- 15 جەل. 2019 00:00
- 214
اۋىلدان العان ارۋىم
ارمىسىزدار ارداقتى اعايىندار، ارىستانداي ايبارلى اعالار، ارمانشىل ادامدار!
اتا –انامنىڭ التىدان اسقاندا ايتتىرعان الماتىنىڭ الىس اۋىلىنداعى، ادال ارۋدى الۋعا ادىراسپانمەن الاستاپ اتتاندىرعانىن، اقىرى اڭىزعا اينالعان، اڭىزىمدى الدارىڭىزعا ارنايمىن. الدارىڭىزدا ابىرجىپ اتىمدى ايتپاپپىن. اتىم-اسىل. ايتقانىمدى اپتىقپاي، الاڭداماي، اسىقپاي، ايعايلاماي، اسقازاندى اشىقتىرماي، اۋىزدى اشپاي اقىلعا الىڭىزدار. ارۋدى الۋدى العاشىندا ايلاپ ارماندادىم. اقىرى الماتىنىڭ الىس اۋىلىنداعى اقباستى الپىس-التىداعى الپاۋىتتاي، اقساقال اسقار اتانىڭ اجارلى ايمانىن الماققا، اۋىلىم اق الاتاۋداي-التايدان ات الىپ،ارىلتىپ، اربالانىپ، ارقالانىپ اتتاندىم. ايتپاقشى، ارزانداتىپ التىن القادا الدىق. القانى الۋعا الماتىنى ادام ايتقىسىزداي، ارمانسىز ارالادىق. اقشامنىڭ ازدىعىنان، ايداي التىن القا الا المادىم. اقىسىنا، ايلامدى اسىرىپ اتا-اناما، اۋىلدان التى القا الاتىن اقشاعا، ايتقانىمنان اينىماي، الدىرتىپ الدىم. ا، ايتقانداي ابايدان اسىپ، اقىندارشا ارناعان ارناۋىمدى ايتپادىم گوي. اياعىم الماتىدان اسىپ اۋىلعا اتتادى. اۋىلدىڭ اپ-اشىق اسپانىن، اۋاسىن اڭساعانىم-اي. اڭشىلارى اڭ اۋلاۋعا اسىعۋدا. اسقار اقساقالمەن امانداسىپ الىپ، اينالامداعى الپىستان اسا اتالارىممەن اقىرىنداپ امانداستىم.اۋىلدىڭ، اتا-انامنىڭ اماندىعىن اشىپ ايتتىم. اتاعان اتىمنىڭ اۋىزدىعىن الدىق.الدىمدا اقساقال اعىنان اشىلىپ، استىمدا-اق الاشا، الدىما اسىلعان- اس الدىرتىپ، اۋزىما اساتتى. اسىعىسپىن! اسقار اقساقالعا اۋىلعا التىدا ايماندى الىپ، اۆتوبۋسپەن اتتاناتىنىمدى، اندا اڭقىلداعان اۋىلداستارىم اسىعا- اۋلاعا اس اسىپ، ابىرلاپ الاڭداۋدا. الىستاعى التى اياقتى اربانىڭ الدىندا، اۋىلدىڭ اراسىندا، ايتتا- اۋىلدىڭ التى اۋىزىن ايتپاسا الاڭسىز اشۋعا الىناتىن اسپازشى العىر اقجارقىن اپاي، ايمانعا الىستان ايعايلاپ، اۋىل-ايماققا اسىعىس اتتاناتىنىمىزدى ايتتى. ايمان اسىعىپ، ارپالىسىپ، اياعى-اياعىنا ايقاسىپ، الدىمنان الدى اشىلىپ، اتىلىپ، اسىلىپ الدى.
ايتسام با، ايتپاسام با؟ اتا-انامنىڭ ارىس، اقساي، اتباسار، اقكول، امانوتكەل اۋىلدارىنىڭ اققۋدان اينىمايتىن ارۋلارىنا ايتتىرماي، استانا، اياگوز، اقتاۋ، اتىراۋ، اقتوبە، العاباس، ارالدىڭ ايتۋلى ارۋلارىنا ايالداماي، الماتىنىڭ اۋىلىنداعى ارۋعا ايتتىرعانىن ايتساڭدارشى. اقىلدان اداسارداي اشۋلاندىم. الاقانداي ايدىڭ استىندا، اققۋراي اعاشىنىڭ الدىندا اڭساپ، ايتتىرعان ايمانىم-اجارسىز. انىعىن ايتقاندا -الباستىداي. ايماندى الا المايتىنىمدى ايتتىم. اۋزى ايران-ايران. اش ارىستاننان اۋمايدى، ارىق، الدى-ارتى اجىراتىلمايدى، اۋىلداستارىنىڭ ايتۋىنشا «الاپەس» اۋرۋمەن اۋىرىپتى. ال، ارعىسىن ايتسام اۋىلدىڭ «الا اۋىزى» اتانىپتى. اناعان العان ايداي التىن القامدى، اتاعان اققۇبا-اقبوز اتىمدى ايادىم. الدىندا اياعىمدى ايالداتپاي، اۋىلعا اسىقتىم. ايماندى اپارماسام، اياۋلى انامنىڭ ايقايعا اسىلاتىنى ايدان انىق. امالىمنىڭ ازدىعىنان ايماندى اۋىلعا، ايالى الاقانىما ايالاپ، الدارىنا اپاردىم. الپىستاعى الجىعان اتام، اپپاق اپاممەن اقىلداسىپ، اۋىلداعى التى الا ات اربانى ايداتىپ، «ايدىن» اسحاناسىندا اسىكپاستان-اۋىلعا، ايماننىڭ اتا-اناسىنا، ايبىندى اعالارىنا ارناپ، اقپاننىڭ التىسىندا ارنايى اس ارنادى.استا ارزان «اققۋ» اراقتى اياماستان الدىرتتى. الما-اپەلسيندى ازداپ اعاشتان الدى.ايلار ،اپتالار اڭداماي اعىلدى. اياعى اۋىرلاپ، التى ايدان استى. اقىرى اياڭداپ اقىلعا العانىم: الىستان اربالانعانشا، اقىماق اياقتى اۋىرتپاي، اينالامىزداعى ارۋلارىمىزدى ارقالاعانىمىز-ابزال!!!
كۇرمەت دوسجان