InfoHub Logo

مەن ۇستازبىن.
ءمۇعالىممىن.
جۇمىسكەر جاي اداممىن.
جاس ورەنگە مەيىرى باي اداممىن.
كوسموس اشقان جانكەشتى بولماعانمەن،
ۇستاز دەگەن اتاققا ساي اداممىن.
وي تۇزەيدى جاس ۇلان ماعان قاراپ،
بوي تۇزەيدى جاس ۇلان ماعان جاناپ.
شاكىرت پىكىر ۇشتايدى مەن ارقىلى،
سوندىقتان دا توتەنشە ماعان تالاپ.
بالاعا مەن — ءارقاشان سايا جايمىن.
اسىلىمدى بويدا بار ايامايمىن.
ورەننىڭ دە قان قۇيام جۇرەگىنە،
باعۋانداي گۇل كۇتكەن ايالايمىن.
ۇلاندارىم — ۇياتىم، ار - نامىسىم،
بالا — مەنىڭ قۋاتىم، الدانىشىم.
وتكەن ءتۇنىم ۇيقىسىز، كۇلكىسىز كۇن
جاس ورەننىڭ قاناتتى ارمانى ءۇشىن.
Iزدەنىسىم، ەڭبەگىم، تەبىرەنىسىم،
اقىل - ويىم، جىگەرىم — جەر جەمىسىم…
ءبارىداعى بالاعا — وقۋشىما،
ۇستاز تۇتىپ سوڭىما ەرگەنى ءۇشىن.
شاكىرت — مەنىڭ مارتەبەم،
مەن — باسپالداق.
مەن ارقىلى شىرقاسىن ول اسپانداپ.
مەرەيلەنەم،
بوي سەرگىپ جاسارامىن،
جاس ۇلانعا اق جارقىن جول اشقانعا - اق.
مەكتەپ — انا،
مەن — اعا وقۋشى ءۇشىن.
ارداقتى اتپىن كوڭىلگە وي توقۋشى ءۇشىن.
التىن ءارىپ مەن بولام بالا ويىندا،
ءوزى ايتپاسا،
ونى سەن وقىرمىسىڭ؟!
ايتادى ولار ءار جەردە اعا اتىن،
بولا ءبىل تەك جانىنا وت جاعا الاتىن.
مۇعالىمنەن ءومىرلى ادام بار ما،
ءبىر ومىرگە مىڭ ءومىر جالعاناتىن.
جالعانادى مىڭ ءومىر مۇعالىمگە.
اقيقاتتى جالتارماي ۇعامىن دە.
جاقسى شاكىرت — تەڭدەسسىز ۇلكەن سىيلىق،
شاپالاق سوق، قول ۇسىن مۇعالىمگە.
ارمىسىزدار، بار ارىپتەس، قازىلارىم،
سايىسكەرلەر سايىستا سىنار باعىن.
كەتەيىن مەن ءوزىمدى تانىستىرىپ،
كورەرمەن قوشەمەتپەن قابىل العىن.
كوپ ۋاقىت بولماسا دا تاجىريبەم،
ەڭبەگىمنىڭ جەمىسى ناتيجەلى.
قىر – سىرىن وسى قيىن ماماندىقتىڭ،
يگەرىپ كەلەمىن مەن كۇننەن – كۇنگە.
ءار بالانى زەرتتەۋدە جەكە دارا،
اتقارىپ ءجۇرمىن ءتۇرلى ءىس پەن شارا.
ۇنەمى جۇرگىزەمىن وقۋشىلارمەن،
ءارتۇرلى تاقىرىپتا تاربيە شارا.
سوندىقتان ەڭبەك ەتكەن ۇلكەن كۇشپەن،
ايانباي وقىپ ىلعي ىزدەنىسپەن.
ىزدەنگەننىڭ مۇراتقا جەتەرى انىق،
سايىستاردان كەلەرمىن مەن جەڭىسپەن.
جاسىمدا ۇستاز دەپ سوقتى جۇرەگىم،
تۇسىنە بىلەم بالانىڭ ءتاتتى تىلەگىن.
ەسىمىم - اقگۇل، ۇلتىم - قازاق بىلسەڭىز،
قىزمەتتەگى مامانداردىڭ ءبىرى ەدىم...!
ءارقاشان دا ەلدىك العى كوشتەگى،
سالعانىم بار كۇش - قىزمەتكەرلىك ىستەگى.
باعىم سىناۋ، جەتىلۋ مەن دامۋ.
سايىسقا قاتىسۋداعى ماقساتىم دا وسى ەدى.
ەل ەرتەڭى - وسكەلەڭ ۇرپاق - بالادا،
سول ۇرپاققا تاربيە بەرۋدەمىن...
وسى كۇنگە دەيىن قانشا جىل وتسە ارادا،
سونشا جىل تىنىم تاپپاي كەلۋدەمىن.
تۋعان ايداي تولىقسىپ تۋعان ايداي.
كەلىپ تۇرمىن سايىسقا تولعان ايدايىن.
كىشى جۇزدەن، التىنباي رۋى ۇرپاعىمىن.
ءجۇسىپتىڭ قىزىمىن گۇلجانداي.
بولعام بۇگىن اياۋلى جار ارداقتى انا،
ەكى ۇلىم، ءبىر قىزىم بار قۇشاعىمدا.
جاس مامان بوپ اتانامىن بۇل كۇنى مەن
نامىسىمدى قولتىعىما قىسامىن دا.
اعىلشىننان بەرەمىن ساباق تالاي
كەتەيىن ءور مىنەزىمدى ساباقتاماي.
نامىسىم بار بويىمدا باتىلمىن دا،
كەلگەنىم جوق ءبىلىمىمدى جاساقتاماي...