- 04 اقپ. 2020 00:00
- 228
عافۋ ەت مەنى، ەسەگىم!
ءبىر كۇنى قوجاناسىر ەسەگىنە كۇندەگىدەن وتىندى كوبىرەك ارتىپتى. جۇگىنىڭ اۋىرلىعىنان بولار، ەسەگى قيقارلىق قىلىپ، جۇرمەي تۇرىپ الىپتى. ەسەگىن ارى-بەرى سوگىپ، ۇرىپ تۇرعانىن پاتشا كورىپ، وعان باقىرىپ:
— ءوزى كىشكەنە جانۋارعا وسىنشا وتىن ارتقانىڭ جەتپەگەندەي، ونى ۇرعانىڭ نە؟
قوجاناسىر ەسەگىنىڭ قۇلاعىنا سىبىرلاپ:
— عافۋ ەت، مەنى ەسەگىم، سەنىڭ وسىنداي جوعارى مارتەبەلى كىسىلەردەن دوستارىڭنىڭ بارىن بىلمەپ ەدىم، — دەيدى.