستان كورىپ كەلەمىن. الدىمەن مەن بايقادىم. بىر-بىرىمىزگە قاسقايىپ قارسى كەلە جاتىرمىز. كەنەت ول كىسىنىڭ كوزى ماعان ءتۇستى دە قادالىپ قالدى. سودان سوڭ جىميدى. ءجۇرىسىن جەدەلدەتتى. مەن دە جىميىپ، جاقىنداعان كەزدە قولىن الدىم. ول مەنى باۋىرىنا تارتىپ، قىسىپ، بەتىمنەن ءسۇيدى. قارتايىپ كەتىپتى. شال بوپتى دەۋدەن اۋلاقپىن، ءبىراق قارتامىس تارتقانى انىق. جاقىن اراداعى كافەگە بارىپ، تاماقتانىپ الۋدى ۇسىندى. ەرىگىپ جۇرگەن مەن لەزدە كەلىستىم. ول كىسى وزىنە شاي عانا الدى، مەن لاعمان، كونياك سۇرادىم. جانە، ارينە، نان. «ارينە، نان مىندەتتى تۇردە». «شارشاپ ءجۇرمىن» دەدى ول كىسى. «جالعىزبىن». «ايەلىڭىز قايدا؟» «ايەل بار عوي، سويلەسەتىن ادام جوق». «م-م-م...». «بىرگە جۇمىس ىستەپ جۇرگەندە مەن ساعان قىرىنداپ پا ەدىم وسى؟». «جوق، ەشقاشان». «قىزىق ەكەن». «مەنىڭ قاسىمداعى قىزداردىڭ بارلىعىنا قىرىنداپ شىقتىڭىز، ءبىراق ماعان بىردە-بىر رەت قىرىنداپ كورمەپسىز». «قىزىق ەكەن». «بالكىم، ءسىزدىڭ تالعامىڭىزعا كەلمەيتىن شىعارمىن». «جوق، كەلىپ تۇرسىڭ عوي، مىنە». شىلىم شەككىم كەلدى. «ءسىز وسى شەكپەيسىز، يا؟». «شەكپەيمىن... وداققا كۇندە بارامىن... بوسقا سەندەلىپ ءجۇرىپ-جۇرىپ قايتام. ەشكىم جوق». «نەگە جوق؟». «مەنىڭ دوستارىمنىڭ بارلىعى ءولىپ قالعان، و دۇنيەدە بارلىعى». «تۇسىنىكتى...». «ەكەۋمىز جۇرسەك قالاي بولادى ەكەن، ءا؟». «بىلمەيمىن، تۇك قىزىق بولمايتىن سياقتى». «سەن مەنىمەن ءجۇرىپ كورگەن جوقسىڭ عوي. ءجۇرىپ كورسەڭ، كەتە الماي قالاتىن ەدىڭ...». «مۇمكىن». «تاعى كونياك الدىرتايىن با؟». «جوق، اعاتاي، جۇمىسقا بارۋىم كەرەك»... «شارشاپ ءجۇرمىن» دەدى ول. «ماعىنا قالمادى مىنا تىرلىكتە. شارشادىم. بارلىعى دالباسا». قولىمدى قىستى....
الماتىعا كۇز وسىلايشا ءبىر-اق تۇندە كەلەدى.