- 03 قىر. 2019 00:00
- 278
تۇلكى مەن قويان
ءبىر كۇنى بولدىرىپ كەلە جاتقان تۇلكى جورتىپ جۇرگەن قوياندى كورىپ، وتىرىك اۋىرعان بولىپ ونىڭ جولىنا سۇلاي كەتىپتى دە، قوياندى شاقىرىپتى.
— قويانجان-اۋ، قويانجان، نەگە سونشا جورىتاسىڭ؟ مەنەن نەگە قورقاسىڭ؟ بالا جاستان بىرگە وسكەن، توعايدىڭ ءدامىن ءبىر جەسكەن، كورشى ەمەس پە ەدىك. مەن اۋىرىپ جاتىرمىن، جاقىنىراق كەلسەڭشى، قوشتاسايىق، — دەپتى.
سوندا قويان:
— ەكى قۇلاعىم سوزىڭدە تۇر، ەكى كوزىم وزىڭدە تۇر. ءسىز ەتتى جاقسى كورەدى دەيدى جۇرت، سول راس پا؟ — دەپتى.
— راس بولعاندا قانداي، ءتىپتى ەت جەمەسەم باسىم اۋىرادى!
— مىنە، وسىنىڭىز جامان عوي.
— ءيا، سوعان ءوزىم دە قىنجىلىپ جاتىرمىن. كەشە ءبىر تاۋىق جەپ ەدىم، سوعان جانىم اشىپ جىلاپ تا جىبەردىم. ويتكەنى ول دا ءتىرى جۇرگىسى كەلەدى عوي. و، شىركىن، تىرشىلىك! — دەپتى.
قويان:
— ءسىز ونى ولتىرمەي تۇرىپ ويلاپ كوردىڭىز بە؟ — دەپتى.
سوندا تۇلكى:
— مەن ءدال سول جەرىن ويلاۋدى ۇمىتىپپىن. جانىما باتىپ، اۋىرىپ جاتقانىم دا سونىڭ وكىنىشى، — دەيدى.
— ۇمىتشاق دەگەن جامان عوي، مەن دە سودان قورقامىن، سوندىقتان دا جورىتامىن، — دەپ، تۇرا جونەلىپتى قويان.