ءبىر باعىلاندى سويعىزىپ،
ىرگەگە جاستىق قويعىزىپ،
ۇيىنە بولىس كەپ وتىر.
كۇيرىققا باۋىردى استارلاپ،
پىس-پىس ەتىپ قوس قولداپ،
سىلقىلداتىپ جەپ وتىر.
قاسىنداعى حاتشىسى،
الاڭعاسار اتشىسى -
ولار دا اساپ جاتىر-اۋ.
پوشتابايىڭ - پاقىرىڭ،
(اساساڭشى اقىرىن!)
قاقالدىڭ عوي، باتىر-اۋ!
بايبىشە مەن باي دا توق،
قوناقتان كۇتىپ پايدا جوق.
ءوز تاباعى وزىندە...
ءبىر بالا وتىر اناداي،
بەتى-قولى قارا ماي،
كەزى بولىس كوزىندە.
كاتقان توڭى قاۋدىراپ،
تاباققا كوزى جاۋدىراپ،
وتىر بالا ەسىكتە.
اۋزى تولعان تۇكىرىك،
«كەت!»- دەپ قويادى جەكىرىپ
قاتار تۇرعان كۇشىككە.
ءبىر مەزگىلدە حاتشى يۆان،
ءبىر جىلىك اپ اتشىدان،
ەسىككە قاراي لاقتىردى.
جىلىك جەرگە جالپ بەردى،
جالپ بەرگەندە، تاپ بەردى،
تاپ بەرگەندە، شاپ بەردى.
He كۇتىپ بولار كۇشىكتەن؟
تىستەي سالىپ، ەسىكتەن
سىپ ەتىپ شىقتى دالاعا.
كۇشىككە قايناپ زىعىرى،
ارتىنان شىقتى جۇگىرە
ىلە-شالا بالادا.
قويشى دا بولسا بالا ەدى...
بالانى نە دەپ بولادى؟!
كوڭىلىنە قاتتى العانى.
شىنىمەن كوزگە جاس الىپ،
ءۇيدى بارىپ تاسالاپ،
كۇشىكتى تەۋىپ قالعانى.
ۇيدە وتىرعان بايبىشە:
«ا، جۇگىرمەك، قوي دەسە!..»-
دەپ بالاعا جەكىردى.
سوندا بولىس ىڭق ەتىپ،
ءۇيدىڭ ءىشىن مۇڭكىتىپ،
«ءوھ!» دەپ ءبىر كەكىردى.

---