InfoHub Logo

باياعى زاماندا جىلقى ەمىن-ەركىن ءوز بەتىمەن جۇرگەن جابايى اڭ ەكەن. ەشقانداي ايداۋ-قايىرۋدى بىلمەپتى. قىستى كۇندەرى قارى جۇقا جازىق دالانى، ءشوبى قالىڭ توعايدى، وزەن بويىنداعى قۇراقتى جەرلەردى، كول جاعاسىنداعى قالىڭ قوپانى مەكەندەپتى. ال جازدى كۇندەرى تاۋعا شىعىپ، شالعىنى مول ساي-سالادا جايىلىپ ءجۇرىپتى. قالىڭ قاراعاي اراسىنداعى القاپتار مەن قۇيقاداي جون-جوتانى شارلاپ، سول ماڭدا جۋساپتى.

ءبىر كۇنى جىلقى قاتپار-قاتپار تاۋ اراسىنداعى ءبىر القاپقا بارىپ، سونداعى شۇيگىن شوپكە، كوگوراي شالعىنعا مالتىعا كومىلىپ، بەيقام جايىلىپ ءجۇرىپتى. ءورىسى كەڭ، جايىلىمى جالپاق، كوڭىلى جاي ەكەن. ءسويتىپ جۇرگەندە، وسى اراعا ءبىر بۇعى اۋىپ كەلىپتى. شۇرايلى القاپتىڭ ءشوبى مول بولعان سوڭ، جىلقى جەتەدى عوي دەپ، قىزعانىش بىلدىرمەپتى. ەكەۋى قاتار جايىلا بەرىپتى.

         كەلە-كەلە بۇعى وسى ءبىر شۇرايلى القاپتى تەك جالعىز ءوزى عانا مەكەندەۋدى ماقسات ەتىپتى. سودان كورىنگەن جەردە جىلقىعا ءتيىسىپ، مۇيىزدەي باستاپتى.

         تىنىشتىعى بۇزىلىپ، كەلىمسەك بۇعىدان ءجابىر كورگەن جىلقى ارىز ايتىپ، ادامعا بارىپتى.

         – مەن تاۋ قويناۋىنداعى شالعىندى القاپتا ەمىن-ەركىن جايىلىپ ءجۇر ەدىم، ەشكىمگە كەسىر كەلتىرمەدىم. سودان قاسىما بۇعى كەلدى. ءشوپ تە، جايىلىم دا جەتەتىن بولعان سوڭ، جايىلىم مول عوي دەپ، ونى ەركىنە جىبەردىم. ۇندەگەم جوق. ءبىراق سوڭعى ۋاقىتتا بۇعى مەنى مۇيىزدەپ، قۋا باستادى. تىنىشتىق بەرمەي، جابىرلەيتىن بولدى. ەندى ونى ءوز مەكەنىمنەن قالاي قۋامىن؟ سەن كومەكتەسپەس پە ەكەنسىڭ؟ – دەپ قيىلا ءوتىنىپتى.

         قولعا تۇسپەي جۇرگەن اساۋ جىلقىنىڭ بۇل مۇڭىن ەستىگەن سوڭ، ادام وعان شارت قويىپتى:

         – مەن بۇعىنى قۋىپ تاستايمىن، ول قولدان كەلەدى. ءبىراق مەن جاياۋمىن عوي. ول ءۇشىن سەنىڭ ۇستىڭە ءمىنىپ الۋىم كەرەك.

         بۇعىدان كورگەن ءجابىر-جاپاسى ءۇشىن جىلقى امالسىزدان ادامنىڭ ايتقان شارتىنا كونىپتى.

         سول جەردە ادام جىلقىنى نوقتالاپ ءمىنىپ الادى دا، بۇعى جۇرگەن القاپقا كەلەدى. قولىنا ۇزىن سويىل ۇستاعان ادامنىڭ قاراسىن كورگەن زاماتتا بۇعى جان ساقتاۋ ءۇشىن تاۋ-تاۋدان اسىپ، قالىڭ ورماننىڭ ىشىنە ءسىڭىپ كەتىپتى.

         بۇعىدان قۇتىلعانىنا قۋانعان جىلقى:

         – راقمەت ساعان، ادام! سەن مەنىڭ جالعىز دوسىم ەكەنسىڭ، – دەپتى ولەردەگى ءسوزىن ايتىپ. – ەندى مەن ساعان قانداي قىزمەت ەتسەم ەكەن؟..

         سوندا ادام ويلانىپ تۇرىپ، ءوز قالاۋىن ايتىپتى:

         – سەن وسى شالعىندا جايىلىپ جۇرە بەر، – دەپتى، الداعى ءىسىن ءتۇسىندىرىپ. – بۇدان بىلاي سەن مەنەن قاشۋشى بولما. ساعان قيانات جاسامايتىنىما كوزىڭ جەتتى عوي. ماعان قاجەت بولا قالساڭ، ءوزىم كەلىپ ۇستاپ مىنەتىن بولايىن.

         جىلقى ادامنىڭ ايتقانىنا كونىپتى. ءسويتىپ، سودان بەرى جىلقى ادامعا قىزمەت ەتىپ كەلەدى ەكەن. شارۋاسى بىتكەن سوڭ، ادام بوساتىپ جىبەرسە، تاۋ اراسىنداعى شالعىنعا بارىپ، اۋناپ-قۋناپ جۇرە بەرەدى ەكەن.

ال بۇعى اداممەن دوستاسقان جىلقىنىڭ ماڭىنا جولاماي، ورمان اراسىن، تاۋدىڭ ءىشىن جايلاپ، قاشىقتا جۇرەدى ەكەن.

---