فاريزا!
فاريزاجان، فاريزا-قىز،
ومىردە اقىنداردىڭ ءبارى جالعىز.
شىداي-شىداي اقىرى جالىعارمىز،
بىرىمىزدەن ءبىرىمىز ارىلارمىز.
بىزدەردى دە جوقتايتىن جان بولسا ەگەر،
شاڭ باسقان ارحيۆتەردەن تابىلارمىز.
سەن مەنى بىلەسىڭ بە، بىلەسىڭ بە؟
جارالماعان جان ەكەم كۇرەسۋگە.
جىلاي ءجۇرىپ، وتىرىك كۇلەسىڭ دە،
جۇرەسىڭ دە قوياسىڭ، جۇرەسىڭ دە.
ءبىرى يتەرىپ كەۋدەمنەن، ءبىرى شالىپ،
تاستاعىسى كەلەدى كۇرەسىنگە.
فاريزاجان، سەن سونى بىلەسىڭ بە؟...
جانارىمدى تۇمانمەن تۇمشالادىم،
...سەرىپپەسى ءۇزىلىپ تۇر ساداعىم.
جىگىتىنەن قازاقتىڭ دوس تابا الماي،
قىز دا بولساڭ مەن ساعان مۇڭ شاعامىن.
اۋىرلار دەپ ويلاپ پا ەم مۇنشا ءحالىم...
اقىن بولىپ نەسىنە جاراتىلدىم،
اراسىندا قاپ قويماي قارا ءتۇننىڭ.
قاسيەتىن سەزەم دەپ انا ءتىلدىڭ،
قاۋىرسىنى قالمادى قاناتىمنىڭ.
قۋ تىرلىككە قۇل بولىپ، اياڭ باسىپ،
قۇلاشىمدى جايا الماي باراتىرمىن.
مومىن ەدىم، جاقسى ەدىم، ۇياڭ ەدىم،
اتتاپ ءوتتىم ولاردىڭ قيا بەلىن.
ەندى، مىنە، قاۋقارسىز قۇر اشۋدى،
جيا بەرگىم كەلەدى، جيا بەرگىم.
ماڭدايىمنان سيپاعان ءبىر جان بولسا،
ەندى قالعان ءومىرىمدى قيار ەدىم.
بىلمەيمىن، بۇزىقپىن با، جىندىمىن با؟!
كەپ تۇرادى تىلەگىم مۇڭدى-مۇڭعا.
ەندى قالعان ءومىردىڭ قۇردىمىندا،
ولتىرسە دە كومبەيمىن جىردى قۇمعا!
ءنول بولادى دەپ ايتام، جالتارمايمىن،
كوبەيتسەڭ دە قانشاما مىندى-مىڭعا...
اينالاعا قارايىق انىق بارلاپ،
(ءتۇن كەتكەسىن، كۇن شىعىپ، جارىق بولماق)،
He تۋرالى جىرلاساق، فاريزا-قىز،
باعىشتايىق ءبارىن دە حالىققا ارناپ.
فاريزا، فاريزاجان، فاريزا-قىز،
بىرىمىزدەن ءبىرىمىز ارىلارمىز.
توم-توم بولىپ دۇكەندە تۇرماساق تا،
پودۆالداعى ارحيۆتەن تابىلارمىز...

---