دۇنيە، ويلاي بەرسەم، جالعان دەيدi،
اركىم دi الەككە تەك سالعان دەيدi.
دۇنيەنi ولە-ولگەنشە قۋىپ-قۋىپ،
اۋىزى اڭقيىپ [قۇر بوسقا] قالعان دەيدi.

حيكايات ءسوز باستايىن اۋەل باستان،
بۇل كۇندە ءجۇيرiك قايدا تاپتان اسقان؟!
ءسوزىم دi قۇپ تىڭدايتىن عازيز بولسا،
حيكايات ءسوز جازايىن بiراز داستان.

زاماندى جىلدان-جالعا قۋلاندىردى،
بويىڭدى التىن-كۇمىس بۋلاندىردى.
كەلگەندە ءجۇز-توقسانعا بiر ءولىم بار،
كوزiڭدi ءالi-اق بiر كۇن سۋلاندىردى.

دۇنيەدەن نەشە-نەشە ءوتتi-اۋ جاندار،
قۇدايدان زار جىلايدى قورىققاندار.
كەۋدەمدە ءتۇرلiء-تۇرلi ۋاقيعام بار،
ايتايىن، تىڭداساڭىز، جاراندار!

ءوتiپتi بiزدەن بۇرىن مۇرسالدارى،
دۇنيەدەن وتپەيمىن دەپ سونىڭ ءبارi.
قىزىعى بiر كۇنگiدەي بولمايدى ەكەن،
پاتشالىق، تاقتا تۇرىپ، قۇرساڭ-داعى!

اراسى – توپىراق پەن التىن، كۇمىس،
اعاشتىڭ ءبارiنە دە بiتپەس جەمىس.
بiرەۋ-باي، بiرەۋ-جارلى، بiرەۋ-كارiپ،
دۇنيەنi جاراتقان جوق تiپتi تەگiس.

التىننان جەر استىندا كىم گە پايدا؟
دۇنيەدە اجال كەلسە، بولماس ايلا،
بولماعىڭ جاقسى-جامان قۇدiرەتتەن،
ءشوپ شىقپاس، سۋ جۇرمەسە تەرەڭ سايعا!

بiز-تۇلكi، اجال بۇركiت قويمايتۇعىن،
ءناپسىمىز- بiر اجداھا تويمايتۇعىن.
كۇنامىز- مىقتاپ تيگەن ول- بiر كيىم ،
نارسەگە ودان باسقا بولمايتۇعىن!

تiءلىمىز- وتكiر قىلىش قويعان قايراپ،
جۇتادى وتىز تiسiڭ، ءناپسiڭ شايناپ.
تامىرىڭ الپىس ەكi-جiپ سەكiلدi
بەكiتiپ دۇنيەنi قويعان بايلاپ!

---