ءالاۋلاي،ءالاۋلاي، ءالاۋلاي!
ىلعي ەت جەپ جۇرەدى ەلدە بولىسىڭ-اي.
ىلعي عانا قۇيرىق پەن باۋىر جەر ەدىم،
ەگەر عانا مەن دە بولسام اۋىلناي، اۋىلناي.
مىنا قولدىڭ سالاسىنان ماي تامار،
ءىشىپ بولماي قىمىز دەگەن جاي قالار.
بولىس بولسام، ارمانىم نە، ۋا، شىركىن!
ءبىراق مىنا قويدى كىم باعار، كىم باعار؟
ءالاۋلاي، ءالاۋلاي، ءالاۋلاي!
ساعيلاسى ماعان كوزىن سالادى-اي!
Heگe دەسەڭ، مەنى ءتۇرتىپ قالادى-اي،
ءتۇرتۋ تۇگىل، كەيدە نۇقىپ «ادىرالاي»،
سانىمنان دا شىمشىپ-شىمشىپ الادى-اي!
ءالاۋلاي،ءالاۋلاي، ءالاۋلاي!
وي، قوي، وي، قوي، وي، بۇزىلعان، سوققان-اي،
مىنا ءىسىڭدى ەگەر بىلسە، بالەم، باي،
ەكەۋمىزدى ايداپ شىعار قوساقتاي،
قوي، بۇزىلعان، قوي، جولاما، قوي، ويباي!
قوي دەمەكشى، قويىم قايدا، ءتاڭىر-اي؟
تاپقان با ەكەن كەبەنەگى تاقىر جاي؟
كۇننىڭ كوزى ىسىپ كەتتى-اۋ، اپىرماي،
قيىن بولدى-اۋ اقساق قويداي پاقىرعا-اي!
ساعيلا بۇگىن تۇششى قاتىق بەرسە ەگەر،
جارار ەدى-اۋ، اپىرماي، اپىرماي!
شۋلاي بەرمە، شوپان اتا، ءشاي، شەي، ءشاي!

---