InfoHub Logo

جاز. ءبىرىنشىنى ءبىتىرىپ، دەمالىسقا شىققانبىز. اۋداننان جارلىق كەپتى: كولحوزارالىق پيونەر لاگەرى اشىلادى. سوعان ساباقتى جاقسى وقيتىن ءۇش بالا جىبەرەسىڭدەر. ءارقايسىسى وزىمەن بىرگە ءبىر پۇت ءۇن، ءبىر سەركە (نەمەسە قوي) الا كەلۋى كەرەك. بۇل ونىڭ ءبىر aي بويىنا ىشىپ-جەيتىن ازىعى بولادى دەيدى.

اۋدان ايتتى — اۋىل ءۇشىن زاڭ. كولحوز باسشىلارى مەن ءبىزدى وقىتاتىن ءمۇعالىمىمىز ابىر-سابىر قام ىستەي باستايدى. قازىرگىدەي ەمەس، ارتەلدىڭ سىڭىرىنە سۇرىنگەن كەزى. لاگەرگە باراتىن ءۇش بالا وڭاي تابىلعانمەن ءۇش پۇت ءۇن، ءۇش سەركە وڭاي تابىلا قويمايدى.

وسى بارسىن، وسى بارسىن دەپ، ارقادان باسىپ تاڭداعان ءۇش وقۋشىنىڭ بىرەۋى مەن ەكەم. قالعانى احمەت، سادىق دەگەن بالالار. جاستارىمىز شامالاس.

قازىرگىدەي دىر ەتكىزىپ جونەلەتىن ماشينا ول كەزدە جوق. كولحوزدا ات اربانىڭ ءوزى جەتىسپەيدى. دەگەنمەن كولحوز ءبىزدى لاگەرگە جەتكىزىپ سالۋعا ءبىر ارباسىن بەرەدى. اربا ايداۋشى بازارباي دەيتىن مىنەزى كۇيگەلەكتەۋ، ءوزىمىزدىڭ جاماعايىن.

سونىمەن، اۋدان ايتقان جاعدايلاردى تۇگەل جاساپ الىپ، لاگەر قايداسىڭ دەپ جولعا شىقتىق.

لاگەرگە بالا جىبەرۋ ول كەزدە ەل سالتىنا ەنبەگەن. لاگەر ول نە زات؟ وندا بارعان بالالار نە ىستەيدى؟ بۇنى ءبىز تۇگىلى، اتا - انالارىمىز دا ءجوندى بىلمەيدى. ايتەۋىر ساباقتى جاقسى وقيتىن بالالار بارادى دەگەن سوزگە قاراپ، جامان بولماسا كەرەك دەپ توپشىلايدى.

لاگەردىڭ قانداي بولاتىنىن كەزبەن كورىپ بىلگەنشە، ءبىز اسىعۋدامىز.

لاگەردىڭ اشىلعان جەرى قۇمتەكەي دەپ اتالاتىن جازىق دالا. بۇل ارادان ەلۋ شاقىرىم شاماسى. ارباعا جەگىلگەن ارىق ات ءبىر كۇندە الىپ بارا المايدى. ارا قونىپ، ەرتەڭ جەتەمىز دەگەن جوسپارمەن شىعىپ كەلەمىز.

ارىق ات جارعا سالدىرلاپ، دوڭگەلەكتەرى جۇرگەندە قيسالاڭ - قيسالاڭ ەتكەن اربا ساي. ارباعا اتتاردىڭ قىرىق قۇراق قامىت - سايماندارى ساي. بۇل ولكەنىڭ قازاقتارى كولحوزداسۋعا دەيىن اربا كاسىپ ەتىپ كورمەگەن. سوندىقتان دا بۇل ءىستىڭ ەگجەي-تەگجەيىن مۇقيات ساقتاپ جاتپايدى. اتقا اربانى تىركەپ الىپ، قۇلاي بەرگەندى عانا بىلەدى. ءبىزدى اكەلە جاتقان بازەكەڭ مىنە ناعىز وسى سورتتىڭ ادامى. كولحوز وعان وسىنداي ءبىر ساپارعا باراسىڭ دەدى. ول ماقۇل دەدى. سونىمەن كەلە جاتىرمىز. لاگەرگە دەيىنگى جول قانداي؟ اربانىڭ حال - كۇيى قانداي؟ ونى ويلاپ باس قاتىرعان بازەكەڭ بولماسا كەرەك.

بازەكەڭ اربانىڭ الدىڭعى جاعىندا ءبىز قاپ ۇننىڭ ۇستىندە وتىر. كون ەتىك كيگەن قىسقا اياقتارىن سالبىراتا سوزىپ جىبەرگەن. باسىندا قۇلىن تەرىسىنەن ىستەلگەن ەسكى مالاقاي، ءبىر قۇلاعىن جىمقىرا قاتتاپ قايىرىپ قويعان، ەكىنشى قۇلاعى قايىرۋعا كونبەي جەلبەڭ -جەلبەڭ ەتەدى،

بازەكەڭنىڭ قولىندا ۇزىن اق ساپتى قايىس قامشى. ونىسى ەكى اتتىڭ ارقا تۇسىندا اۋەدە بۇلعالاڭداۋمەن كەلەدى، ءبىر تومەن تۇسپەيدى. ۇرۋىنان دا ۇرام دەپ قورقىۋى كوپ.

ۇرسىن - ۇرماسىن، اتتار بۇلكەڭ - بۇلكەڭ جەلكەندى عانا بىلەدى. ارباعا جۇمساعىراق، جايلىراق بولۋ ءۇشىن ءشوپ توسەلگەن. سول ءشوپتىڭ ۇستىندە بازەكەڭنىڭ ارت جاعىندا ۇيالاس بالاپاندار تارىزدەنىپ باستارىمىز قىلقيىپ لاگەرگە جولداما ۇشەۋمىز كەلە جاتىرمىز. ءبىزدىڭ ارت جاعىمىزدا الدىڭعى اياقتارىن بۋىپ، بىرىنە ءبىرىن سىعىستىرا سالىپ قويعان ءۇش سەركە ساقالدارى سەلتيگەن، مۇيىزدەرى قاۋقيعان، تەك بولايىن دەپ بولا الماي قالعان كادىمگى باقىراۋىق سەركەلەر، ءبىز لاگەرگە دەمالىپ سەرگۋ ءۇشىن بارا جاتساق سەركەلەر بىزگە تاماق بولۋعا بارا جاتىر. سونى سەزگەندەي، بىرەر كۇندىك قانا ومىرلەرى قالعانىن تۇيسىنگەندەي سەركەلەر وقتىن - وقتىن باقىرىپ، داۋىس سالىپ قويادى.

سونىمەن، سالدىرلاق قۇرساۋ اربانىڭ ۇستىنەن جەتەۋ بولىپ كەتىپ بارامىز: ءتورت ادام، ءۇش ەشكى.

ءتورت ادامنىڭ جول ازىعى ءبىر مەس از تولماعان قاتىق ول اربانىڭ استىنا كولەڭكەگە، اربانىڭ وق اعاشىنىڭ ءدال ورتاسىنا سالبىراتا بايلاعان. اپ-اۋىر سالماعىمەن سوزالاڭداپ جeرگە تيەر - تيمەس بولىپ كەلەدى. قارنىمىز اشقان جەردە وسى قاتىقتى سۋعا ەزىپ ىشپەكشىمىز.

اۋىل ارتتا قالدى. كۇن اشىق، جول ۇزاق. جولدىڭ oڭ جاق ۇستىڭگى قاپتالى كوكپەڭبەك ەگىن. استىق ءالى باس تارتپاعان. كوكتەمدە بول، بول دەگەن قاربالاس ايقاي شۋمەن ەگىلگەن ەگىن ەدى. ءقازىر ەندى تابيعاتتىڭ ءوز دەگەنىن عانا باعىنىپ، ءوسۋى دە تولىسۋى دا تىم-تىرىس مۇلگىپ تۇر.

باقىرعان سەركەلەردى قوسا باقىرىپ كەلەكە ەتەمىز.

سارىجازعا امان-ەسەن جەتتىك. جول ورتاسى. وسىندا قونباقشىمىز.

قازاقتا نە كوپ — جەكجات كوپ. بازەكەڭ ءبىر جەكجاتىن ەسىنە وپ-وڭاي تۇسىرەدى دە، دوڭگەلەكتەرى قيسالاڭ - قيسالاڭ ەتكەن اربانى سول ءبىر ءۇيدىڭ ەسىگىنىڭ الدىنا تاقاپ الىپ كەلدى. اتتار پىسقىرىپ، دوڭگەلەكتەر شيقىلىن سالىپ، حابار بەرىپ توقتادى.

قونعان ۇيدەن شاي ىشپەي قوناق اتقا قونبايدى. ول كەزدىڭ نەگىزگى اسى اقسۋ مەن تالقان.

تاعى دا كوگال دالا، قارا جول. قۇلاققا ءۇيىر بولعان اربا شيقىلى. اربا ۇستىندە قالقيعان جەتى باس: ءتورت ادام باسى، ءۇش ەشكى باسى.

ءتورت باس ويلاي الادى، ءۇش باس ويلاي المايدى.

الدىمىز كولبەپ جاتقان قىرات. قازاقتار جولدىبولاتتىڭ جوتاسى دەپ اتايدى ەكەن. ورىستار مارۋسيانىڭ تاۋى دەپ اتايدى. مارۋسيا كىم؟ بۇل تۋراسىندا ايتىلاتىن تۇرپايى اڭىز اڭگىمە بار ەكەنىن مەن كەيىن ەسەيگەندە ەستىدىم.

ارىق اتتار جىبىرلاپ قىرقانىڭ ۇستىنە شىعىپ كەلەدى. بازەكەڭ بۇكىل دەنەسىمەن قومپاڭ -قومپاڭ ەتىپ، شۋ، شۋلەپ، اتتارعا بولىسقانداي بولادى.

كەزەڭنىڭ ءۇستى. ار جاق قۇلدي ەڭىس. اربا توقتاپ تۇر. اتتاردىڭ بۇيىرلەرى سولق - سولق.

مىنا ەڭىستەن قالاي تۇسەر ەكەنبىز؟ — دەپ، بازەكەڭ العا قاراي موينىن بارىنشا سوزىپ قارايدى. قارا جول تىكشە قاپتال بەتتى قيالاپ سوناۋ ساي تابانعا قاراي قاسقايىپ جاتىر.

بازەكەڭنىڭ كوڭىلىندە سەسكەنىس بار. Heگe سەسكەنەتىنىن ءبىز ونشا تۇسىنبەيمىز.

بازەكەڭ موينىن ارتىنا بۇرىپ:

— بالالار، ءتۇسىپ، جاياۋ جۇرسەڭدەر قايتەدى؟ — دەدى.

ءبىز تاپجىلمايمىز. ساي تابانى تالاي جەر، جاياۋ جۇرگىمىز كەلمەيدى. جىلى ورىندارىمىزدى سۋىتقىمىز كەلمەيدى.

— مەيلى، وتىرا بەرىڭدەر. تاۋەكەل.

ءبىز سەرگىپ قۋانىپ قالدىق. ەڭىستەن زىر ەتە قالماقشىمىز. ماڭدايىمىزدان جەل ەسەدى. قۇيىنداتىپ قاتتى جۇرگەندى كىم جەك كورەدى.

اتتار تارتا جونەلدى.

مىنە ەڭىس باستالدى. اربا اتتاردى تىقسىرىپ، ىلگەرى قاراي لىقسىپ بارادى. اتتار قامشى سالدىرماي-اق جەلە جونەلەتىندەي. ءبىراق بازەكەڭ جەلدىرمەۋگە تىرىسىپ، دەلبەنى شىرەپ تارتادى.

اتتار بۇعان كونگەنمەن اربا كونەر ەمەس. اتتاردى باسىپ وزعىسى كەلگەندەي ءبىر بۇيىرلەپ جاپىرىپ جونەپ بارادى. ات بايعۇستار تىرمىسىپ تەجەمەك بولعانمەن تەجەي الار ەمەس. اربانىڭ تەرتە اعاشى اتتاردىڭ قامىتتارىن جەلبىرەتىپ كوتەرىپ اكەتتى. اربا ءوزى اتتاردى تىلەرسەكتەن تۇيگىشتەۋگە اينالدى. بازەكەڭ اربادان ءوزى قۇلاپ قالماس ءۇشىن تر – ر - ر، تر - ر-ر دەپ، قۇيرىعىمەن كەيىن قاراي سىرعاناقتاپ، جانتالاسىپ جاتىر.

وسىنىن. ءبارى باس-اياعى جارتى مينۋتتا بولعان ۋاقيعالار.

اياعى نەمەن تىنارى ەندى كىمگە بولسا ايقىن ەدى. الگىندە بازەكەڭنىڭ مىنا ەڭىستەن قالاي تۇسەر ەكەنبىز دەپ، سەسكەنۋى بىزگە جاڭا تۇسىنىكتى بولدى.

ءبىراق كەش ەدى.

اتتار ءبىر شاققا، اربا ءبىر جاققا لاعىپ بارادى.

اربانىڭ تۇيگىشتەۋىمەن اتتار جولدا ەرىكسىز قيالاپ شىعىپ كەتتى. مىنە ەندى اربا دا بۇلاڭ ەتىپ قيا بەتكە ىلىكتى. تومەن قاراي اۋدارىلىپ قۇلاپ بارادى...

— ويباي!

اربا قۇلاپ قالدى. ءوزى سۇيەگى اۋىر اربا، ءۇستى تولعان جۇك، كادىمگى جار ومىرىلىپ قۇلاعانداي بولدى.

مەن ءبارىنىڭ استىندا قالدىم. اربا دا، ونىڭ ۇستىندەگى جۇكتەرى دە مەنى كومىپ قالدى. اسا ءبىر اۋىر نارسە قاپتالىمدى كۇتىرلەتىپ سىندىرىپ ەزىپ كەتكەندەي بولدى. ويبايلايىن دەسەم، ويبايلاي المايمىن. تىنىسىم ءبىتىپ ءولىپ بارام.

اربانىڭ الدىڭعى جاعىندا وتىرعان بازەكەڭ بىردەن وقشاۋ قۇلاسا كەرەك، قارشىعاداي جەڭىل ادام ورنىنان تەز قارعىپ تۇرىپ، بەزىلدەپ ءجۇر. ءبىزدى قىرىپ الدىم بىلەم دەپ، ەسى شىعىپ كەتكەن. ءارقايسىمىزدى بازەكەڭ اربانىڭ استىنان سۋىرىپ الىپ ءجۇر.

مەن وق تيگەن قۇسشا تىپىرلاپ ورنىمنان تۇرا المايمىن. وڭ اياعىمنىڭ باسى بۇرالىپ تەرىس قاراپ كەتكەن. سول جاق يىعىم شودىرايىپ جانە شىعىپ كەتكەن. قوزعالۋعا ءحالىم جوق.

مەنەن باسقا بالالاردىڭ ءتورت مۇشەلەرى سىنعان، ششىققاننان ساۋ ءتارىزدى. ءبىراق ولار دا جاراقاتتانعان. احمەتتىڭ بەتىن ءبىر نارسە وڭدىرماي جىرىپ كەتكەن. ساۋلاپ قان اعىپ تۇر. سادىقتىڭ سان تەرىسىن سىدىرىپ ءسۇرىپ كەتكەن.

ەرەكشە زاقىمدانعان مەن عانامىن.

ءۇش سەركە ءۇش جەردە باقىرىپ جاتىر. قاپتاعى ۇن جارقىراپ جارىلىپ جاتىر. مەستەگى قاتىق امان.

بازەكەڭ شىجكەبەك بولىپ الدەكىمدەردى سىباپ بوقتاپ ءجۇر. وسىنىڭ بارىنە كىنالى ءبىر ءوزى ەكەنىن ەسكەرمەيدى. جەتى اتا، جەتى نىسپىدان تارتىپ، كولحوزدىڭ باسشى ادامدارىن ارالاستىرىپ بوقتايدى.

اپاتتىڭ نەدەن بولۋ سەبەبىن ءبىز، بالالار، سوڭىنان تۇسىندىك. سويتسەك، اربانىڭ ابزەل -سايماندارىنىڭ ىشىندە شلەيا دەيتىن زات بولادى ەكەن. شلەيا اربانى ەڭىس جەردە ىلگەرى جىبەرمەي دە، تەجەپ ۇستاپ تۇرادى.

شلەياسىز ارباعا ات جەگۋگە بولمايدى.

ال مىنا ەكى اتتىڭ ءبىر دە بىرەۋىندە سول شلەيا جوق.

جاماننىڭ اقىلى تۇستەن كەيىن كىرەدى. ەڭىستەن شلەياسىز قالاي ءتۇسۋدىڭ امالىن بازەكەڭ ەندى تاپقان. اربانىڭ ارتقى دوڭگەلەگىنىڭ بىرەۋىن اينالماستاي ەتىپ شاندىپ بايلاپ تاستادى. اتتاردى ءوزى سۋلىعىنان جاياۋ جەتەلەپ كەلەدى. ءبىر دوڭگەلەگى اينالۋدان قالعان اربانى اتتار مىقشيىپ ازەر تارتادى. احمەت، سادىق جاياۋ. اربادا بەبەۋلەگەن مەن عانامىن. مەرتىككەن اياق، قولىم قوزعالۋعا كەلمەيدى، ءتىلىم قاتقاقسۋدان اۋزىما سىيمايدى.

ساي تابانىندا تۇرمىز. قاۋىپ-كاتەردەن قۇتىلعان ءتارىزدىمىز.

بازەكەڭ مەرتىگۋدەن امان بولعانىمەن قاتتى قالجىراعان. مالاقايدىڭ استىنان ساماي تەرى كىر-كىر بوپ، تارام-تارام اعادى. سۇرتۋگە ءورى مۇرشا جوق، ەرى ورامال جوق.

مەن شولدەپ ءولىپ بارا جاتقانىمدى ايتام.

— از شىدا. الدىمىزدان سۋ كەزىكسە، قاتىق ەزىپ بەرەم، — دەيدى بازەكەڭ.

كەلە جاتىرمىز. قارا جولدى كەزىپ اعىپ جاتقان سارعىشتاۋ بۇلاق سۋىنا كەز بولدىق. ۋرا، سۋ! سۋ!

شولدەگەن ادام سۋدىڭ سارعىشتىعىن بايقاعىسى كەلمەيدى.

اربا سۋدان ەتىپ بارىپ توقتادى. بازەكەڭ جەرگە ءتۇستى. مەستى اربانىڭ ارتىنان شەشىپ الدى. قاتىق بۇرىنعىسىنان ورتايىڭقىراپ قالعان. كەشە بىر-ەكى ەزىپ ىشكەنبىز.

قالعان قاتىقتى بازەكەڭ ءبىر-اق ەزبەك. ىشكەنىن ءىشىپ، ىشپەگەنىن بايلاپ الامىز. شايقالاقتاپ ەزىلىپ، دايار شالاپ بولىن تۇرادى.

اعاش تىستاعانمەن بازەكەڭ مەسكە سۋدى قۇيىپ جاتىر. مەستىڭ ءتۇبىن تىزەسىنە تىرەپ، جاقسىلاپ شايقاپ الدى. شالاپ جاسادى. بوزقاسقا شالاپتان توستاعانعا تولتىرا قۇيىپ، اۋەلى ءوزى ىشكەلى جاتىر.

سودان سوڭعى كەزەك مەنىكى. مەرتىككەن اۋرۋمىن عوي.

شالاپتى وبىرلانا جۇتىپ كەپ قالعان بازەكەڭنىڭ ب ا ق ەتكەن داۋىسى قوسا شىعىپ كەتتى. شالاپ ەمەس، ەرنىنە قىزعان تەمip باسىپ العان ءتارىزدى. ونسىز دا قاتپار-قاتپار بەتتەرى تىجىرايىپ بىردەڭە بوپ بارادى.

— قاپ، اپكەڭنىڭ... تۇزدى سۋ ەكەن عوي.

بۇلاق سۋى ىشۋگە كەلمەيتىن، اپ - اششى تۇزدى سۋ بولىپ شىقتى. بار كورگەن ازابىمىزدان قاتىقتى ءبۇلدىرىپ العان ازابىمىز كەتتى.

بازەكەڭ تاعى دا ءوزىن كىنالاماي، بىزگە ءتيىسىپ ءجۇر:

— جۇگەرمەكتەر، سۋ، سۋ دەپ ءشۇر ەتە قالدىڭدار. نە سۋ ەكەنىن مەن قايدان ىشەيىن. ءبىرىڭ ءولىپ بارام، ءبىرىن ۇزدىگىپ ارام دەپ، ءدامىن تاتىپ كورۋگە مۇرشا كەلتىرمەدىڭدەر.

* * *

ءشوبى بەلۋاردان كەلەتىن كوگال جازىق. ءتىزىلىپ جاڭا قونعان تورت-بەس كيىز ءۇي، تورت-بەس شاتىر، قىزىل جالاۋ. ءبىز ىزدەگەن پيونەر لاگەرى وسى «كەن. ءار تاراپتان كەلىپ، بىرەۋىنە بىرەۋى ءالى ءۇيىر بولماعان، جاڭا جەر، جاڭا مەكەندى جەرسىنبەي ۇدىرەيىسە قاراسقان توپ-توپ بالالار.

اربا قىزىل جالاۋ قاداعان ءۇيدىڭ الدىنا كەلىپ توقتادى.

مەن ولەتىن ادام ءتارىزدى ىڭق-ىڭق ەتەم. احمەتتىڭ بەتى قان - قان، جارا. سادىق ءبىر جامباستاپ ول دا ىڭىرانىپ قويادى. اربا تولى كىل قيراعان، مەرتىككەندەر.

لاگەردىڭ باستىعى شاشاقتى جىبەك بەلبەۋ بايلاعان بالاڭ جىگىت ەكەن. اربا تولى اۋرۋدى كورگەندە شوشىن كەتتى.

— مىنالارعا نە بولعان؟

بازەكەڭ نە بولعانىن ايتىپ جاتىر.

— ەندى بۇلاردى مۇندا نەگە اكەلدىڭىز؟ قايتادان سارى» جازعا الىپ بارىڭىز. وندا ءبولىنىس بار؟ ۆراچ بار. ءبىز جاراقات، اۋرۋ بالالاردى قابىلدامايمىز. دەنى-قارنى ساۋ بالالار قابىلدايمىز. بۇل ءبولىنىس ەمەس قوي، لاگەر. Teك قايتىڭىز دا، بۇلاردى دارىگەرگە جەتكىزىڭىز.

لاگەردىڭ باستىعى داپ-دارداي ادامسىز، كىسى شلەياسىز اربا» مەن الىس جولعا ساپارعا شىعا ما دەپ، بازەكەڭدى سوگىپ تە جاتىر.

لاگەر ءبىزدى قابىلدامايتىن بولدى.

سۋسىنداپ ەس جينادىق. مەستەگى تۇزدى سۋ قۇيىلعان قاتىقتى توگىپ تاستاپ، تۇششى سۋ قۇيىپ الدىق. سەركەلەردى دە سۋعاردىق، ەكى كۇن جايىلماعان بەيشارالار اش. تۇمسىقتارىنا ىلىگەر ءشوپ بولسا جالماپ ءولىپ بارادى.

لاگەردىڭ باستىعى قالجىڭ - شىنى ارالاس ەتىپ:

— ۇنىڭىز بەن سەركەلەرىڭىزدى تاستاپ كەتىڭىز. جۇك ەتىپ قايتەسىز. ءبارىبىر بۇل ءۇش بالانىڭ ورنىنا اۋىلىڭىزدان جانە ءۇش بالا كەلەر، — دەيدى.

بازەكەڭ ولمەي تاستاسىن با.

— جوتادان ارى اساردا تاعى قيرايسىڭدار عوي. ەڭىستەن قالاي تۇسپەكسىز؟

— الگىندە اربانىڭ ءبىر دوڭگەلەگىن بايلاپ تۇسكەم. تارى دا ءسويتىپ امالدارمىن.

— بايقاڭىز، باسقا دا ەڭىس جەرلەر بار. مەرتىككەنمەن قويماي مىنالاردى قىرىپ الىپ جۇرمەڭىز.

— قىرىلماسا اكەسىنىڭ... كۇل بولسىن. مەن كىنالى ەمەسپىن، — دەپ، بوقتاپ - بوقتاپ الدى دا بازەكەڭ اربانى كەلگەن ىزىمىزبەن قايتادان كەيىن ايداپ جونەلدى.

جاناعى قيراعان تۇستان امان وتتىك. جوتاعا امان شىقتىق، ەندى ەڭىس. ءبىراق بۇل بەتتىڭ ەڭىسى انا بەتتىكىندەي تىك، قۇلدي ەمەس، كولبەۋ. جانە ۇزاق.

اربانىڭ ءبىر دوڭگەلەگى. شاندىلىپ بايلاندى، ءبارىمىزدىڭ دە جۇرەكتەرىمىز شايلىعىپ قالعان.

ءبىر دوڭگەلەگى سىر-سىر ەتىپ جەر سويعان تورموزدى اربانىڭ ارىق اتتار ارەڭ تارتىپ كەلەدى.

تارتا الماۋعا اينالدى.

توقتاپ قالدى.

ساي تابانى الىس. اتتار تارتىپ جەگە المايدى. نە ىستەۋ كەرەك. بازەكەڭ قينالۋدا.

بازەكەڭ جەرگە ءتۇستى. احمەت پەن سادىققا!

— اياق-قولدارىڭ ساۋ عوي. ءتۇسىپ جاياۋ جۇرىڭدەر، اتقا جەڭىل بولسىن، — دەدى.

اربادا مەن عانا قالدىم.

بازەكەڭ اتتارعا قامشى باستى. ازداپ تا بولسا جەڭىلدەگەن اربانى اتتار ىشقىنىپ سۇيرەي جونەلدى.

كەنەت اربا دوڭگەلەگىن شاندىپ بايلاعان شىجىم ءجىپ قاجالۋدان بىرت ەتىپ ءۇزىلسىن دە كەتسىن. تورمىزدان قۇتىلعان اۋىر اربا الىپ كەپ جونەلسىن. ات بەيشارالار تاعى دا تەجەپ، ۇستاپ قالماق بولادى. ءبىراق شلەيا بولماعاندىقتان ۇستاي المايدى. تەرتە اعاش قامىتتاردى تاعى دا جەلبىرەتىپ كوتەرىپ اكەتتى. ەندى بولماسا اتتاردىڭ باستارىنان ءبىرجولاتا شىعارىپ اكەتەتىندەي.

تاعى دا اتتار ءبىر جاققا، اربا ءبىر جاققا لاعىپ بارادى.

بازەكەڭ اتتاردى شاۋجايلاپ، قالماي كەلەدى. تىر – ر - ر، تىر – ر – ر - دەيدى. كىمگە ايتادى؟ اتتارعا ما، ارباعا ما؟

اربا جولدان شىعىپ كەتتى.

اربا اۋدارىلىپ قۇلاپ بارادى.

مەن وسىنىن ءبارىنىڭ ءتىرى كۋاسى عانامىن. ەشتەڭە ىستەي المايمىن. الدىن الا سەكىرىپ ءتۇسىپ قالۋعا شاراسىزبىن.

قۇلاعان اربانىڭ تاعى دا استىندا قالدىم.

بەلىمدى كۇتىرلەتىپ جانشىپ وتكەنىن بىلەم، باقىرعان سەركەلەردىڭ داۋىسى. ەندى ولگەن شىعارمىن دەپ ويلادىم. بوساپ قالعان ەكەم. ءتىرىمىن بە، جوقپىن با، ءبىلۋ ءۇشىن دومالاپ بارام. سەرگەك ءتارىزدىمىن. ۇشىپ تۇرەگەلدىم. سەكىرىپ ءجۇرمىن. اياعىم دا، قولىم دا ءبارى ورىن-ورنىندا.

بازەكەڭ ۇرەيلەنە قاراپ: — ءوي، مىناۋ ولەدى! ولمەسە نەعىلسىن. جانتالاسىپ جۇرگەنىن قارا! — دەدى.

مەن ولۋدەن كەتكەن ەكەم. اربا ءوزى شىعارعان اياق قولىمدى ورنىنا ءوزى سالىپ بەرىپتى. ساپ-ساۋمىن ەندى. ءتىپتى ەش جەرىم اۋىرمايدى دا.

بالالار دا، بازەكەڭ دە عاجاپ قالۋدا.

سارىجازعا ءبىر قونىپ، ەرتەسىندە اۋىلعا قايتا قايتىپ كەلدىك. ءوزىم ءوز بوپ عۇمىرىمدا ءبىر رەت پيونەر لاگەرىنە بارعان ەكەم. ونىڭ ءوزى الگىدەي بوپ تىندى.

---