- 31 قاز. 2017 00:00
- 390
بيلەتىڭىز بار ما؟
(بولعان وقيعا)
بىردە جول ءتۇسىپ مەشىتكە بارۋىما تۋرا كەلدى. سىرتقى داربازاسىنا ەنە بەرگەنىمدە الدىمنان جاس شاماسى ءتورت بەستەردەگى بالا جولىقتى. ماعان:
— اپكەي، اپكە توقتاڭىزشى!-دەپ ماعان كۇلىمسىرەي قاراپ تۇر. ىشتەي نەگە توقتاتتى ەكەن دەپ تاڭداندىم دا:
— ءيا بالاقاي؟ ايتا عوي!
— اپكە مەشىتكە كىرۋگە بيلەتىڭىز بار ما؟- دەدى. باسىندا تۇسىنبەي قالدىم. ءبىراق بىردەن ويىما "دارەت الدىڭىز با؟" دەپ سۇراعانىن ءتۇسىندىم.
— ارينە بار. ءتىپتى اسپانعا ۇشىپ، قالىقتاۋعا دا بار.
— وندا مەنى دە اپ كەتىڭىزشى! اسپانعا مەندە ۇشايىنشى!
— جارايدى، جۇرە عوي!
— جانىڭىزدا ءوزىڭىز سياقتى اپكەلەر كوپ ەكەن مەن سيامىن با؟-دەدى. نە دەپ جاۋاپ بەرەرىمدى بىلمەي:
— ول جاققا كەز كەلگەن ادام ۇشا الادى(ناماز وقي الادى). مەشىت بوس، يمامداردىڭ قاراسى دا كورىنبەدى. سول جەردە دۇعا تىلەپ وتىردىم. جاڭاعى بالاقاي دا جانىمدا وتىرعان بولاتىن.
مەشىتكە كەلگەن شارۋام اياقتالعان سوڭ، بالا اداسىپ قالعان با بىلگىم كەپ سۇراماق بولعان ەدىم. اياق استى عايىپ بولدى. سول ماڭدا ءبىراز ىزدەپ، ماڭايدان سۇراستىردىم. كورگەن، بىلگەن ادام تابىلمادى. ءبىراق، ۇيىمە قۋانىشپەن ورالدىم. سول ماڭايدان وتە قالسام بالاقايدى ىلعي ىزدەپ تۇرام. بۇل وقيعانى ەشكىمگە ايتىپ جەتكىزە الماسىم انىق!