- 05 ناۋ. 2024 04:03
- 444
سەرگىتۋ ساتتەرى
سەرگىتۋ ساتتەرى
ارمىسىڭ، ارداقتى اسپان - اتا!
ارمىسىڭ، مەيرىمدى جەر - انا!
ارمىسىڭ، شۇعىلالى التىن كۇن!
كۇلىپ شىقتى كۇن بۇگىن،
قۋانت ءبىزدى تاڭىرقاپ،
قۋاناتىن كۇن بۇگىن.
قايىرلى تاڭ، قايىرلى كۇن!
كۇلىپ شىقتى كۇن بۇگىن.
الما باققا بارايىق،
الما تەرىپ الايىق.
ەڭ ۇلكەنىن المانىڭ،
انامىزعا سىلايىق.
«كولەڭكە» ويىنى
كولبەڭ، كولبەڭ كولەڭكە
كولبەڭدەگەن كولەڭكەم.
تاسىپ پىسكەن بيدايدى،
ايتشى قالاي جينايدى؟
كولبەڭ، كولبەڭ كولەڭكە
كولبەڭدەگەن كولەڭكەم.
بىلاي، بىلاي جينايدى.
/بيداي ورۋدى قيمىلمەن كورسەتەدى/
كولبەڭ، كولبەڭ كولەڭكە
كولبەڭدەگەن كولەڭكەم.
قاپتاپ ۇشقان تورعايدان،
ونى قالاي قورعايدى؟
كولبەڭ، كولبەڭ كولەڭكە
كولبەڭدەگەن كولەڭكەم.
قاپتاپ ۇشقان تورعايدان،
ونى بىلاي قورعايدى
/كىش، كىش! قولدارىمەن كورسەتەدى. ءبارى بىرگە ايتادى /
قورعاپ قالعان بيدايدى،
قىرمانعا اكەپ جينايدى.
استىق ورعان بايلىعى،
قامباعا ءدان سىيمايدى.
ءبىز گۇلدەرشە وسەمىز،
جاپىراعى جايقالعان.
ساباقتارى سالالى،
جەلمەن بىرگە جايقالعان.
- سالەمەتسىڭ بە، تابيعات! /تىزە بۇگىپ، ءيىلىپ سالەم بەرۋ/
- سالەمەتسىڭدەر مە ورماندار، وزەن مەن كولدەر، تەڭىزدەر مەن تاۋلار!
/تۇرىپ ەكى قولىن بۇلعالايدى/
سالەمەتسىڭدەر مە قۇستار! /قولدارى ەكى جانىندا، قۇس سياقتى قانات قاعادى/
سالەمەتسىڭدەر مە اڭدار! /ورىندارىندا تۇرىپ، ايۋ سياقتى جۇرەدى، قويان سياقتى سەكىرەدى/
ورمانشى بالالاردى ماقتاپ كەتەدى.
«كوگەرشىندەر»
ءبىز ۇشامىز، ۇشامىز،
بار الەمدى قۇشامىز.
/قولدى ەكى جاققا قاناتشا كەرىپ، ءبىرىنىڭ ارتىنان ءبىرى شەڭبەر جاساي جۇگىرۋ/
ءاربىر ءۇي مەن قالاعا،
تىنىشتىق باقىت سىيلايمىز.
/ءبىر - ءبىرىنىڭ قولدارىنان ۇستاپ شەڭبەر قۇرۋ/
بىرىمىزبەن ءبىرىمىز،
قانەكەي دوس بولايىق.
/قولدى جوعارى كوتەرىپ، تومەن ءتۇسىرۋ/
كوكتەگى قۇس پەن ءشوپ تەربەگەن جەلدەيمىز،
تەڭىزدەگى جەلكەن مەن جاڭبىردان كەيىنگى سەلدەيمىز.
/قولدى تولقىنداتا قيمىلداتۋ/
ءبىز ءبارىمىز كۇنمەن دوس بولامىز.
/قولدى جوعارى كوتەرىپ، الاقانعا قاراۋ/
بويىڭدى سەرگەك تىك ۇستا
ەمىن – ەركىن تىنىستا
دەمىڭدى ىشكە تەز الدا،
سول قولىڭدى سوز العا.
قول ۇشىنا قارا دا،
ءۇشبۇرىش سىز اۋادا.
وڭ قول دا بوس تۇرماسىن،
شەڭبەر جاساپ زىرلاسىن
«مەنىڭ وتباسىم ەڭ...»
قولىمدا تۇرعان دوبىمدى
بالالارعا بەرەم كوڭىلدى.
وتباسى جايلى ورەلى،
اڭگىمە ايتىپ بەرەدى
/بالالار! مەن سەندەرگە دوپ لاقتىرامىن، سەندەر ونى قاعىپ الىپ،
وتباسىلارىڭ تۋرالى جاقسى سوزدەر ايتىپ، ماعان قايتا لاقتىراسىڭدار/
مىسالى:
ەڭ مەيرىمدى،
ەڭ كوڭىلدى،
ەڭ سپورتشى،
ەڭ تاتۋ،
ەڭ سۇكىمدى،
ەڭ قامقورشى،
ەڭ ەڭبەكسۇيگىش.
«دوستىقتا ءبىزدىڭ كۇش»
/بالالار شەڭبەرگە تۇرادى/
1، 2، 3.../ساناۋ/
جەلبىرە جالاۋشا!/قولدارىن جوعارى كوتەرىپ شايقايدى/
دوستىقتا ءبىزدىڭ كۇش! /ەكى الاقانىن ءبىر – بىرىمەن تۇيىستىرەدى/
دوستارمەن بىرگە جۇرەمىز،
بىرگە وينايمىز، كۇلەمىز!
بىرگە بالىق اۋلايمىز،
مىنە بىزدەر قاندايمىز!
بولىنبەيدى ىرگەمىز،
ءارقاشان دا بىرگەمىز!
ءوزىمدى جاقسى كورەمىن، /قولدى كەۋدەگە ايقاستىرۋ/
كۇن سايىن ءوسىپ كەلەمىن. /قولدى كوتەرۋ/
ويىنعا كىرەم كۇندە مەن، /ءبىر ورىندا سەكىرۋ/
ۇيقىعا باتام تۇندە مەن /قولدى جاققا سۇيەۋ/
سۋعا دا بارىپ تۇسەمىن، /ءجۇزىپ كورسەتۋ/
سودان سوڭ تاماق ىشەمىن /قاسىق ۇستاۋدى كورسەتۋ/
مامامنىڭ ءتىلىن الامىن /العا قاراي ءيىلۋ/
مىنە سونداي بالامىن! /قولدى العا سوزۋ/
دوستارمەنەن بىرگە ءبىز،
كۇلىمدەيىك كۇلەيىك.
قولدى سوزىپ كۇنگە ءبىز،
شات كوڭىلمەن جۇرەيىك
جاڭبىر جاۋىپ باسىلدى،
كۇننىڭ كوزى اشىلدى
اينالانىڭ بارىنە،
شۋاق - ساۋلە شاشىلدى.
كوڭىلدەنگەن بالالار،
الاقايلاپ قۋاندى.
«جارقىراتقان الەمدى،
مەن دە كۇندەي بولار ەم».
ءبىز گۇلدەرشە وسەمىز،
جاپىراعى جايقالعان.
ساباقتارى سالالى،
جەلگە ىرعالىپ شايقالعان.
ال، بالالار تۇرايىق،
ۇلكەن شەڭبەر قۇرايىق.
وڭعا، وڭعا ءتۇزۋ تۇر!
سولعا، سولعا ءتۇزۋ تۇر!
العا قاراي ءبىر ادىم،
ارتقا قاراي ءبىر ادىم،
جوعارى - تومەن قارايىق،
ورنىمىزدى تابايىق.
/قيمىلدارمەن دەمەلەنەدى/
اتامنىڭ الىپ كۇرەگىن،
اۋلانىڭ قارىن كۇرەدىم.
اجەمە مەن قۇدىقتان،
سۋ اكەلىپ بەرەمىن.
ەدەندى دە جۋامىن،
شاڭ - توزاڭدى قۋامىن!
سەرگىتۋ ساتتەرى جۇكتەۋ
ارمىسىڭ، ارداقتى اسپان - اتا!
ارمىسىڭ، مەيرىمدى جەر - انا!
ارمىسىڭ، شۇعىلالى التىن كۇن!
كۇلىپ شىقتى كۇن بۇگىن،
قۋانت ءبىزدى تاڭىرقاپ،
قۋاناتىن كۇن بۇگىن.
قايىرلى تاڭ، قايىرلى كۇن!
كۇلىپ شىقتى كۇن بۇگىن.
الما باققا بارايىق،
الما تەرىپ الايىق.
ەڭ ۇلكەنىن المانىڭ،
انامىزعا سىلايىق.
«كولەڭكە» ويىنى
كولبەڭ، كولبەڭ كولەڭكە
كولبەڭدەگەن كولەڭكەم.
تاسىپ پىسكەن بيدايدى،
ايتشى قالاي جينايدى؟
كولبەڭ، كولبەڭ كولەڭكە
كولبەڭدەگەن كولەڭكەم.
بىلاي، بىلاي جينايدى.
/بيداي ورۋدى قيمىلمەن كورسەتەدى/
كولبەڭ، كولبەڭ كولەڭكە
كولبەڭدەگەن كولەڭكەم.
قاپتاپ ۇشقان تورعايدان،
ونى قالاي قورعايدى؟
كولبەڭ، كولبەڭ كولەڭكە
كولبەڭدەگەن كولەڭكەم.
قاپتاپ ۇشقان تورعايدان،
ونى بىلاي قورعايدى
/كىش، كىش! قولدارىمەن كورسەتەدى. ءبارى بىرگە ايتادى /
قورعاپ قالعان بيدايدى،
قىرمانعا اكەپ جينايدى.
استىق ورعان بايلىعى،
قامباعا ءدان سىيمايدى.
ءبىز گۇلدەرشە وسەمىز،
جاپىراعى جايقالعان.
ساباقتارى سالالى،
جەلمەن بىرگە جايقالعان.
- سالەمەتسىڭ بە، تابيعات! /تىزە بۇگىپ، ءيىلىپ سالەم بەرۋ/
- سالەمەتسىڭدەر مە ورماندار، وزەن مەن كولدەر، تەڭىزدەر مەن تاۋلار!
/تۇرىپ ەكى قولىن بۇلعالايدى/
سالەمەتسىڭدەر مە قۇستار! /قولدارى ەكى جانىندا، قۇس سياقتى قانات قاعادى/
سالەمەتسىڭدەر مە اڭدار! /ورىندارىندا تۇرىپ، ايۋ سياقتى جۇرەدى، قويان سياقتى سەكىرەدى/
ورمانشى بالالاردى ماقتاپ كەتەدى.
«كوگەرشىندەر»
ءبىز ۇشامىز، ۇشامىز،
بار الەمدى قۇشامىز.
/قولدى ەكى جاققا قاناتشا كەرىپ، ءبىرىنىڭ ارتىنان ءبىرى شەڭبەر جاساي جۇگىرۋ/
ءاربىر ءۇي مەن قالاعا،
تىنىشتىق باقىت سىيلايمىز.
/ءبىر - ءبىرىنىڭ قولدارىنان ۇستاپ شەڭبەر قۇرۋ/
بىرىمىزبەن ءبىرىمىز،
قانەكەي دوس بولايىق.
/قولدى جوعارى كوتەرىپ، تومەن ءتۇسىرۋ/
كوكتەگى قۇس پەن ءشوپ تەربەگەن جەلدەيمىز،
تەڭىزدەگى جەلكەن مەن جاڭبىردان كەيىنگى سەلدەيمىز.
/قولدى تولقىنداتا قيمىلداتۋ/
ءبىز ءبارىمىز كۇنمەن دوس بولامىز.
/قولدى جوعارى كوتەرىپ، الاقانعا قاراۋ/
بويىڭدى سەرگەك تىك ۇستا
ەمىن – ەركىن تىنىستا
دەمىڭدى ىشكە تەز الدا،
سول قولىڭدى سوز العا.
قول ۇشىنا قارا دا،
ءۇشبۇرىش سىز اۋادا.
وڭ قول دا بوس تۇرماسىن،
شەڭبەر جاساپ زىرلاسىن
«مەنىڭ وتباسىم ەڭ...»
قولىمدا تۇرعان دوبىمدى
بالالارعا بەرەم كوڭىلدى.
وتباسى جايلى ورەلى،
اڭگىمە ايتىپ بەرەدى
/بالالار! مەن سەندەرگە دوپ لاقتىرامىن، سەندەر ونى قاعىپ الىپ،
وتباسىلارىڭ تۋرالى جاقسى سوزدەر ايتىپ، ماعان قايتا لاقتىراسىڭدار/
مىسالى:
ەڭ مەيرىمدى،
ەڭ كوڭىلدى،
ەڭ سپورتشى،
ەڭ تاتۋ،
ەڭ سۇكىمدى،
ەڭ قامقورشى،
ەڭ ەڭبەكسۇيگىش.
«دوستىقتا ءبىزدىڭ كۇش»
/بالالار شەڭبەرگە تۇرادى/
1، 2، 3.../ساناۋ/
جەلبىرە جالاۋشا!/قولدارىن جوعارى كوتەرىپ شايقايدى/
دوستىقتا ءبىزدىڭ كۇش! /ەكى الاقانىن ءبىر – بىرىمەن تۇيىستىرەدى/
دوستارمەن بىرگە جۇرەمىز،
بىرگە وينايمىز، كۇلەمىز!
بىرگە بالىق اۋلايمىز،
مىنە بىزدەر قاندايمىز!
بولىنبەيدى ىرگەمىز،
ءارقاشان دا بىرگەمىز!
ءوزىمدى جاقسى كورەمىن، /قولدى كەۋدەگە ايقاستىرۋ/
كۇن سايىن ءوسىپ كەلەمىن. /قولدى كوتەرۋ/
ويىنعا كىرەم كۇندە مەن، /ءبىر ورىندا سەكىرۋ/
ۇيقىعا باتام تۇندە مەن /قولدى جاققا سۇيەۋ/
سۋعا دا بارىپ تۇسەمىن، /ءجۇزىپ كورسەتۋ/
سودان سوڭ تاماق ىشەمىن /قاسىق ۇستاۋدى كورسەتۋ/
مامامنىڭ ءتىلىن الامىن /العا قاراي ءيىلۋ/
مىنە سونداي بالامىن! /قولدى العا سوزۋ/
دوستارمەنەن بىرگە ءبىز،
كۇلىمدەيىك كۇلەيىك.
قولدى سوزىپ كۇنگە ءبىز،
شات كوڭىلمەن جۇرەيىك
جاڭبىر جاۋىپ باسىلدى،
كۇننىڭ كوزى اشىلدى
اينالانىڭ بارىنە،
شۋاق - ساۋلە شاشىلدى.
كوڭىلدەنگەن بالالار،
الاقايلاپ قۋاندى.
«جارقىراتقان الەمدى،
مەن دە كۇندەي بولار ەم».
ءبىز گۇلدەرشە وسەمىز،
جاپىراعى جايقالعان.
ساباقتارى سالالى،
جەلگە ىرعالىپ شايقالعان.
ال، بالالار تۇرايىق،
ۇلكەن شەڭبەر قۇرايىق.
وڭعا، وڭعا ءتۇزۋ تۇر!
سولعا، سولعا ءتۇزۋ تۇر!
العا قاراي ءبىر ادىم،
ارتقا قاراي ءبىر ادىم،
جوعارى - تومەن قارايىق،
ورنىمىزدى تابايىق.
/قيمىلدارمەن دەمەلەنەدى/
اتامنىڭ الىپ كۇرەگىن،
اۋلانىڭ قارىن كۇرەدىم.
اجەمە مەن قۇدىقتان،
سۋ اكەلىپ بەرەمىن.
ەدەندى دە جۋامىن،
شاڭ - توزاڭدى قۋامىن!
سەرگىتۋ ساتتەرى جۇكتەۋ