ماما تۋعان كۇنىمەن قۇتتىقتاۋ، تىلەك
قىمباتتى ماما!
بۇل كۇندە سىزگە پەرزەنتتىك ماحابباتىمىز جۇرەك تۇپكىرىندە ءاردايىم تەربەتىپ جۇرەتىن ەڭ ىزگى دە ىستىق سەزىمىمىزدى بىلدىرگىمىز كەلەدى. تاعدىردىڭ جازۋىمەن بۇيىرعان بەس تال گۇلىڭىزدى ءبىر ءوزىڭىز ايالاپ، ءبىزدى جەتكىزسەم دەپ تالاي كۇندەرىڭىز بەن تۇندەرىڭىزدى كۇلكىسىز دە ۇيقىسىز وتكىزگەنىڭىزدىڭ قاندايلىق ازاپ ەكەنىن الدىمىز بالالى بولىپ، سوڭىمىز سىزگە كۇيەۋ بالا مەن نەمەرە قۋانىشىن سىيلاساق دەگەن ويدا جۇرگەندە جەتە تۇسىنگەندەيمىز. سودان دا بولار، جان-جاققا تاراپ كەتسەك تە ەسىل-دەرتىمىز ءوزىڭىز جىلىتىپ وتىرعان التىن ۇيامىزدا، «التىندارىمنىڭ ءبىرى كەلىپ قالار ما ەكەن»، دەپ ۇلكەن جولعا ۇنەمى كوز تىگىپ جۇرەتىن وزىڭىزدە. تورىققاندا — اقىلشىمىز، جابىققاندا — ساعىنىشىمىز، ءوزىڭىزسىز. مىناۋ ءومىر ءسىز ارقىلى قىزىق، ماعىنالى، قىمبات. قۇداي سىزگە الداعى كەزدە تەك باقىتتى عۇمىرىن بەرگەي.
الپەشتەگەن، ايالاپ اسىراعان،
اياۋلى انا، اق نيەت اسىل ادام.
ۇرپاق ءۇشىن تىرلىككە نۇرىن توككەن،
قيىن-قىستاۋ كۇندە دە جاسىماعان.
سىزداعاسىز،
سان رەت مۇزداعاسىز،
شاكىرتكە دە،
بىزگە دە ىزگى اناسىز.
باعىمىزدىڭ بۇلبۇلىن سايراتاتىن،
جانىمىزدىڭ جايلاۋى ءسىز عاناسىز.
لاۋلايمىز دا، ءسىز باردا جانامىز دا،
قوسىپ ءسىزدى سان انگە، سان اڭىزعا.
ايالاعان اققۋىن ايدىنداي بوپ
اسىل انا، جۇرە بەر ارامىزدا!
* * *
اياۋلى انا! شىعار شىڭدارىڭىز، باعىندىرار بيىكتەرىڭىز، الار اسۋلارىڭىز كوپ بولسىن! ءارقاشان اللانىڭ نازارىندا، باقىتتىڭ بازارىندا شالقىپ تاسىپ جۇرە بەرىڭىز! سىزگە سارقىلمايتىن دەنساۋلىق، تاۋسىلمايتىن باقىت تىلەيمىز! ارامىزدا بۇگىنگى كۇندەي جارقىراپ، كۇلىپ-ويناپ جۇرە بەرىڭىز!
ءومىردىڭ ءار قىرىنان ىزدەپ اراي،
باقىت قۇسى سامعاسىن سىزگە قاراي.
الپىستىڭ اسۋىنان ەركىن اسىپ،
ءساتتى قادام باسىڭىز جۇزگە قاراي!
* * *
و، انا!
نەتكەن عاجاپ ەسىم ەڭ!
سەن دەگەندە ەلجىرەپ،
سەن دەگەندە كوسىلەم.
سەن دەگەندە شالقيمىن،
بولاتتاي جانىپ، بالقيمىن.
اقشاقارداي اينالىپ،
قىل گۇلىندەي جايقالىپ،
سامالىڭ بوپ اڭقيمىن.
سەن ءۇشىن تارتىپ تاۋقىمەت،
نايزاعايدىڭ ۇشقىنىن
جۇرەگىمە شانشيمىن.
و، انا!
نەتكەن جەڭىل ەسىم ەڭ!
ءۇش ارىپتەن قۇرالىپ،
ءۇش ءجۇزدى جالعاستىرىپ ەڭ.
ماڭگىگە مۇراعاتتاۋلى
باعا جەتپەس شەجىرەڭ.
تىڭداۋشى، ءبىر ءسات ەلەڭ ەت!
ايتۋعا جەڭىل ەمەس پە؟
«انا» دەپ ءتىل قات، كەرەمەت!
و، انا!
تىرەگىم دە ءوزىڭسىڭ،
جۇرەگىمدە ءوزىڭسىڭ،
ايتاتىن اركەز ءسوزىمسىڭ.
ءوزىڭسىڭ انا، ءوزىڭسىڭ،
از قىزىققا ءماز بولعان،
كوكىرەگىڭە ناز تولعان،
جاتقا كەتسەم ءتورىمسىڭ.
ءىس باستاعان وڭ قولدان،
باتا بەرىپ وڭ جولدان،
قۇلىنىم دەيسىڭ ايمالاپ.
اينالايىن، انا جان،
ماداقتاۋعا تۇلعاڭدى،
جالىقپايمىن قايتالاپ.
دۇرىسىمدى اسىرعان،
بۇرىسىمدى جاسىرعان،
مەن گۇل بولسام قىرمىزى،
سەنسىڭ انا — جايعان ب ا ق!
و، انا!
نەتكەن بايتاق ەدىڭ سەن!
جەر انادايسىڭ كەرىلسەڭ.
يەن قۇشاعىڭ بىردە تار،
بىردە شەكسىز، بىردە جار،
قاسيەتىڭنەن اينالدىم!
بۇرىمدى شاشىڭ تولقىنداي،
مايلانعان وزەن سياقتى.
جانارىڭا جاس تولماي،
باستاۋدان بويلاپ ول اقتى،
كەي كەزدە تاڭعى شىقتارداي،
تۇرادى مۇڭمەن مولدىرەپ،
كىرپىگىڭە جارماسىپ،
ۇزىلەيىن دەپ ۇلبىرەپ.
و، انا!
نەتكەن قامقور جان ەدىڭ!
بىلەگىڭدى سىبانىپ،
الدەنەگە قۋانىپ،
تىنىپ تاپپاي جۇرەسىڭ.
قاباقتى دا شىتاسىڭ،
جىبەك كويلەك كەپكەنشە،
سونداي جايلى مىنەزىڭ!
ءوز باقىتىن، قۋانىشىن ءوزى ومىرگە اكەلگەن پەرزەنتتەرىنىڭ قىلىعىنان، قىزىعىنان ىزدەيتىن اياۋلى انام مەنىڭ! سىزگە الەمدەگى بار جاقسى تىلەكتى ۇيىپ-توكسەم دە از. اللا سىزگە ەڭ الدىمەن مىقتى دەنساۋلىق بەرسىن! ءارقاشان جۇزىڭىزدەن مەيىرىم نىشانى كەتپەي، اينالاڭىزعا نۇرىڭىزدى شاشىپ، انالىق باققىتقا كەنەلىپ جۇرە بەرىڭىز!!!
باتىر دا تۋعان انادان، اقىن دا تۋعان انادان،
انانىڭ بيىك تۇعىرى — انادان تۋعان بار ادام.
پايعامبارىمىز مۇحاممەد انانى قۇرمەت ساناعان،
اناعا ماڭگى بورىشتار ەلدەگى بارلىق دانا ادام.
اق ءسۇتىن بەرىپ وسىرگەن، بۇزىق بولسام — كەشىرگەن.
ءتىلىن السام — اينالعان، كۇنام بولسا -وشىرگەن.
اق اناشىم،اناشىم، ساعان ءتانتى بالا شىن!
ءمولدىر، كاۋسار بۇلاقسىڭ، مەن سۇرىنسەم — جىلاپسىڭ،
شىڭعا شىقسام — قۋانىپ، مەن قۇلاسام — قۇلاپسىڭ،
اق اناشىم، اناشىم، سەنبەي بار ما جاناشىر.
انا
انا دەگەن — ۇلى ەسىم!
و، انا!
نەتكەن ۇلى ەسىم ەڭ!
تۇرسا دا قاجىپ تاعدىرى،
بار شاتتىعىم — بالا دەپ،
ءتانىن تورلاپ تاڭ نۇرى،
ءمىن باقپاي ۇرپاق وسىرگەن.
بار قاتەنى كەشىرگەن،
جاسايدى ماڭگى ارۋانا
جالعاسىپ تاريح كوشىمەن.
اساۋداي اسىل بەينەسى،
كەتپەيدى ادام ەسىنەن.
بالاسىن باسسا باۋىرىنا،
ءنار تامعان اق توسىنەن.
بارماقتاي جاتقان باقىتتى
ارتىق كورگەن وزىنەن.
ول — ءسابي، سوندا جىلايدى،
ىنتىزار كومەك سۇرايدى،
«ىڭگا» دەگەن سوزىمەن.
* * *
بۇگىن — انامىزدىڭ تۋعان كۇنى. وسىعان وراي، ارداقتى دا اسىل اناشىمىزدى شىن جۇرەگىمىزدەن قۇتتىقتايمىز. دەنىڭىزگە ساۋلىق، شاڭىراعىڭىزعا ىرىس-بايلىق، كوڭىلىڭىزگە سەزىمنىڭ شالقىعان شاتتىعىن تىلەيمىز. ءاردايىم وسى قالپىڭىزدان تانباي، جەتىستىكتەن جەتىستىككە جەتە بەرىڭىز. وتباسىڭىزدان ىنتىماق، باسىڭىزدان ب ا ق تايماسىن. جۇزىڭىزدەن شۋاق كەتپەي، عۇمىر بويى ماز-مەيرام بولىپ، ءومىردىڭ قىزىعىنا تويماي، ورتامىزدا جۇرە بەرىڭىز. دوس-جاران مەن تۋعان-تۋىس الدىندا ابىرويىڭىز ارتىپ، اڭساعان ارماندارىڭىزدىڭ اسۋلارىنا شىعا بەرىڭىز. جۇلدىزىڭىز جوعارى، مەرەيىڭىز ۇستەم بولىپ، قۋانىشقا كەنەلىڭىز.
* * *
ۇل-قىز ءوسىرىپ، نەمەرەلەرىنىڭ قىمباتتى اناسى، سۇيىكتى اجەسى بولىپ وتىرعان 60-تىڭ اسۋىنا شىققان .......... تۇرعىندارى ........ پەن ......... مەرەيتويلارىمەن قۇتتىقتايمىز.
* * *
اسىل انام، نۇر شاشقانداي كەلبەتىڭ،
سەنسىز باسىپ جۇرە الام با جەر بەتىن؟
ءبىر قولىڭمەن بالاڭ جاتقان بەسىكتى،
ءبىر قولىڭمەن ۇلى الەمدى تەربەتتىڭ.
انا، جانىم، جۇرە بەرشى قاسىمدا،
سەن وتپەگەن، بالكىم، وسى اسۋ ما؟
اركەز ماعان باتا بەرىپ جول نۇسقاپ،
ايتاتىنسىڭ: «قۇلىنىم-اۋ، جاسىما!».
سۇم تاعدىردى كەشىپ ءوتتىڭ باسىمنان،
سوندىقتان دا شيراق بولدىڭ جاسىڭنان.
كەشىر انا، قاتەلەسسەم كەشە كور،
ءبىراق الىس كەتە كورمە قاسىمنان.
* * *
قانداي ىستىق انا دەگەن اركىمگە،
«قۇلىنىم!» دەپ وتىراتىن ءار كۇندە.
بارىمىزگە بەسىك جىرىن ۇيرەتكەن،
انالاردىڭ ماڭداي تەرى بار تۇندە.
* * *