- 14 ءساۋ. 2015 00:00
- 280
كارىلىك تۋرالى
بار بولسا ءبىلىم،
سەن سويلە، ءتىلىم،
جان مەنەن دەنە بىرىندە.
ويلاساڭ، كوڭىل،
وزىڭە جەڭىل،
قايراتىڭ قالىڭ كۇنىندە.
جاس كوڭىلدە جارىق بار،
كارىدە كەمدىك انىق بار.
نە شىقپاس جاستان،
قايتپايدى تاستان،
ىزدەنۋگە كۇشىڭ بار.
سايرانداپ ءجۇرىپ،
سانسىزدى ءبىلىپ،
قالىپسىز، قىزىق ءىسىڭ بار.
جاستىقتان قىزىق ءىس بولماس،
كارىدە اقىل، كۇش بولماس.
قايراتىڭ قالىپ،
اقىلدان تانىپ،
كارىلىك كەلسە باسىڭا،
كادىرىڭ كەتىپ،
زامانىڭ ءوتىپ،
جان جۋىماس قاسىڭا.
كارىلىك دەگەن جۇمىس بار،
ارتىندا تاياۋ ءبىر ءىس بار...
ازايىپ كۇشىڭ،
ساۋدىراپ ءتىسىڭ،
شالبارداي بولىپ بەت كەتسە،
وت باسىن بەرمەي،
ءۇي ءىشىن كورمەي،
سۇيەگىڭ قالىپ، ەت كەتسە،
تىزەڭدى بۇگىپ يە الماي،
كيىمىڭ جوندەپ كيە الماي...
قۋارىپ مۇرتىڭ،
سۋالىپ ۇرتىڭ،
تۇزدەگى قۋ باس جاقتانىپ.
تۇرا الماي جاتىپ،
بىلشىلداپ، شاتىپ،
وتكەن كۇندى ايتىپ ماقتانىپ.
جارىعىڭ ءوشىپ كوڭىلدەن،
كارىلىك جامان ولىمنەن.
قىزارىپ كوزىڭ،
ەزىلىپ ءسوزىڭ،
جاستىعىڭ ءتۇسىپ ويىڭا.
يەكپەن شايناپ،
تىلىڭمەن ايداپ،
جەگەن اس جۇقپاي بويىڭا.
ەت جەگەن سايىن قاقالىپ،
ءاز ولىمگە تاقالىپ.
بۇگىلىپ بەلىڭ،
تاۋسىلىپ ءالىڭ،
اياق پەن بەلىڭ قۇرىسىپ.
«كارى ءيتىم، شات»— دەپ،
«سويلەمەي جات»—دەپ،
قاتىنىڭ كەتسە ۇرىسىپ.
ولمەگەنگە قارا جەر،
ونان دا ءوزىڭ بارا بەر.
قايعى ەمەس قازا،
بولمايمىن نازا،
نوقتالى باسقا ءبىر ءولىم.
تۋعان جان ولمەك،
تاعدىرعا كونبەك،
كىمدى المايدى بۇل ءولىم.
شال بولماي-اق ولەيىك،
اللا ىسىنە كونەيىك.
قىزۋسىز ءتانىڭ،
سەزىمسىز جانىڭ –
بولادى كارىلىك بەلگىسى.
ونى دا سەزبەي،
ءۇمىتىن ۇزبەي،
كەلمەيدى شالدىڭ ولگىسى.
الپىستان ءارى بارماڭدار،
بايقاماي شال بوپ قالماڭدار!
سەن سويلە، ءتىلىم،
جان مەنەن دەنە بىرىندە.
ويلاساڭ، كوڭىل،
وزىڭە جەڭىل،
قايراتىڭ قالىڭ كۇنىندە.
جاس كوڭىلدە جارىق بار،
كارىدە كەمدىك انىق بار.
نە شىقپاس جاستان،
قايتپايدى تاستان،
ىزدەنۋگە كۇشىڭ بار.
سايرانداپ ءجۇرىپ،
سانسىزدى ءبىلىپ،
قالىپسىز، قىزىق ءىسىڭ بار.
جاستىقتان قىزىق ءىس بولماس،
كارىدە اقىل، كۇش بولماس.
قايراتىڭ قالىپ،
اقىلدان تانىپ،
كارىلىك كەلسە باسىڭا،
كادىرىڭ كەتىپ،
زامانىڭ ءوتىپ،
جان جۋىماس قاسىڭا.
كارىلىك دەگەن جۇمىس بار،
ارتىندا تاياۋ ءبىر ءىس بار...
ازايىپ كۇشىڭ،
ساۋدىراپ ءتىسىڭ،
شالبارداي بولىپ بەت كەتسە،
وت باسىن بەرمەي،
ءۇي ءىشىن كورمەي،
سۇيەگىڭ قالىپ، ەت كەتسە،
تىزەڭدى بۇگىپ يە الماي،
كيىمىڭ جوندەپ كيە الماي...
قۋارىپ مۇرتىڭ،
سۋالىپ ۇرتىڭ،
تۇزدەگى قۋ باس جاقتانىپ.
تۇرا الماي جاتىپ،
بىلشىلداپ، شاتىپ،
وتكەن كۇندى ايتىپ ماقتانىپ.
جارىعىڭ ءوشىپ كوڭىلدەن،
كارىلىك جامان ولىمنەن.
قىزارىپ كوزىڭ،
ەزىلىپ ءسوزىڭ،
جاستىعىڭ ءتۇسىپ ويىڭا.
يەكپەن شايناپ،
تىلىڭمەن ايداپ،
جەگەن اس جۇقپاي بويىڭا.
ەت جەگەن سايىن قاقالىپ،
ءاز ولىمگە تاقالىپ.
بۇگىلىپ بەلىڭ،
تاۋسىلىپ ءالىڭ،
اياق پەن بەلىڭ قۇرىسىپ.
«كارى ءيتىم، شات»— دەپ،
«سويلەمەي جات»—دەپ،
قاتىنىڭ كەتسە ۇرىسىپ.
ولمەگەنگە قارا جەر،
ونان دا ءوزىڭ بارا بەر.
قايعى ەمەس قازا،
بولمايمىن نازا،
نوقتالى باسقا ءبىر ءولىم.
تۋعان جان ولمەك،
تاعدىرعا كونبەك،
كىمدى المايدى بۇل ءولىم.
شال بولماي-اق ولەيىك،
اللا ىسىنە كونەيىك.
قىزۋسىز ءتانىڭ،
سەزىمسىز جانىڭ –
بولادى كارىلىك بەلگىسى.
ونى دا سەزبەي،
ءۇمىتىن ۇزبەي،
كەلمەيدى شالدىڭ ولگىسى.
الپىستان ءارى بارماڭدار،
بايقاماي شال بوپ قالماڭدار!