ارىپتەر داۋى (ەرتەگى-قويىلىم)
اۆتور:
— ەرتە، ەرتە، ەرتەدە، جالقاۋبەك اتتى بالاقاي ءومىر ءسۇرىپتى. ول جازۋ جازعاندا، ارىپتەرىن قيسىق-قىڭىر ەتىپ جازادى ەكەن. بىردە داپتەردەگى ارىپتەر تۇگەل جينالىپ، وزدەرىن قالاي بولسا سولاي جازىپ، قور قىلىپ جۇرگەن بالانى تارتىپكە سالۋدى ويلاسىپتى. جينالىستى ارقىراعان «ا» ءارپى باستاپتى.
ا:
— ۋا، ارىپتەر! مىنا جالقاۋبەك ءبىزدى قاراداي قورلاپ ءبىتتى عوي؟ ماعان قاراڭدارشى؟ ءبىر اياعىم ۇزىن، ءبىر اياعىم قىسقا. بەلىم دە قيسىق بۋىلعان. باسىم كەكجيىپ،
موينىم قيسايىپ تۇر!
ءا:
— ءسىزدىڭ ءتۇرىڭىز ءتاۋىر عوي «ا» اعا! ماعان قاراساڭىزشى؟ كەيدە شالقايتىپ قويسا، كەيدە ەڭكەيتىپ قويادى. كەيدە تەرىس قاراتىپ «6» سانىنا ۇقساتا سالادى. ءمۇعالىم داپتەر تەكسەرە باستاسا، قالتىراپ قويا بەرەم. تاعى دا قىزىل سىزىقپەن باستىرىپ تاستاي ما دەپ؟!
ب:
— ەەەي، داۋىستى دىبىستار! ماعان قاراعاندا باستارىڭىز ورنىندا عوي. مەن بايعۇسقا قاراساڭىزدارشى..؟! باسىم موينىما ءىلىنىپ تۇر. ءبىر ءبۇيىرىم قابىسىپ، ومىرتقاما جابىسىپ تۇر. بەۋ، دۇنيە-اي! مەنى الىپ وزگەرتىپ، ادەمىلەپ جازاتىن وقۋشى بار ما ەكەن؟
(وسى كەزدە ساحناعا اقساڭداي باسىپ «ن» ءارپى شىعادى.)
ن:
— سالەم، قىرىق ءبىر باۋىرىم! بارمىسىڭدار! مىنا جالقاۋبەكتىڭ داپتەرىنەن ەشكىمنىڭ ءتۇرىن تانىپ، امانداسا المايتىن بولدىق قوي؟! مەنى تەرىس قاراپ تۇرعان «4» ەكەن دەپ قالماڭدار! ءبىر اياعى تىزەدەن تومەن جوق «ن» ءارپىمىن. (كوز جاسىن ءسۇرتىپ) ءومىرى وسىلاي بىردە — اقساق، بىردە — توقساق، بىردە اياقسىز، بىردە قولسىز ءجۇرىپ جاتقان جايىم بار... (جىلاپ وتىرىپ قالادى.)
ر:
— ەڭىرەپ وتىرعان «ە» مە دەسەم، ءوزىمىزدىڭ ءۇندى، داۋىسسىز «ن» ءارپى ەكەن عوي؟! اياق-قولدى الىپ تاستاعان ەشنارسە ەمەس، جوق نارسەنى جالعاپ، ارقاڭا اۋىر جۇك ارقالاتىپ قويعاننان قيىنى جوق! مەنى ءمۇعالىم ۇنەمى «ف» ارپىمەن شاتاستىرىپ، ال وقۋشىلار «ساڭىراۋقۇلاق» دەپ تە جاتادى.
ج:
جارايدى، جارايدى «ر»، جىلاي بەرمە «جۇك، جۇك»-دەپ. نارداي «ن»، سەن دە نالىما..! ناعىز وقۋشىعا جولىعىپ، قول-اياعىڭ بۇتىندەلەر. جارقىراپ ءوڭىڭ دە كىرەر!
و:
ويپىروي، وسىلاي ويلانىپ، ويعا شومىپ وتىرا بەرەمىز بە؟ كوتەرىلىسكە شىقپايمىز با؟
ق:
— ق-ق-قالاي؟ ءقايتىپ قارسى شىعامىز؟ قارسى تۇرار قايرات بار ما، بىزدە؟
م:
— مممم، مەندە ءبىر وي بار! وسى قالپىمىزبەن توبىمىزدى بۇزباي جالقاۋبەككە بارىپ، اقىلعا شاقىرايىق! ەگەر تىڭداماسا، مەنسىنبەسە، موبيلوگراف شاقىرتىپ، ينستاگرامعا شىعايىق؟!
ش:
— شششاقىرساق، شاقىرايىق؟!
ج:
— جالقاۋبەك! جانىمىزعا جاقىندا! (ايقايلاپ شاقىرادى)
ءا:
— ارىپتەردىڭ اڭگىمەسىن تىڭدا! اكىرەڭدەپ، الەك بولما!
(جالقاۋبەك ساحناعا شىعادى. ءبىر قولىندا تەلەفون. ءبىر قولىندا چۋپپا-چۋپس. تاڭدانا ارىپتەرگە قاراپ، اۋزى اشىلىپ قالادى. كوزىن جۇمىپ، باسىن شايقاپ، قايتا جان-جاعىنا قارايدى.
جالقاۋبەك:
— ءماسساعان! بۇل نە؟ ءوڭىم بە، ءتۇسىم بە؟ مىنالار قايدان شىقتى؟
ءو:
— ءوڭىڭ، ءوڭىڭ! وڭكەي مۇگەدەك ارىپتەردى جازعان ءوزىڭ! وكپەلەمە، وتە قيىن جاعدايىڭ. قايتا جازىپ، جوندەمەسەڭ، وكىنەرسىڭ ءاردايىم!
جالقاۋبەك:
— قالاي جوندەيمىن؟!
ج:
— جاڭا داپتەر ال دا، جاڭادان جاز، جالىقپاي!
ءا:
— ادەمى بولسىن ءار ءارىپ!
ق:
— قيسايتپاي جاز، قاقيتىپ! قالماسىن قۇلاپ، قۇنتيىپ. قول-اياعى شۇنتيىپ!
ش:
— شيمايلاما شاتاسىپ! قالماسىن سيا باتتاسىپ!
جالقاۋبەك:
— جارايدى، جارايدى! اشۋلانباڭدارشى...! مەن سەندەردىڭ بۇلاي جينالاتىندارىڭدى بىلگەن جوقپىن. ەندى ءارقايسىڭدى بارىنشا ادەمى جازاتىن بولامىن!
ب:
— باياعىدان بەرى سولاي جازۋىڭ كەرەك ەدى؟! ەندى ءبىز مۇنداي قورلىققا كونبەيمىز! ەگەر تاعى دا سۇيكىمسىز، سيىقسىز ەتىپ جازساڭ، ءبىز سەنەن كەتەمىز. ادەمى جازاتىن وقۋشىعا بارىپ، سونىمەن عانا دوس بولىپ وتەمىز!
ج:
— ءجا، ءجا، جارايدى! جامىراماي جوباعا كەلەيىك! جالقاۋبەككە ءبىر مۇمكىندىك بەرەيىك؟! جامان جازۋىن توقتاتپاسا، جاقسى وقيتىن ءجاميلانىڭ ۇيىنە كەتەيىك؟!
د:
— دۇرىس! ءدوپ ءسوز! قوسىلامىن!
بارلىق ارىپتەر بىرگە حورمەن:
— قوسىلامىز!
جالقاۋبەك:
— ءبىر مۇمكىندىك بەرگەندەرىڭە راقمەت! مەنى كەشىرىڭدەرشى دوستارىم! مەن سەندەرسىز قالاي وقيمىن؟ قالاي جازامىن؟ ەندى جالقاۋ بولمايمىن! قيسىق-قىڭىر جازبايمىن! ۋادەم-ۋادە!
ارىپتەر:
— كورەرمىز... (بىر-بىردەن شىعىپ كەتەدى. جالعىز قالعان جالقاۋبەك، جالما-جان قولىنا داپتەر الىپ، ادەمى جازۋعا كىرىسەدى. سوسىن كورەرمەندەرگە قاراپ):
— بالاقايلار، سەندەر مەن جاساعان قاتەلىكتى قايتالاماڭدار! مەنىڭ ەسىمە ءبىر ناقىل ءسوز ءتۇسىپ وتىر. «كىم بىلىمگە كوڭىل قويمايدى، سول ويىنعا تويمايدى. كىمنەن ءبىلىم قاشادى، ودان ءبارى قاشادى!»- دەگەن. سوندىقتان بىلىمگە جابىسايىق، دوستار؟!
(ساحنادان كەتەدى.)
گۇلمەكەن قاسەنباي