سوڭعى جاڭارتۋ

(وزگەرتىلگەن ۋاقىتى 17 ساعات بۇرىن)
بەرىك

جولدىڭ وسى ءبىر بولىگى بەرىك ءۇشىن اسا الماس اسۋ، تىم قيىن. اياڭداپ كەلىپ، وسى تۇسقا جەتكەندە وزىمەن ءوزى ارپالىسىپ، تابانىنا تاس باتقانداي كىبىرتىكتەيدى دە قالادى. جاي ءارى-سارى بولسا جاقسى عوي، تۇسالىپ قالعانداي العا قاراي اتتاپ باسا الماي، قاراداي قينالادى. جۇرمەيىن دەسە تاعى پالە، باسقا جول جوق. امالسىز ادىمداپ، ىلگەرى جىلجيدى.

مىنە، بۇگىن دە سول مۇشكىل حال. سۇيرەتىلە باسىپ، سىرعىپ كەلەدى. ءبىر جاق جانىنا قاراماۋعا تىرىستى. بار پالە سول جاقتا تۇر عوي، ويتكەنى. ءوزىن ءاپجىلانداي ارباپ، اقىلىنان اۋدارىپ بارا جاتقان سيقىر سول تاراپتا. قول سوزىمدا عانا. ءسال بوساي قالسا بولدى، وزىنە قاراي جۇلقا تارتىپ، جۇتىپ اكەتپەك. وندا ساۋداسىنىڭ بىتكەنى. بولعان بۇرىن ونداي جاي... كىبىرتىكتەي باسىپ جىلجىپ كەلە جاتقانى سول ەدى، نە بولعانىن اڭداماي قالدى، ازدان سوڭ ەسىن جيعاندا، جىن تيگەندەي ەلىرىپ، شيقىلداعان ويىن اۆتوماتىنىڭ الدىندا وتىرعانىن ءبىراق ءبىلدى. بىلگەن ساتتە شوشىدى. ويتكەنى، بەرگەن ۋادەسى بار عوي اكەسىنە. ەندى نە بولماق؟

ءبىراق، كەشىرىم بولدى. تەك ءبىر عانا شارتپەن. ورىندالمايتىن قۇرعاق ۋاعدالارعا ەندىگارى سەنبەس بولعان اكەسى قادالىپ وتىرىپ قولحات جازدىرىپ الدى. «وسىلاي دا وسىلاي، ەندى قايتالاسام، اياۋشىلىق بولماسىن دەپ». ەندى شىنىمەن-اق اياۋ بولمايدى. نە جازا قولدانىلاتىنىن بىلمەيدى، ءبىراق، كەڭشىلىك بولمايتىنى انىق... تەك وسىدان قورىققاننان عانا ەسىن جوعالتپاي جىلجىپ كەلەدى. ايپەسە...

كەيدە وسى ۇلكەندەردى تۇسىنبەيدى. كەيبىر قىلىقتارىن ويلاعاندا، ءتىپتى، جەك كورىپ كەتەدى. «نە تۇر ەكەن كىشكەنە ويناعاندا» دەيدى ىشىنەن كىجىنىپ. دەگەنمەن، ارتىنان اكەسىنىڭ «ساباق قايدا... ساباق؟ ۇلگەرىمى تومەندەپ كەتتى دەپ اپايىڭ كۇندە تەلەفون سوعادى.. نە بولدى ساعان؟» دەگەن ءسوزى ەسىنە تۇسكەندە بارىپ نە دەرىن بىلمەي توسىلىپ جالادى. سەبەبى، نە بولىپ جاتقانىن ءوزى جاقسى بىلەدى عوي. قىڭق ەتە المايدى.

ەشتەڭەنى ەسكەرمەگەن بولىپ كوزىن جەرگە سالىپ الدى. ءبىراق، ىشتەي تاياۋ جەردەگى جالماۋىزدىڭ ءوزىن الدەنە سيقىرىمەن ارباپ، تارتىپ بارا جاتقانىن سەزىپ كەلەدى. موينىن بۇرماۋعا، شىداۋعا تىرىستى. دەگەنمەن، ارجاعىندا تولىق سەنىم جوق. ىشتەي قالت-قالت ەتەدى.

بولماي بارا جاتقان سوڭ، بۇرىلا جونەلەيىن دەپ ءبىر توقتادى دا، قايتا بوگەلدى. «سوڭعى رەت ءبىر بارىپ الىپ، سونان سوڭ مۇلدە قويسام با ەكەن؟» دەگەن ءبىر وي كەلگەن-دى باسىنا. ءبىراق ويتە المادى. ويتكەنى، ول ءار كۇنى ايتىلاتىن ءسوز عوي. ءقازىر ءسويتىپ ويلاعانىمەن، ەرتەسى ءبارى ءبىر تاعى «سوڭعى رەت» ويناعىسى كەلىپ قالادى. نەگە ولاي بولاتىنىن ءوزى دە انىق تۇسىنبەيدى. ايتەۋىر، قاشاندا سولاي بولىپ شىعاتىن، بارىنە ارتىنان ءوزى وكىنەتىن. كەشكەشەيىن ۇرىس ەستىگەننىڭ نەسى جاقسى، مۇنداي قىلىقتى قايتالاماۋعا قانشا بەكىنگەنمەن، ەرتەسى جەڭىلىپ قالاتىن. مىنە، بۇگىن دە بەلگىسىز ءبىر پالە مۇرنىنان جەتەكتەپ، سۇيرەپ بارادى. ءتىپتى، ەركىنە قوياتىن ەمەس...

«جوق! — دەدى بۇل ىشتەي بۇلقىنىپ. — بارمايمىن! بارسام، اكەم ۇرادى... » دەدى ارتىنشا اشۋلانىپ. كوز الدىنا اكەسىنىڭ سۇستى بەينەسى ەلەستەدى. سوڭعى رەت اكەسى شىنىمەن-اق اياۋشىلىق دەگەندى بىلمەيتىن، قاتۋلى ادامعا وزگەرگەن ەدى. مۇندايىن بۇرىن كورمەگەن بۇل ءارى تاڭ قالىپ، ءارى سۇمدىق شوشىعان-دى. بوساپ بارا جاتقان ءبىر ساتتە سول ۇرەي كەلىپ، جۇرەگىنە ءدىرىل جۇگىرتتى. ءدال سول كەشەگىندەي بولىپ تىكسىنىپ، تەز ەس جيدى. الديىنە الىپ بارا جاتقان «مەنى قورقىتۋ ءۇشىن اتەي قاباعىن تۇيگەن شىعار، از ويناپ الىپ، ارتىنان بارسام، ەشتەڭە ەتپەس» دەگەن الدامشى ويى شورت تيىلدى. اقىلىن تاپتى. قاراسا، ءالى جولدان شىعا قويماپتى. ءجىتى باسىپ، العان قاراي ادىمداي جونەلدى. ايداھارشا ارباپ، تورعايداي شىرىلداتىپ بارا جاتقان قارعىس اتقان جەردەن جىلدام الىستاپ كەتكىسى كەلدى. ارتىنشا ۇزاپ تا بارا جاتتى.

تەك ءبىر ساتتەن كەيىن عانا ءوزىن ەركىن سەزىنە باستادى. بەلىن بەكەم بۋىپ، ودان سايىن نىعايا ءتۇستى. سونىڭ اراسىنشا بولعان جوق، ىشىنەن «بەرىك! بەرىك! سەنىڭ اتىڭ — بەرىك» دەپ كەلە جاتقانىن ءبىلدى. ىلە تيىلا قويدى. ءوزىن پالەدەن نەنىڭ قۇتقارعانىن سول مەزەتتە انىق شامالىدى. بۇل كەشە ايتقان اكەسىنىڭ سوڭعى ءسوزى ەدى. «مەن سەنىڭ اتىڭدى، ۋادەسىنە بەرىك بولسىن، ەش قيىندىقتان جەڭىلمەسىن دەپ، بەرىك قويعام! ءبىلىپ قوي، سەنىڭ اتىڭ — بەرىك!» دەگەن.

«ءيا، مەنىڭ اتىم — بەرىك! مەن جەڭىلمەيمىن!» دەدى ارتىنشا وزىنە ءوزى. ىشتەي قاتتى قۋاندى. ءبىراق نەگە سونشا قۋانعانىن ءوزى انىق بىلگەن جوق.


You Might Also Like

جاڭالىقتار

جارناما