تۇنگە كاراي،
تۇيسىك سالىپ،
تاڭ اتقانشا نە بولادى؟!
(ونى قايدان بىلەيىن)
بۇكىل ادام بالاسىنا تەك جاقسىلىق تىلەيىن،
ورتاسىندا سولاردىڭ مەن،
ويناپ-كۇلىپ جۇرەيىن.
ماۋجىراعان كۇللى الەم،
جاقسى جاتىپ، جاي تۇرسىن.
ادامزاتتىڭ توسەگىنە،
توڭكەرىلگەن اي تۇنسىن.
قىلاۋى جوق، قىستارى اپپاق،
امان-ەسەن ماي تۋسىن،
تاڭسارىدە، ادامزاتقا،
ارناپ گيمن ايتىلسىن!
مەنىڭ مىنا عاسىرىمنىڭ كەزىندە،
ءبىر جاقسىلىق،
تىنىم الماي، جەردىڭ بەتىن كەزۋدە.
كۇتۋدە ونى كۇتۋدە ونى،
كۇللى عالام توزۋدە.
اقىرىندا توعىسادى،
سەزىمدەر كەپ سەزىمگە!
ادامزات پەن تابيعاتتىڭ،
تاۋسىلمايدى قورەگى.
قايىرىمسىز قارا تاس تا،
ءوز جەمىسىن بەرەدى.
قۇل بولماسپىز، قۇنداقتايىق،
الديلەيىك ءبارىمىز،
تىنىشتىق دەپ اتالاتىن ءسابي ءوسىپ كەلەدى.
ۇرەيمەنەن وتەدى ىلعي تۇنجىراعان تۇندەرىم
سول ءسابيدى الديلەگەن ادامزاتپەن بىرگەمىن.
قارعىس اتسىن!
اتسىن قارعىس!
تۇنگە اينالىپ كۇندەرى،
سول ءسابيدى ۇيقىسىنان شوشىتسا ەگەر،
كىمدە-كىم!

---